Trzydziesty piąty rząd Izraela

Trzydziesty piąty rząd Izraela
(rząd jedności narodowej)
 Izrael

Spotkanie prezydenta Re’uwena Riwlina z Binjaminem Netanjahu i Benim Gancem
Premier

Binjamin Netanjahu

Partie

Likud, Niebiesko-Biali, Derech Erec (frakcja Niebiesko-Białych), Geszer, Szas, Zjednoczony Judaizm Tory i Partia Pracy

Kadencja

od 17 maja 2020
do 13 czerwca 2021

Poprzedni

czwarty rząd Netanjahu

Następny

Trzydziesty szósty rząd Izraela

Izrael
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Izraela
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
Portal Izrael

Trzydziesty piąty rząd Izraela – rząd Izraela, który miał zostać sformowany przez koalicję mającą większość w Knesecie XXI kadencji, po wyborach w kwietniu 2019 roku. Wobec braku możliwości sformowania większościowej koalicji rządzącej doszło do kolejnych wyborów we wrześniu, w wyniku których wyłoniony został dwudziesty drugi Kneset. 17 maja 2020 roku oficjalnie zaprzysiężono nowy rząd jedności narodowej.

Formowanie rządu

Po wyborach w kwietniu 2019

W dniach 15–16 kwietnia 2019 prezydent Re’uwen Riwlin spotkał się reprezentantami partii, które dostały się do XXI Knesetu, celem uzyskania rekomendacji co do obsady stanowiska szefa rządu. Prawo Izraela pozwala prezydentowi na wytypowanie jednego z parlamentarzystów na przyszłego premiera, niekoniecznie przewodniczącego zwycięskiej partii, lecz takiego, który ma większą szansę sformować większościową koalicję[1]. Dotychczasowego premiera Binjamina Netanjahu rekomendowały – macierzysty Likud (35 mandatów), Szas (8), Zjednoczony Judaizm Tory (8), Nasz Dom Izrael (5), Unia Partii Prawicowych (5) oraz My Wszyscy (4). Lider Niebiesko-Białych – Beni Ganc został wskazany przez swoje ugrupowanie (35 mandatów) oraz przez Partię Pracy (6) i Merec (4). Koalicje partii arabskich Hadasz-Ta’al (6) i Ra’am-Balad (4) nie poparły żadnego kandydata[2][3]. W związku z tym, że prawicowa koalicja dysponuje łącznie 65 mandatami w 120-osobowym Knesecie, 17 kwietnia prezydent oficjalnie powierzył Netanjahu misję sformowania nowego rządu[4] i otrzymał – zgodnie z konstytucją – 28 dni na przedstawienie prezydentowi składu rządu[5].

Ponieważ negocjacje odnoście szczegółów umowy koalicyjnej i obsady stanowisk z ugrupowaniami, które poparły kandydaturę Netanjahu, przeciągały się, premier wystąpił do prezydenta o przedłużenie misji formowania rządu. 13 maja 2019 po spotkaniu Netanjahu z Riwlinem poinformowano, że premier otrzymał dodatkowe 14 dni i musi przedstawić skład rządu do 29 maja[5][6].

W wyznaczonym terminie Netanjahu nie udało się sformować rządu, wskutek braku porozumienia z Awigdorem Liebermanem (przewodniczącym partii Nasz Dom Izrael). W związku z tym 29 maja Kneset przegłosował większością 74:25 samorozwiązanie. Nowe wybory parlamentarne zaplanowano na 17 września[7][8].

Po wyborach we wrześniu 2019

Re’uwen Riwlin ponownie rozpoczął serię spotkań z przedstawicielami partii, które dostały się do parlamentu, aby te wskazały polityka, którego poprą na kandydata do stworzenia przyszłego rządu. Prezydent uznał, że Niebiesko-Biali i Likud powinny podzielić się władzą i stworzyć rząd jedności narodowej[9].

Awigdor Lieberman z Naszego Domu Izrael uznał, że nie wskaże ani na Ganca, ani na Netanjahu. Według Liebermana obaj pokazali, że nie są zdolni do indywidualnego rządzenia krajem. Należy zatem utworzyć rząd jedności narodowej z rotacyjną funkcją premiera[10].

Beniego Ganca jako kandydata na premiera wskazali: Niebiesko-Biali (33 posłów)[11], Zjednoczona Lista (bez Baladu, 10)[12][13], Partia Pracy-Geszer (6)[14], Obóz Demokratyczny (5)[15]. Dotychczasowego premiera Binjamina Netanjahu poparł macierzysty Likud (32)[16] oraz Szas (9)[17], Zjednoczony Judaizm Tory (7)[17] i Jamina (7)[15].

