Trzy Kopy

Trzy Kopy
Tri kopy

Trzy Kopy
Państwo

 Słowacja

Położenie

Powiat Liptowski Mikułasz, Powiat Twardoszyn

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2136 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trzy Kopy”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trzy Kopy”
Ziemia49°11′58,9″N 19°43′46,1″E/49,199694 19,729472

Trzy Kopy (słow. Tri kopy) – postrzępiona grań z kilkoma wierzchołkami w słowackich Tatrach Zachodnich. Jest to fragment grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Smutną Przełęczą (1963 m) a niewybitną przełęczą Hruba Przehyba, oddzielającą tę grań od Hrubej Kopy (2166 m). W grani tej wyróżnia się 3 wierzchołki, w kierunku od Smutnej Przełęczy na zachód są to:

Józef Nyka do kompleksu Trzech Kop zalicza także wyższą od nich Hrubą Kopę[1].

Eksponowany fragment szlaku
Trzy Kopy
Widok z północnej grani Barańca

W różnych publikacjach podawane są różne wysokości poszczególnych turni, różnice sięgają kilkadziesiąt metrów. Wielka encyklopedia tatrzańska podaje wysokości ok. 2095 m dla Przedniej Kopy i ok. 2090 m dla dwóch niższych[3], według Józefa Nyki[1] Przednia Kopa ma 2150 m, a według mapy Tatr Zachodnich[5] oraz atlasu satelitarnego Tatr i Podtatrza[2] – 2136 m. Jeszcze inne dane podają za niesprecyzowanymi ostatnimi słowackimi publikacjami kartograficznymi w przewodniku Słowackie Tatry Zachodnie Marian Kunicki i Tadeusz Szczerba – dla Przedniej Kopy jest to 2154 m[4]. Różnice wysokości między Przednią Kopą a dwoma niższymi są nie większe niż kilka–kilkanaście metrów[4].

Trzy Kopy od północnej strony opadają stromymi ścianami skalnymi do górnej części Doliny Rohackiej[1]. U podnóża tych ścian znajdują się Rohackie Stawy. W północno-wschodnim kierunku Trzy Kopy wysuwają krótką grań zakończoną wierzchołkiem Zielonego Wierchu Rohackiego. Grań ta tworzy zachodnie zbocza Doliny Smutnej. Południowe zbocza Trzech Kop opadają do Wielkich Zawratów – górnej części Doliny Żarskiej[2].

Swoją skalną scenerią, przepaścistymi ścianami i wielkimi skałami granitowymi Trzy Kopy bardziej przypominają Tatry Wysokie niż Zachodnie. Z ich wierzchołków i całej grani interesująca panorama widoków, szczególnie na pobliskie Rohacze, a także na Dolinę Żarską i Dolinę Rohacką[1]. Prowadzący granią, a częściowo po południowej jej stronie szlak turystyczny przypomina polską Orlą Perć. Przeznaczony jest dla wprawnych i odpornych na przepaściste widoki turystów. Niektóre jego fragmenty prowadzące wciętymi w skale szczerbami o długości ok. 35 m i ubezpieczone łańcuchami wymagają dużej uwagi. W niektórych miejscach trzeba trawersować przepaściste ściany o dużej ekspozycji. Jan Alfred Szczepański, który w 1922 r. tędy się wspinał, tak opisywał swoje wrażenia: „I oto teraz posuwamy się po głazach i trawkach nieznaną granią, zadziwiająco skalistą, i szczyt mijamy po szczycie, o których ani nam się śniło wiedzieć, które nie weszły jeszcze do tatrzańskiej literatury. Tu i ówdzie odstrzelały igły i dzioby i grzbiet najeżał się trudnościami: wysokogórska grań, dająca taternickie emocje. Jednomyślnie zgadzamy się, że to łańcuch piękniejszy niż Rohacze.”[6]

Północne ściany Trzech Kop przeszli jako pierwsi w 1932 r. Zygmunt Klemensiewicz i Stanisław Krystyn Zaremba. Zimą grań masywu pokonali w 1936 r. Adam Karpiński i Wacław Tarnowski. Badania terenowe Jozefa Čajki wykazały, że dawniej nie używano nazwy Trzy Kopy, ale Rohacze, Trzy Rohacze albo Smreckie Rohacze[1].

Szlaki turystyczne

Szlak czerwony – czerwony, biegnący główna granią Tatr Zachodnich na odcinku od Smutnej Przełęczy do Banikowskiej Przełęczy przez Trzy Kopy, Hrubą Kopę i Banówkę. Czas przejścia fragmentu szlaku: 2 h, z powrotem tyle samo[7]

Przypisy

  1. a b c d e f g h Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. VI. Latchorzew: Trawers, 2008, s. 350, 397. ISBN 978-83-60078-05-1.
  2. a b c d e f g Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 114. ISBN 83-909352-2-8.
  3. a b c d Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  4. a b c Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 49. ISBN 83-01-13184-5.
  5. Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
  6. Jan Szczepański. Pół wieku Karpat. „Wierchy”. 42, 1973. Sprawdź autora:2.
  7. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Trzy Kopy a3.jpg
(c) I, Selso, CC-BY-SA-3.0
Tri Kopy (Trzy Kopy) - West Tatra Mountains
Trzy Kopy T65.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z północnej grani Barańca
Stripe-marked trail red.svg
Stripe-marked trail on the trail in the Czech Republic - red.
Trzy Kopy a6.jpg
(c) I, Selso, CC-BY-SA-3.0
Tri Kopy (Trzy Kopy) - West Tatra Mountains
Trzy Kopy a7.jpg
(c) I, Selso, CC-BY-SA-3.0
Tri Kopy (Trzy Kopy) - West Tatra Mountains
Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.