Trzynik

Trzynik
	osada
	; Wjazd od strony Siemyśla
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kołobrzeski
Gmina	Siemyśl
Liczba ludności (2013)	432
Strefa numeracyjna	94
Tablice rejestracyjne	ZKL
SIMC	0311332
	Położenie na mapie gminy Siemyśl Trzynik
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Trzynik
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Trzynik
	Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego Trzynik
	54°00′21″N 15°35′10″E/54,005833 15,586111

Artykuł	54°0′21″N 15°35′10″E
- błąd	38 m
WD	53°57'N, 15°35'E
- błąd	20838 m
Odległość	4 m

Trzynik (niem. Trienke) – osada w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl. Wieś jest siedzibą sołectwa Trzynik, w skład którego wchodzą również miejscowość Wszemierzyce.

Według danych z 31 grudnia 2013 r. Trzynik miał 432 mieszkańców^[1].

Położenie

Miejscowość leży na Równinie Gryfickiej ok. 23 km na południe od Kołobrzegu i ok. 4 km na południe od Siemyśla przy drodze powiatowej Gościno – Gorawino. Ok. 1,5 km na zachód od wsi przepływa Dębosznica. Ok. 1 km na południe znajduje się jezioro Trzynik. Ok. 2 km na wschód od wsi znajduje się jezioro Kamienica.

Historia

Po raz pierwszy miejscowość wzmiankowana w 1294 r. jako Trinike^[2]. Początkowo był to folwark majątku Drozdowo należący do rodziny Manteuffel. Usamodzielnienie się folwarku nastąpiło w 1572 r. Wkrótce potem wieś zostaje podzielona na działy własności^[3]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. Manteuffelowie stopniowo tracą te części na rzecz następnych właścicieli (jeden z Manteuffelów - Tessen Erdman zastawił ją u kupca kołobrzeskiego Daniela Kakopa, który w 1750 r. podarował te ziemie landratowi Salomonowi Mayer; inny - Henning przekazał swoją część w 1785 r. rodzinie Briesen; zaś Wilke Henning Magnus sprzedał swoje ziemie w 1705 r. Antonowi von Ivatzhof)^[3]. Później Trzynik kilkakrotnie zmieniał swoich właścicieli - ostatecznie majątek przejęła w XIX w. rodzina von Gerlach, która była właścicielem wsi aż do 1945 r.^[4] Według danych z 1910 r. Trzynik liczył 314 mieszkańców^[5]. Należał do gminy (Gemeinde - odpowiednik polskiego sołectwa) Siemyśl^[6] oraz do parafii ewangelickiej w Drozdowie^[7]. Po 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950 - 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Zabytki

Kościół filialny pw. św. Kazimierza z 1. połowy XIX wieku, neogotycki, zbudowany na planie ośmiokąta z wydzielonym prezbiterium zamkniętym trójbocznie^[8], odbudowany po pożarze z 21.01.1996 r.^[9] Dawniej świątynia była kaplicą pałacową.
Majątek dworski, w skład którego wchodzą:
- Pałac z końca XIX w., ceglany, przebudowany na początku XX wieku^[3].
- Park pałacowy z początku XX w.^[10], gdzie jeden klon srebrzysty o obwodzie 340 cm jest pomnikiem przyrody^[11].
- Szachulcowa wozownia z 1910 roku, odrestaurowana^[3].
- Murowany budynek gorzelni folwarcznej z 1881 roku^[3].
Nieczynny cmentarz ewangelicki (przy drodze do Drozdowa, gdzie znajdują się uznane za pomniki przyrody m.in. lipy drobnolistne i dęby szypułkowe^[12]^[13].

Kościół filialny pw. św. Kazimierza w Trzyniku

Kultura

W Trzyniku znajduje się filia nr 2 Gminnej Biblioteki Publicznej w Siemyślu^[14].

Wspólnoty religijne

Trzynik wchodzi w skład parafii rzymskokatolickiej pw. św. Stanisława Kostki w Siemyślu^[9], zaś kościół pw. św. Kazimierza jest filią kościoła parafialnego w Siemyślu.

Przystanek ścieżki rowerowej Gościno - jez. Popiel w Trzyniku

Transport

We wsi znajduje się 1 przystanek autobusowy, który obsługuje połączenia do Siemyśla, Gościna i Kołobrzegu.