Po spotkaniu u prezydenta Ganc i Netanjahu zgodzili się spotkać kolejny raz w celu przedyskutowania utworzenia rządu jedności narodowej. Sam Riwlin wspomniał, że obaj politycy nie mają wystarczającego poparcia do wytypowania któregoś z nich do utworzenia rządu[18]. Negocjacje między obiema stronami nie przyniosły skutku, co w ostateczności sprawiło, że prezydent wytypował Netanjahu do próby zbudowania koalicji rządzącej. Riwlin zastrzegł tym razem, że jeśli Netanjahu nie stworzy rządu, to nie będzie kolejnych wyborów, a misję powołania rządu otrzyma Ganc[19]. 21 października Netanjahu uznał, że nie jest w stanie zbudować koalicji rządzącej i po 26 dniach negocjacji zwrócił mandat do powołania rządu Gancowi[20].

Wobec braku możliwości wyłonienia rządu, w grudniu rozpisano nowe wybory, zaplanowane na 2 marca następnego roku[21].

Po wyborach w marcu 2020

Mimo iż Izraelska Komisja Wyborcza nie podała oficjalnych wyników wyborów, to Awigdor Lieberman zapowiedział, że nie będzie częścią koalicji tworzonej przez Likud. Poinformował także, iż będzie popierał ustawę zakazującą bycia premierem politykowi z oficjalnymi zarzutami[22]. Zjednoczona Lista, również zaraz po wyborach, zapowiedziała poparcie dla rządu utworzonego przez Ganca, pod warunkiem, że ten zmieni podejście do mniejszości arabskiej w Izraelu oraz aneksji części osiedli na Zachodnim Brzegu[23].

Pomimo że prezydent Re’uwen Riwlin nie powierzył zwycięzcy wyborów misji tworzenia nowego rządu, to liczba posłów partii, które zapowiedziały przystąpienie do rządu tworzonego przez Binjamina Netanjahu, nie jest wystarczająca. Suma miejsc Likudu, Szasu, Zjednoczonego Judaizmu Tory, Sztandaru Tory i Jaminy daje 58 mandatów, co nie daje możliwości stworzenia większości parlamentarnej. Wynik wyborczy Zjednoczonej Listy sprawił, że to od niej zależeć będą rozmowy koalicyjne. Nie wiadomo jednak, jaką decyzję podejmie, ponieważ jej politycy zapowiedzieli, iż nie będą tworzyć koalicji z Likudem, a ich ewentualne poparcie dla rządu Beniego Ganca też nie jest pewne[24].

8 marca Zjednoczona Lista ogłosiła listę wymagań, które musiałby spełnić Ganc, aby partia przystąpiła do jego rządu. Są to m.in.: rezygnacja z Prawa Zasadniczego: Izrael – Państwem narodowym narodu żydowskiego, program ekonomiczny wspierający Arabów żyjących w Izraelu, kontynuacja procesu pokojowego, zmiana statusu mniejszości arabskiej w Izraelu i anulowanie wszelkiego ustawodawstwa dyskryminującego Arabów w kraju[25]. Tego samego dnia listę żądań wobec Ganca wysunął Lieberman. Domaga się on: poboru Żydów ortodoksyjnych, wprowadzenia ślubów cywilnych, zezwolenia na handel w szabat, oddelegowanie kwestii transportu publicznego w szabat w ręce samorządów. Ganc na swoim profilu Twitterze zaakceptował postulaty[26].

Partie ortodoksyjne – Szas i Zjedncozony Judaizm Tory – zapowiedziały, że nie poprą mniejszościowego rządu Ganca. A jeżeli taki powstanie, to zrobią wszystko żeby doszło do kolejnych wyborów. Jamina uznała, że mniejszościowy rząd Ganca może stanowić zagrożenie dla Izraela. Wszystkie trzy partie uznały, że jedynie Netanjahu może zagwarantować żydowski i demokratyczny charakter państwa[27].

9 marca doszło do porozumienia Ajmana Audy i Ahmada at-Tajjibiego Zjednoczonej Listy z Niebiesko-Białymi w sprawie wsparcia mniejszościowej koalicji, czyli Arabowie znaleźliby się poza rządem, ale poparliby jego utworzenie i funkcjonowanie. Dwóch posłów partii Telem, która wchodzi w skład Niebiesko-Białych, zapowiedziało, że opuści partię na znak protestu wobec porozumienia z Arabami[28].

