Trzy Gwiazdy

Try Gwiazdy

Herb Trzy Gwiazdy
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Inez, Księżyc, Sas odmienny

Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Trzy Gwiazdy w 2 rzędzie, 1 kolumnie.

Trzy Gwiazdy (Inez, Księżyc, Sas odmienny) − polski herb szlachecki, używany głównie przez rodziny z terenu Pomorza (Kaszuby). Według Przemysława Pragerta jest to herb identyczny z herbem Księżyc[1], ale według Tadeusza Gajla, herby te różnią się drobnym szczegółem rysunku (w herbie Księżyc gwiazdy są w układzie 1 i 2, tutaj w pas)[2]. Pragert uważa ponadto, że Trzy Gwiazdy to odmiana herbu Sas[1].

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[3]:

W polu błękitnym półksiężyc złoty, nad którym trzy gwiazdy w pas. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry błękitne podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wymieniany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich, jako Sas albo Księżyc), Chrząńskiego (Tablice odmian herbowych) i Emiliana Szeligę-Żernickiego (Der Polnische Adel i Die Polnischen Stammwappen)[1].

Herbowni

Rodziny kaszubskie[1]: Brodzki, Buchon (Buchan), z przydomkiem Gliszczyński, Chamier z przydomkami Ciemiński i Gliszczyński, Jutrzenka (Genderzika), Lipiński, Milwiński, Miszewski, Mroczek (Mrozek) z przydomkami Gliszczyński i Trzebiatowski, Mściszewski, Prądzyński (Prondzyński), Rekowski, Słuszewski, Studzieński.

Był to prawdopodobnie pierwotny herb rodu Chamierów-Ciemińskich, który następnie przekształcił się w herb Chamier. Pośrednim etapem w tym procesie wydaje się być herb Chamier II[4].

Przemysław Pragert wymienia też, za Emilianem Szeligą-Żernickim, rodzinę tego herbu o nazwisku Cisowski (pierwotnie Cisa). Zapiska u Żernickiego mówi jednak o herbie Księżyc, a nazwę taką stosowano do wielu herbów. Mogło tu m.in. chodzić o herb Księżyc albo Trzy Gwiazdy[5].

Rodzinami kaszubskimi wymienianymi przez Gajla przy herbie Trzy Gwiazdy są także: Brychta, Dąbrowski, Kistowski, Machowski, Podjaski, Polpanke, Żmuda (Smuda), Wnuk[2], ale Przemysław Pragert przypisuje im inne herby[1].

Rodziny niekaszubskie albo nieznanego pochodzenia[2]: Cholewiński, Dobrowolski, Dornatus, Eichholtz, Gustkowski, Ines de Leon, Ingielewicz, Ingiełowicz, Jabłonowski, Juszczakiewicz, Kiwalski, Kruk, Lanik, Madricki, Malaff, Mszanecki, Nawrocki, Olechowski, Pluta, Pluto, Pomorski, Rodkiewicz, Słuczanowski, Styp, Sulerzycki, Szyc, Wantuch, Wańtoch, Wrześniewski.

Rodzina Ines de Leon jest według Uruskiego pochodzenia portugalskiego[6].

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. a b c d e Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 150. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.
  2. a b c Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 368,406-536. ISBN 978-83-60597-10-1.
  3. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  4. Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 5. Gdańsk: Wydawnictwo BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2018, s. 247-248, 305. ISBN 978-83-950310-3-8.
  5. Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. Gdańsk: BiT, 2007, s. 211. ISBN 978-83-924425-9-2.
  6. Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 5. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1914, s. 262-263.

Media użyte na tej stronie