Trzonolinowiec we Wrocławiu
Widok od strony zachodniej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Tadeusza Kościuszki 72 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | Jacek Burzyński, Andrzej Skorupa |
Wysokość całkowita | 41 m |
Kondygnacje | 11 |
Rozpoczęcie budowy | 1961 |
Ukończenie budowy | 1967 |
Ważniejsze przebudowy | 1974 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°06′05″N 17°02′25″E/51,101389 17,040278 |
Dom Trzonowo-Linowy („Trzonolinowiec”), czasem nazywany „linowcem” – modernistyczny budynek we Wrocławiu przy ul. Tadeusza Kościuszki 72 (róg ul. Dworcowej), zbudowany w latach 1961–1967[1].
Opis
Trzonolinowiec ma 12 kondygnacji[2], na których mieszczą się 44 mieszkania. Budynek powstał na podstawie projektu Andrzeja Skorupy i Jacka Burzyńskiego[2], który został jednak znacznie zmodyfikowany i zubożony między innymi przez zmniejszenie przeszkleń[1]. Jest to jeden z niewielu tego typu budynków w Europie, podstawą jego konstrukcji jest żelbetowy trzon, przenoszący pionowe obciążenia ściskające na podstawę budynku. Na nim osadzone są stropy w postaci kwadratowych platform zawieszonych (w początkowej konfiguracji) na dwunastu stalowych linach. Liny – elementy rozciągane zamocowane są do szczytu trzonu i przenoszą na niego ciężar stropów, są także zakotwione na poziomie parteru dla usztywnienia konstrukcji. Najniższe piętro zawieszone jest nad niezabudowaną przestrzenią wokół trzonu. W przeciwieństwie do tradycyjnych budynków, które budowane są od dołu, trzonolinowiec budowany był od najwyższego piętra. Poszczególne kondygnacje, zbudowane na poziomie parteru z gotowych prefabrykatów, podnoszone były przez siłowniki hydrauliczne projektu T. Tenidowskiego[2].
Wisząca na linach konstrukcja została w 1974 roku usztywniona (projekt wzmocnienia trzonolinowca powstał na Politechnice Wrocławskiej). Liny obudowano betonem, a na parterze wzmocnione stalowymi słupami. Wymienione zostały również ściany osłonowe i wewnętrzne.
Budynek otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku za 1967[2].
Przypisy
- ↑ a b Muzeum Architektury we Wrocławiu ul. Bernardyńska 5 50-156 Wrocław, Kolekcja; Oficjalna strona Muzeum Architektury we Wrocławiu w serwisie Facebook.com dnia 19 czerwca 2020 r.
- ↑ a b c d Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 921. ISBN 83-7384-561-5.
Linki zewnętrzne
- Magda Noga, Dom na linach ma już 45 lat. To jedyny taki budynek w Polsce [dostęp 2012-11-16]
- Trzonolinowiec zwany wisielcem
- Eksperymenty wrocławskie cz.2: trzonolinowiec. archistrona.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-15)].
- Zdjęcia z budowy
- Wrocławski trzonolinowiec oddany do użytku. kronikarp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. w PKF na stronie KronikaRP
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa Wrocławia, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Eksperymentalny budynek wysokościowy o konstrukcji trzono-linowej, wznoszony na narożniku ul. Kościuszki i ul. Dworcowej. Wiosna 1965.
Autor: Photographed by Piotr Karpiewski, Wroclaw, Poland. The architects of the depicted building: Andrzej Skorupa, Jacek Burzyński, Licencja: CC BY 3.0
The Trzonolinowiec is a rare example of buildings that have been build from top to bottom (finished in 1967 in Wroclaw, Poland). Originally its storys have been hanging on the steel ropes, anchored only by the solid core. They have been immobilized later, as their movements were uncomfortable for the occupants.
Eksperymentalny budynek wysokościowy o konstrukcji trzono-linowej, wznoszony na narożniku ul. Kościuszki i ul. Dworcowej. Jesień 1964.