12 marca Netanjahu i Ganc zgodzili się na podjęcie rozmów w sprawie utworzenia rządu jedności narodowej w obliczu pandemii SARS-CoV-2[29].

15 marca Nasz Dom Izrael uznała, że podobnie jak Zjednoczona Lista i blok Partia Pracy-Geszer-Merec poprze kandydaturę Ganca na premiera. W takiej sytuacji, to lider Niebiesko-Białych dysponuje przewagą miejsc w ewentualnej koalicji (61) w stosunku do bloku prawicowego (58)[30]. Tego samego dnia prezydent Izraela ogłosił, że Ganc zostanie wytypowany do próby powołania nowego rządu[31].

26 marca po długich negocjacjach pomiędzy partiami Ganc zgodził się na utworzenie rządu jedności z Likudem. Krok ten spotkał się ze sprzeciwem Lapida i Ja’alona, którzy złożyli wniosek o wystąpienie z koalicji Niebiesko-Białych. Ganc zaoferował Netanjahu, że mógłby objąć tekę ministra spraw zagranicznych i stanowisko przewodniczącego Knesetu. W 2021 miałaby nastąpić zamiana na stanowisku premiera. Koalicja bloku prawicowego z Mocą Izraela Beniego Ganca miała by posiadać w Knesecie 78-79 miejsc[32].

20 kwietnia Ganc i Netanjahu podpisali porozumienie o utworzeniu rządu jedności narodowej. Według niego Netanjahu pozostanie premierem do października 2021 roku, następnie zostanie zastąpiony przez Ganca. Likud będzie mógł obsadzić ministerstwa: finansów, zdrowia, bezpieczeństwa wewnętrznego, budownictwa, transportu i edukacji. Niebiesko-Biali otrzymają ministerstwa: obrony, spraw zagranicznych, sprawiedliwości, kultury, komunikacji i gospodarki. Przewodniczący Knesetu będzie wybrany z Likudu[33].

7 maja Netanjahu otrzymał poparcie 72 członków Knesetu do sformowania rządu jedności narodowej. Partiami, które wyraziły swoje poparcie były: Likud, Niebiesko-Biali, Derech Erec (frakcja Niebiesko-Białych), Geszer, Szas, Zjednoczony Judaizm Tory i Partia Pracy. Narodowo-religijna Jamina wraz z Naszym Domem Izrael, Zjednoczoną Listą i koalicją Jest Przyszłość-Telem nie udzieliły wsparcia dla Netanjahu[34][35].

14 maja 2020 roku, pomimo protestów Bennetta i Smotricza z Jaminy, Perec zdecydował się porozumieć z Netanjahu i pozostał na stanowisku ministra Jerozolimy i dziedzictwa narodowego[36].

Skład rządu

Premierzy i ministrowie

StanowiskoMinisterPartiaOdDoUwagi
PremierSecretary Pompeo Meets with Israeli Prime Minister Netanyahu (49889166483) (cropped).jpgBinjamin NetanjahuLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Premier alternatywny[a]

(urząd utworzony na mocy umowy koalicyjnej)[37]

Benny Gantz 2019 (cropped).jpgBeni GancNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister obrony
Minister w Ministerstwie Obronyמיכאל ביטון - חוסן לישראל.jpgMicha’el BitonNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister spraw zagranicznychGabi Ashkenazi (Blue and White).jpgGabi AszkenaziNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister współpracy regionalnejGilad Erdan.jpgGilad ErdanLikud17 maja 20205 lipca 202011 maja Netanjahu poinformował, że Erdan zostanie kolejnym ambasadorem Państwa Izrael w Stanach Zjednoczonych i przy ONZ. Do czasu mianowania miał pełnić funkcję ministerialną[38].  
אופיר אקוניס.jpgOfir Akunis6 lipca 202013 czerwca 2021
Minister rolnictwa i rozwoju wsiAlon Schuster.jpegAlon SzusterNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister osadnictwaTzipi Hotovely - November 2018.jpgCippi ChotoweliLikud17 maja 20202 października 2020
Tzachi Hanegbi. Photo by Haim Zach - GPO.jpgCachi Hanegbi2 sierpnia 202013 czerwca 2021
Minister komunikacjiYoaz Hendel (28285751636) (cropped).jpgJo’az HendelDerech Erec17 maja 202016 grudnia 2020[39]Zwolniony ze stanowiska przez Ganca po oświadczeniu Hendela, iż ten wstąpi do nowej partii Gide’ona Sa’ara[40].
Benny Gantz 2019 (cropped).jpgBeni GancNiebiesko-Biali16 grudnia 20203 maja 2021
איתן גינזבורג בעיריית רעננה.jpgEitan GinzburgNiebiesko-Biali3 maja 202113 czerwca 2021
Minister kultury i sportuחילי טרופר - חוסן לישראל.jpgJechi’el Mosze TroperNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister ds. energiiיובל שטייניץ.jpgJuwal SteinitzLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister edukacji,

