Trzeci cud

Trzeci cud
The Third Miracle
Gatunek	obyczajowy
Rok produkcji	1999
Data premiery	13 grudnia 1999 (Świat); 9 czerwca 2000 (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	119 min
Reżyseria	Agnieszka Holland
Scenariusz	John Romano; Richard Vetere
Muzyka	Jan A.P. Kaczmarek
Zdjęcia	Jerzy Zieliński
Scenografia	Robert de Vico
Kostiumy	Denise Cronenberg
Montaż	David Siegel
Produkcja	Rudolf Biermann; Fred Fuchs; Steven Haft; Elie Samaha
Wytwórnia	American Zoetrope; Franchise Pictures; Haft Entertainment
Dystrybucja	Sony Pictures Classics

Trzeci cud – amerykański film obyczajowy z 1999 roku w reżyserii Agnieszki Holland, na podstawie powieści Richarda Vetere'a.

Główne role

Ed Harris – Frank Shore
Anne Heche – Roxane O’Regan
Armin Mueller-Stahl – arcybiskup Werner
Charles Haid – biskup Cahill
Michael Rispoli – John Leone
Barbara Sukowa – Helen O’Regan

Fabuła

Ksiądz Frank Shore bada wiarygodność objawień i cudów. Pewnego dnia otrzymuje dziwną sprawę. W marmurowym posągu w Chicago zaczynają lecieć krwawe łzy, a miejscowy ksiądz nalega, by otworzyć proces beatyfikacyjny Helen O’Regan, kobiety szczerze oddanej wierze, która w owym klasztorze spędziła ostatni etap swego życia, i której wierni przypisują cudowną moc uzdrawiającą 'łez'. Śledztwo bardzo zmieni księdza Shore’a.

Głosy krytyków

Film jest opowieścią o kryzysie wiary i ogromnej jej potrzebie, o jej konieczności w życiu człowieka. Reżyser podkreśla też rolę kapłaństwa i Kościoła, mówi o świętości, równoważnej wobec idei wiary, a przy tym o zaletach dogmatu o świętych i błogosławionych, nie czyniąc tego jednak w formie dyskursu autorytatywnego czy katechetycznego, lecz zadając pytania i stawiając problemy (np. dotyczące świętości osób, które dla osiągnięcia doskonałości, zbliżenia się do Boga „zapierają się” najbliższych). Treścią filmu jest również kondycja duchowa współczesnego Kościoła katolickiego, jego wewnętrzne podziały (arystokratyczna elita, zwykli księża i niemający nic do powiedzenia wierni), zeświecczenie kleru (sybarytyzm i arogancja elit), a także bolesny temat celibatu.

Sławomir Bobowski, Trzeci cud^[1]

Przypisy

↑ Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 549-550. ISBN 978-83-60292-30-3.

Linki zewnętrzne

[SEFR-1] Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 549-550. ISBN 978-83-60292-30-3.

[1]

1970–1979	Wieczór u Abdona (1975) Obrazki z życia (1975) Niedzielne dzieci (1976) Zdjęcia próbne (1976) Coś za coś (1977) Aktorzy prowincjonalni (1978)
1980–1989	Gorączka (1980) Kobieta samotna (1981) Gorzkie żniwa (1985) Zabić księdza (1988)
1990–1999	Europa, Europa (1990) Largo desolato (1991) Olivier, Olivier (1992) Tajemniczy ogród (1993) Całkowite zaćmienie (1995) Plac Waszyngtona (1997) Trzeci cud (1999)
2000–2009	Strzał w serce (2001) Julia wraca do domu (2002) Kopia mistrza (2006) Historia Gwen Araujo (2006) Janosik. Prawdziwa historia (2009)
2010–2019	W ciemności (2011) Pokot (2016) Obywatel Jones (2019)
2020–2029	Szarlatan (2020)
Seriale TV	Upadłe anioły (1995) Prawo ulicy (2004–2008) Dowody zbrodni (2004–2009) Ekipa (2007) Treme (2010–2011) Janosik. Prawdziwa historia (2011) Dochodzenie (2011) Gorejący krzew (2013) Dziecko Rosemary (2014) House of Cards (2015) The Affair (2016)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne