Trzy Korony (zespół muzyczny)

Trzy Korony
Rok założenia1970
Rok rozwiązania1972
Pochodzenie Polska
Gatunekrock, bigbit
Skład
Maria Głuchowska
Krzysztof Klenczon
Ryszard Klenczon
Grzegorz Andrian
Grzegorz Nogowski
Byli członkowie
Marek Slazyk
Piotr Stajkowski

Trzy Korony – zespół muzyczny założony przez Krzysztofa Klenczona po jego odejściu z zespołu Czerwone Gitary. Działał od wiosny 1970 do wiosny 1972 roku. W roku 1971 nagrał album Krzysztof Klenczon i Trzy Korony, z którego pochodzi utwór „10 w skali Beauforta”.[1]

We wrześniu 2010 podczas sesji zdjęciowej do dokumentalnego filmu 10 w skali Beauforta, muzycy Trzech Koron wystąpili w klubie Stary Rower w Sopocie.

W czerwcu 2011 Agencja Fonograficzna Polskiego Radia wydała drugi album Trzech Koron, dedykowany twórczości Krzysztofa Klenczona. Album został zatytułowany Krzysztof Klenczon i Trzy Korony - (Nie) przejdziemy do historii. Na płycie znalazło się 12 zrekonstruowanych cyfrowo, nie publikowanych dotąd utworów nagranych dla Polskiego Radia, a także dodatkowo dwa utwory w nowym opracowaniu muzycznym, w których wykorzystano oryginalną ścieżkę dźwiękową głosu Krzysztofa Klenczona.

Skład

  • Krzysztof Klenczon – gitara, śpiew
  • Grzegorz Andrian – gitara basowa, śpiew
  • Ryszard Klenczon – gitara hawajska
  • Marek Ślazyk – perkusja (1970)
  • Piotr Stajkowski – perkusja (1971-1972)
  • Maria Głuchowska – śpiew (1972, śpiewała podczas ostatniej trasy koncertowej pt. Nie przejdziemy do historii wraz z K. Klenczonem i Niebiesko-Czarnymi)
  • Grzegorz Nogowski – gitara (1972, grał podczas ostatniej trasy koncertowej pt. Nie przejdziemy do historii wraz z K. Klenczonem i Niebiesko-Czarnymi)

Menadżerem zespołu był późniejszy polityk Andrzej Olechowski.

Przypisy

  1. Ryszard Wolański: Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej Tom III. MTJ Agencja Artystyczna, 2003, s. 288. ISBN 83-911888-8-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).