Minister szkolnictwa wyższego,

Minister zasobów wodnych

זאב אלקין (cropped).pngZe’ew ElkinLikud17 maja 202023 grudnia 202023 grudnia ogłosił rezygnację ze stanowisk ministerialnych, mandatu poselskiego i przeszedł do partii Gide’ona Sa’ara[41]. Póki co następca nie został wybrany.
Yoav Galant (19381203941) (cropped).jpgJo’aw GalantLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister ochrony środowiskaGila Gamliel.jpgGila Gamli’elLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister finansówישראל כץ (cropped).jpgJisra’el KacLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister zdrowiaיולי אדלשטיין - תמונת פרופיל (cropped).jpgJuli-Jo’el EdelsteinLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister mieszkalnictwa i budownictwaהרב יעקב ליצמן.jpgJa’akow LitzmanZjednoczony Judaizm Tory17 maja 202015 września 2020
Secretary Pompeo Meets with Israeli Prime Minister Netanyahu (49889166483) (cropped).jpgBinjamin NetanjahuLikud15 września 202014 października 2020
Yitschak kohen.JPGJicchak KohenSzas14 października 202015 listopada 2020
Secretary Pompeo Meets with Israeli Prime Minister Netanyahu (49889166483) (cropped).jpgBinjamin NetanjahuLikud15 listopada 202018 listopada 2020
הרב יעקב ליצמן.jpgJa’akow LitzmanZjednoczony Judaizm Tory18 listopada 202013 czerwca 2021
Minister absorpcji imigrantówפנינה תמנו שטה.jpgPenina TamanuNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister gospodarkiAmir Peretz 2019.jpgAmir PerecIzraelska Partia Pracy17 maja 202013 czerwca 2021
Minister spraw religijnychהרב יעקב אביטן.jpgJa’akow AwitanSzas

(nie był wybrany na posła)

17 maja 202013 czerwca 2021
Minister Jerozolimy i dziedzictwa narodowegoRafi Peretz.jpgRafi PerecJamina17 maja 202013 czerwca 2021
Minister ds. diasporyOmer Yankelevich (cropped).jpgOmer JankelewiczNiebiesko-Biali17 maja 202013 czerwca 2021
Minister rozwoju i wzmacniania społecznościOLevyAS5V7987.JPGOrli Lewi-AbekasisGeszer17 maja 202013 czerwca 2021
Minister spraw wewnętrznychArye Derey (cropped).jpgArje DeriSzas17 maja 202013 czerwca 2021
Minister rozwoju peryferii Negewu i Galilei14 maja 201513 czerwca 2021
Minister ds. strategicznychאורית פרקש הכהן- חוסן לישראל.jpgOrit Farkasz HakohenNiebiesko-Biali17 maja 202030 listopada 2020
מיכאל ביטון - חוסן לישראל.jpgMicha’el Biton30 listopada 202013 czerwca 2021
Minister wywiaduחבר הכנסת אלי כהן.pngEli KohenLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister sprawiedliwościAvi Nissenkorn (1) (cropped).jpgAwi NissenkornNiebiesko-Biali17 maja 202030 grudnia 202030 grudnia zrezygnował ze stanowiska ministerialnego i mandatu posła z ramienia Niebiesko-Białych. Został zastąpiony przez Ganca[42].
Benny Gantz 2019 (cropped).jpgBeni GancNiebiesko-Biali1 stycznia 202113 czerwca 2021
Minister bezpieczeństwa publicznegoMK Amir Ohana (cropped).jpgAmir OchannaLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister nauki i technologiiYizhar Shai, 2015.jpgJizhar SzajNiebiesko-Biali17 maja 202012 stycznia 2021
חילי טרופר - חוסן לישראל.jpgJechi’el Mosze TroperNiebiesko-Biali3 maja 202113 czerwca 2021
Minister turystykiאסף זמיר באירוע שבתרבות עם רועי כ"ץ בבאר שבע (cropped).jpgAsaf ZamirNiebiesko-Biali17 maja 202010 czerwca 2020
אורית פרקש הכהן- חוסן לישראל.jpgOrit Farkasz Hakohen14 października 202013 czerwca 2021
Minister transportuMregev.JPGMiri RegewLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Minister ds. równości społecznej i emerytówמירב כהן - חוסן לישראל.jpgMeraw KohenNiebiesko-Biali17 maja 20208 stycznia 2021
מיכאל ביטון - חוסן לישראל.jpgMicha’el BitonNiebiesko-Biali3 maja 202113 czerwca 2021
Minister pracy i opieki społecznejאיציק שמולי (cropped).jpgIcik SzmuliIzraelska Partia Pracy17 maja 202013 czerwca 2021
Minister cybernetyki i narodowych spraw cyfrowychDudi Amsalem.jpgDawid AmsalemLikud17 maja 202013 czerwca 2021
Łącznik rządu z Knesetem

