Trzeciaki (rejon brzostowicki)

Trzeciaki
Траццякі
Państwo Białoruś
Obwódgrodzieński
Rejonbrzostowicki
SielsowietOlekszyce
Wysokość164 m n.p.m.
Populacja (2009)
• liczba ludności

37[1]
Nr kierunkowy+375 1511
Kod pocztowy231784
Tablice rejestracyjne4
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Trzeciaki”
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia53°18′58″N 24°04′02″E/53,316111 24,067222
Portal Białoruś

Trzeciaki (biał. Траццякі[2], Tracciaki, ros. Третьяки, Trietjaki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie olekszyckim. Położona jest 42 km na południe od Grodna i 17 km od granicy polsko-białoruskiej. Na wschód od miejscowości przebiega granica administracyjna rejonów brzostowickiego i wołkowyskiego.

Historia

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[3].

W czasach zaborów folwark i wieś w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. W 1902 roku folwark był własnością Jancewiczów (317 dziesięcin; ok. 346,3 ha), Mrozowskich (420 dziesięcin; ok. 458,9 ha) i Zaniewskich (82 dziesięciny; ok. 89,6 ha). Wieś miała powierzchnię 263 dziesięcin (ok. 287,3 ha)[4]. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[5]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[6]. Od 19 lutego 1921 roku[7] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wielkie Ejsymonty. W 1921 roku nazwę Trzeciaki nosiły: wieś i dwa folwarki. We wsi było 31 domów mieszkalnych, w folwarku "Trzeciaki I" – jeden dom, a w folwarku "Trzeciaki II" – 2 domy[8]. W latach poprzedzających II wojnę światową co najmniej jeden z folwarków został rozparcelowany i przekształcony w osadę[9].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 17 września w osadzie powstałej w wyniku parcelacji jednego z folwarków doszło do zbrodni i rabunku na polskim małżeństwie, dokonanej przez bojówkę komunistyczną z sąsiedniej wsi Kordziki[9].

2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.

Zabytki

We wsi znajduje się kapliczka przydrożna, wzniesiona w latach 30. XX wieku[10].

Demografia

Według spisu powszechnego z 1921 roku, wieś zamieszkiwały 144 osoby, w tym 139 Białorusinów i 5 Polaków. Prawosławie wyznawało 139 jej mieszkańców, katolicyzm – 5. Folwark "Trzeciaki I" zamieszkiwało 14 osób, w tym 12 Polaków i 2 Białorusinów. Katolicyzm wyznawało 12 jego mieszkańców, prawosławie – 2. Folwark "Trzeciaki II" zamieszkiwało 17 osób, w tym 10 Białorusinów i 7 Polaków. Katolicyzm wyznawało 14 jego mieszkańców, prawosławie – 3[8].

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
  2. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Трацьцякі (czyt. Traćciaki).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
  4. Trzeciaki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 665.
  5. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  6. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  7. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  8. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 39. [dostęp 2010-12-03].
  9. a b Marek Wierzbicki: Mordy i grabieże po 17 września 1939 roku. W: Polacy i Białorusini w zaborze sowieckim…. s. 74–75.
  10. Kapliczka przydrożna (biał. • ang. • pol. • ros.). Radzima.org. [dostęp 2011-03-02].

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Marek Wierzbicki: Polacy i Białorusini w zaborze sowieckim. Stosunki polsko-białoruskie na ziemiach północno-wschodnich II RP pod okupacją sowiecką 1939–1941. Wyd. 2. Warszawa: Stowarzyszenie Kulturalne Fronda, 2007, s. 424, seria: Biblioteka historyczna Frondy. ISBN 978-83-88747-76-2.

Media użyte na tej stronie

Grodno region location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator., Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Grodno region

Equirectangular projection. Geographic limits of the map:

  • N: 55.03° N
  • S: 52.71° N
  • W: 23.45° E
  • E: 26.75° E