Źródło: The ministers of Israel’s 35th government, „The Times of Israel” (dostęp: 17.05.2020); Kneset, Twenty-Third Knesset: Government 35 (dostęp:17.05.2020); Kneset, הכנסת העשרים ושלוש: הממשלה ה35  –  הרכב נוכחי (dostęp: 26.05.2020).

Ministrowie bez teki

Cachi HanegbiTzachi Hanegbi. Photo by Haim Zach - GPO.jpgLikud17 maja 20202 sierpnia 2020

Źródło: The ministers of Israel’s 35th government, „The Times of Israel” (dostęp: 17.05.2020); Kneset, Twenty-Third Knesset: Government 35 (dostęp:17.05.2020).

Wiceministrowie

Biuro PremieraFateen mulla.jpgFatin MullaLikud25 maja 202013 czerwca 2021
Ministerstwo Bezpieczeństwa PublicznegoGadi JewarkanLikud25 maja 202013 czerwca 2021
Ministerstwo FinansówYitschak kohen.JPGJicchak KohenSzas25 maja 202014 listopada 2020
23 listopada 202013 czerwca 2021
Ministerstwo TransportuUri Maklev.JPGUri MaklewZjednoczony Judaizm Tory25 maja 202013 czerwca 2021
Ministerstwo Spraw WewnętrznychJo’aw Ben CurSzas25 maja 202013 czerwca 2021
Ministerstwo Rozwoju Negewu i Galilei13 czerwca 2021
Ministerstwo Edukacjiמאיר פרוש.jpgMe’ir PoruszZjednoczony Judaizm Tory25 maja 202013 czerwca 2021
Ministerstwo Pracy i Opieki SpołecznejMeshulam Nahari (29794242410) (cropped).jpgMeszullam NahariSzas25 maja 202013 czerwca 2021
Ministerstwo Zdrowiaיואב קיש.jpgJo’aw KiszLikud25 maja 202013 czerwca 2021

Źródło: כל הפנים והשמות: הכירו את ממשלת ישראל ה-35, „Israel ha-Jom” (dostęp: 19.05.2020); Kneset, Twenty-Third Knesset: Government 35 (dostęp:26.05.2020); Kneset, הכנסת העשרים ושלוש: הממשלה ה35  –  הרכב נוכחי (dostęp: 26.05.2020).

Uwagi

  1. ↑ Od października 2021 roku będzie piastować stanowisko premiera za Binjamina Netanjahu w ramach rotacji w rządzie jedności narodowej

Przypisy

  1. ↑ Rivlin to begin consultations Sunday on tasking next prime minister, „The Times of Israel”, 19 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  2. ↑ Netanyahu secures majority backing after right-wing parties recommend him as PM. The Times of Israel. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
  3. ↑ Netanyahu Set to Form Next Government After Most Parties Recommend Him to President. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
  4. ↑ President officially taps Netanyahu to form next government. The Times of Israel. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
  5. ↑ a b Israel's Netanyahu to ask for more time to form government: spokesman. reuters.com. [dostęp 2019-05-13]. (ang.).
  6. ↑ President Rivlin grants Netanyahu more time to negotiate new government. The Times of Israel. [dostęp 2019-05-13]. (ang.).
  7. ↑ Benjamin Netanjahu nie stworzył rządu. Będą wybory w Izraelu. rp.pl. [dostęp 2019-05-29].
  8. ↑ Kneset zdecydował o samorozwiązaniu. Będą nowe wybory w Izraelu. wyborcza.pl. [dostęp 2019-05-29].
  9. ↑ G. Hoffman, G.F. Cashman, Rivlin: Blue and White, Likud must share power – watch live, „The Jerusalem Post”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  10. ↑ Liberman won’t recommend either Netanyahu or Gantz for PM, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  11. ↑ Blue and White backs its leader Gantz for PM, cool toward unity government with Netanyahu, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  12. ↑ Raoul Wootliff, Adam Rasgon, In dramatic shift, Joint List recommends Gantz for PM, seeks Netanyahu’s ouster, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  13. ↑ Jacob Magid, Balad said opposed to endorsing Gantz amid bid to woo Joint List in secret talks, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  14. ↑ Gantz meets with Labor-Gesher heads, who say they’ll recommend him for PM, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  15. ↑ a b Raoul Wootliff, Yamina, United Torah Judaism back Netanyahu for PM, confirming 55-MK bloc, „The Times of Israel”, 23 września 2019 [dostęp 2019-09-23].
  16. ↑ Likud backs Netanyahu for PM, calls for Blue and White to join ‘broad unity’ government, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  17. ↑ a b United Torah Judaism pledges ‘unequivocal backing’ of Netanyahu, „The Times of Israel”, 22 września 2019 [dostęp 2019-09-22].
  18. ↑ Gary Willig, Netanyahu, Gantz meet: Time for unity in Israel, „Aruc Szewa”, 23 września 2019 [dostęp 2019-09-23].
  19. ↑ Raoul Wootliff, Rivlin tasks Netanyahu with forming next government after unity talks fail, „The Times of Israel”, 25 września 2019 [dostęp 2019-09-25].
  20. ↑ Jacob Magid, He’s in control now, but Gantz’s coalition chances no better than Netanyahu’s, „The Times of Israel”, 22 października 2019 [dostęp 2019-10-22].
  21. ↑ T.O. I., Knesset dissolves, sets unprecedented third election in under a year, timesofisrael.com [dostęp 2020-02-26] (ang.).
  22. ↑ Jacob Magid, Liberman says his party will back law that would bar Netanyahu from being PM, „The Times of Israel”, 5 marca 2020 [dostęp 2020-03-05].
  23. ↑ Jacob Magid, Odeh: We could back Gantz if he stops supporting ‘Jewish majority,’ annexation, „The Times of Israel”, 5 marca 2020 [dostęp 2020-03-05].
  24. ↑ Shalom Yerushalmi, 58 is not enough: A Likud minister makes peace with life in opposition, „The Times of Israel”, 6 marca 2020 [dostęp 2020-03-06].
  25. ↑ Head of Arab nationalist faction in Joint List sets terms for supporting Gantz, „The Times of Israel”, 8 marca 2020 [dostęp 2020-03-08].
  26. ↑ Liberman sets out secularist conditions for joining coalition; Gantz agrees, „The Times of Israel”, 8 marca 2020 [dostęp 2020-03-08].
  27. ↑ Hezki Baruch, Yamina: We will not join a dangerous minority government led by Benny Gantz, „Aruc Szewa”, 9 marca 2020 [dostęp 2020-03-09].
  28. ↑ Jeremy Sharon, Blue and White demanding MKs resign if they don't back minority govt, „The Jerusalem Post”, 9 marca 2020 [dostęp 2020-03-09].
  29. ↑ Michael Bachner, Netanyahu, Gantz agree to discuss emergency government to combat coronavirus, „The Times of Israel”, 12 marca 2020 [dostęp 2020-03-12].
  30. ↑ Raoul Wootliff, With Liberman’s nod, Gantz gets 61 backers to form coalition, topping Netanyahu, „The Times of Israel”, 15 marca 2020 [dostęp 2020-03-15].
  31. ↑ Raoul Wootliff, Rivlin to task Gantz with forming government after he receives 61 endorsements, „The Times of Israel”, 15 marca 2020 [dostęp 2020-03-15].
  32. ↑ Raoul Wootliff, Netanyahu and Gantz said forming unity government; Blue and White collapses, „The Times of Israel”, 26 marca 2020 [dostęp 2020-03-26].
  33. ↑ Gil Hoffman, Netanyahu, Gantz sign a unity government agreement, „The Jerusalem Post”, 20 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-20].
  34. ↑ Netanyahu gets nod from Rivlin to form government, seemingly cementing rule, „The Times of Israel”, 7 maja 2020 [dostęp 2020-05-16].
  35. ↑ Rina Bassist, Netanyahu’s future coalition, without the settlers?, „Al-Monitor”, 7 maja 2020 [dostęp 2020-05-16].
  36. ↑ Yoni Weiss, Minister Rafi Peretz Leaves Yamina to Join New Government, „Hamodia”, 14 maja 2020 [dostęp 2020-10-29].
  37. ↑ הסכם קואליציוני לכינון ממשלת חירום ואחדות לאומית, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2020-05-19].
  38. ↑ Noa Landau, Gilad Erdan as Israel's Ambassador to Both U.S., UN, „Ha-Arec”, 11 maja 2020 [dostęp 2020-12-05].
  39. ↑ Kneset, הכנסת העשרים ושלוש: הממשלה ה35 – הרכב נוכחי [dostęp 2020-12-19].
  40. ↑ Gantz fires Derech Eretz MKs from their government posts, „The Times of Israel”, 14 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-19].
  41. ↑ Likud’s Elkin officially quits Knesset to join forces with Netanyahu rival Sa’ar, „The Times of Israel”, 24 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-28].
  42. ↑ Tal Szelo, שר המשפטים ניסנקורן התפטר; אשכנזי יעזוב את המפלגה, „Walla News”, 30 grudnia 2020 [dostęp 2021-01-04].
Trzydziesty piąty rząd Izraela (2020–2021)
Premier
Premier rotacyjny
Ministrowie
Wiceministrowie
Byli ministrowie rządu
Rządy Izraela
Dawid Ben Gurion (1948–1954)
Mosze Szaret (1954–1955)
Dawid Ben Gurion (1955–1963)
Lewi Eszkol (1963–1969)
Golda Meir (1969–1974)
Icchak Rabin (1974–1977)
Menachem Begin (1977–1983)
Icchak Szamir (1983–1984)
Szimon Peres (1984–1986)
Icchak Szamir (1986–1992)
Icchak Rabin (1992–1995)
Szimon Peres (1995–1996)
Binjamin Netanjahu (1996–1999)
Ehud Barak (1999–2001)
Ariel Szaron (2001–2006)
Ehud Olmert (2006–2009)
Binjamin Netanjahu (2009-2021)
Naftali Bennett-Ja’ir Lapid (2021-2022)

Media użyte na tej stronie

Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Secretary Pompeo Meets with Israeli Prime Minister Netanyahu (49889166483) (cropped).jpg
U.S. Secretary of State Michael R. Pompeo meets with Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu at the Prime Minister’s residence in Jerusalem on May 13, 2020. [State Department Photo by Ron Przysucha/ Public Domain]
Yoaz Hendel (28285751636) (cropped).jpg
Autor: U.S. Embassy Tel Aviv, Licencja: CC BY 2.0
U.S. Embassy in Israel. July 4th 2016 celebration in Israel
חבר הכנסת אלי כהן.png
Autor: מיכאל אפריאט, Licencja: CC BY-SA 4.0
החבר הכנסת אלי כהן
יואב קיש.jpg
Autor: Harry Zalessky, Licencja: CC BY-SA 4.0
יואב קיש
איציק שמולי (cropped).jpg
Autor: 784OR, Licencja: CC0
איציק שמולי במהלך מחאה על יוקר הדיור
יולי אדלשטיין - תמונת פרופיל (cropped).jpg
Autor: ראובן קופיצ'ינסקי, Licencja: CC BY-SA 4.0
יולי אדלשטיין - תמונת פרופיל
Avi Nissenkorn (1) (cropped).jpg
Autor: Avi1111 dr. avishai teicher, Licencja: CC BY-SA 4.0
אבי ניסנקורן באירוע שבתרבות בגבעת שמואל
אורית פרקש הכהן- חוסן לישראל.jpg
Autor: Yanai Yechiel , Licencja: CC BY-SA 4.0
אורית פרקש הכהן- חוסן לישראל
Benny Gantz 2019 (cropped).jpg
Autor: ראובן קפוצ'ינסקי, Licencja: CC BY-SA 3.0
בני גנץ
Alon Schuster.jpeg
(c) Mark Neyman / Government Press Office, CC BY-SA 3.0
Reuven Rivlin visit to Gaza envelope. From right to left: Harel Tovi, CEO of the Presidential Residence, Head of Sha'ar HaNegev Regional Council, Alon Shoster, President Reuven Rivlin and Head of Eshkol Regional Council, Gadi Yarkoni
MK Amir Ohana (cropped).jpg
Autor: Yonatano~hewiki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Amir Ohana at the Israeli Presidential Residence
אופיר אקוניס.jpg
Autor: עוז 78, Licencja: CC BY-SA 4.0
אופיר אקוניס, תמונה רשמית
Omer Yankelevich (cropped).jpg
Autor: צילום:נעם דאהן, Licencja: CC BY-SA 4.0
עומר ינקלביץ
Fateen mulla.jpg
Autor: Ali15hm, Licencja: CC BY-SA 4.0
פטין מולא פוליטיקאי וחבר כנסת במפלגת הליכוד
Rafi Peretz.jpg
Autor: Israel Defense Forces, Licencja: CC BY-SA 2.0
הרב רפי פרץ
פנינה תמנו שטה.jpg
Autor: en:Yesh Atid political party, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pnina Tamano-Shata
Tzipi Hotovely - November 2018.jpg
Autor: CJCUC, Licencja: CC BY-SA 2.0
Israeli Deputy Foreign Minister, Tzipi Hotovely, with Rabbi Dr. Shlomo Riskin, Rabbi Dr. Kenneth Brander and Rabbi Pesach Wolicki at an event in honor of Rabbi Aryeh Scheinberg at the Israeli Ministry of Foreign Affairs, November 11, 2018.
ישראל כץ (cropped).jpg
Autor:

ששון תירם.
Oryginalnym przesyłającym był Yarondvash z hebrajskiej Wikipedii

(Tekst oryginalny: „צילום: ששון תירם”), Licencja: CC BY 4.0
שר התחבורה והבטיחות בדרכים והשר לענייני מודיעין
Yitschak kohen.JPG
חבר הכנסת מטעם ש"ס, יצחק כהן, ביום הבחירות לכנסת ה-18
הרב יעקב אביטן.jpg
Autor: Orelc, Licencja: CC BY-SA 4.0
תמונת הרב יעקב אביטן
אסף זמיר באירוע שבתרבות עם רועי כ"ץ בבאר שבע (cropped).jpg
Autor: 102fm, Licencja: CC BY-SA 4.0
אסף זמיר באירוע שבתרבות עם רועי כ"ץ בבאר שבע
איתן גינזבורג בעיריית רעננה.jpg
Autor: raanana, Licencja: CC BY-SA 4.0
איתן גינזבורג בעיריית רעננה
Meshulam Nahari (29794242410) (cropped).jpg
Autor: Maryland GovPics, Licencja: CC BY 2.0
Governor Hogan Signs Memorandum Of Understanding by Steve Kwak at King David Hotel
Uri Maklev.JPG
Autor: Uri Maklev, Licencja: CC0
Rabbi Yisrael Meir Uri Maklev (Hebrew: ישראל מאיר אורי מקלב, born 10 January 1957) is an Israeli politician and member of the Knesset for the Haredi party Degel HaTorah, which together with Agudat Yisrael forms the United Torah Judaism list.
Gilad Erdan.jpg
Autor: Yonidebest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gilad Erdan Knnesset member
מאיר פרוש.jpg
(c) Zaher abu Elnaser, CC BY-SA 4.0
מאיר פרוש
יובל שטייניץ.jpg
(c) Shlomi Amsalem (שלומי אמסלם), CC BY-SA 4.0
יובל שטיינמיץ
הרב יעקב ליצמן.jpg
© "רווח הפקות", CC BY-SA 3.0
הרב יעקב ליצמן. נובמבר 2019.
Arye Derey (cropped).jpg
Autor: עט הזמיר, Licencja: CC BY-SA 4.0
אריה דרעי במסיבה משפחתית מאי 2018
OLevyAS5V7987.JPG
(c) טל וידר, דוברות הכנסת, CC BY-SA 4.0
Israeli Knesset Member Orly Levy-Abekasis
Yizhar Shai, 2015.jpg
Autor:
Chen Ziv (חן זיו)
, Licencja: CC BY-SA 3.0
יזהר שי באירוע של אצטדיון הסטארט-אפ.
Gila Gamliel.jpg
Autor: צלם, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gila Gamliel
זאב אלקין (cropped).png
Autor: ראובן קופיצ'ינסקי, Licencja: CC BY-SA 4.0
Israeli politician Ze'ev Elkin
Amir Peretz 2019.jpg
© "רווח הפקות", CC BY-SA 3.0
עמיר פרץ בטקס הסרת הלוט לכיכר עמרם לוק ראש המועצה הרביעי של בית שמש. קרדיט צילום: "רווח הפקות"
Gabi Ashkenazi (Blue and White).jpg
Autor: Amirosan, Licencja: CC BY-SA 4.0
מסיבת עיתונאים, מפלגת כחול לבן, בוגי יעלון וגבי אשכנזי
Mregev.JPG
Autor: לא ידוע. התמונה הוזמנה ונקנתה על ידי חברת הכנסת, Licencja: CC BY-SA 2.5
Member of Knesset, Miri Regev.