Historia kolei wąskotorowej

W 1895 r. doprowadzono do Trzynika linię kolejki wąskotorowej. W ramach Kołobrzeskiej Kolei Wąskotorowej pociągi kursowały do Gościna, Kołobrzegu, Gryfic i Rymania - w 1938 r. nawet 5 razy dziennie^[7]. W 1961 r. przestały kursować pociągi pasażerskie i towarowe do Kołobrzegu, a w 1962 r. ustały kursy pociągów pasażerskich do Gryfic i do Gościna. Do 1995 r. normalnie kursowały pociągi towarowe. Po 1995 r. pociągi przestały jeździć, a w końcu linię rozebrano. Do dziś nie zachował się budynek stacji.

Turystyka

Obecnie, w miejscu dawnego podkładu kolejowego, znajduje się ścieżka rowerowa ("Szlakiem po nasypie kolejki wąskotorowej") z Gościna nad jezioro Popiel (Studnica), biegnąca wzdłuż północnego skraju wsi^[15], zaś obok miejscowości znajduje się postój rowerów.

Przypisy

↑ ^a ^b Wykaz sołectw, sołtysi, liczba mieszkańców. BIP UG Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
↑ Powiat kołobrzesko-karliński. kolberg-koerlin.de. [dostęp 2013-08-30].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Szlakiem dawnych Rodów Pomorskich. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-30].
↑ Studium krajobrazu kulturowego - Trzynik. BIP Gminy Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
↑ Liczba ludności w powiecie kołobrzesko-karlińskim. gemeindeverzeichnis.de. [dostęp 2013-08-30].
↑ Gmina Siemyśl. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
↑ ^a ^b Drozdowo - historia do 1945 r.. gorawino.net. [dostęp 2013-08-30].
↑ Rejestr zabytków KOBiDZ, nr rej. 372 z 9.04.1964
↑ ^a ^b Parafia pw. św. Stanisława Kostki w Siemyślu na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska. [dostęp 2014-09-04].
↑ Rejestr zabytków KOBiDZ nr rej. 923 z 11.12.1976
↑ (nr rej. 259) Rozporządzenie Wojewody Koszalińskiego Nr 7/92 z 30 września 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Koszalińskiego z 1992 r. Nr 15)
↑ (nr rej. od 260 do 265) Rozporządzenie Wojewody Koszalińskiego Nr 7/92 z 30 września 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Koszalińskiego z 1992 r. Nr 15)
↑ 3.6.6. Obszary i obiekty objęte ochroną. W: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Siemyśl. UG Siemyśl, 2007-04, s. 18. (Załącznik Nr 1 do Uchwała Nr 40/VIII/07 Rady Gminy Siemyśl z dnia 25 kwietnia 2007 r.)
↑ Biblioteki. UG Siemyśl. [dostęp 2013-08-22].
↑ Przewodnik Rowerowy Po Nasypie Kolejki Wąskotorowej. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-19].

[ludnosc-1] Wykaz sołectw, sołtysi, liczba mieszkańców. BIP UG Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].

[nazwa-2] Powiat kołobrzesko-karliński. kolberg-koerlin.de. [dostęp 2013-08-30].

[rody_pomorskie-3] Szlakiem dawnych Rodów Pomorskich. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-30].

[studium-4] Studium krajobrazu kulturowego - Trzynik. BIP Gminy Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].

[liczba-5] Liczba ludności w powiecie kołobrzesko-karlińskim. gemeindeverzeichnis.de. [dostęp 2013-08-30].

[gmina-6] Gmina Siemyśl. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].

[historia1-7] Drozdowo - historia do 1945 r.. gorawino.net. [dostęp 2013-08-30].

[8] Rejestr zabytków KOBiDZ, nr rej. 372 z 9.04.1964

[parafia_diecezja-9] Parafia pw. św. Stanisława Kostki w Siemyślu na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska. [dostęp 2014-09-04].

[10] Rejestr zabytków KOBiDZ nr rej. 923 z 11.12.1976

[11] (nr rej. 259) Rozporządzenie Wojewody Koszalińskiego Nr 7/92 z 30 września 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Koszalińskiego z 1992 r. Nr 15)

[12] (nr rej. od 260 do 265) Rozporządzenie Wojewody Koszalińskiego Nr 7/92 z 30 września 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Koszalińskiego z 1992 r. Nr 15)

[13] 3.6.6. Obszary i obiekty objęte ochroną. W: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Siemyśl. UG Siemyśl, 2007-04, s. 18. (Załącznik Nr 1 do Uchwała Nr 40/VIII/07 Rady Gminy Siemyśl z dnia 25 kwietnia 2007 r.)

[biblioteka-14] Biblioteki. UG Siemyśl. [dostęp 2013-08-22].

[kolejka-15] Przewodnik Rowerowy Po Nasypie Kolejki Wąskotorowej. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-19].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Sołectwa	Białokury Byszewo Charzyno Kędrzyno Morowo Niemierze Nieżyn Siemyśl Świecie Kołobrzeskie Trzynik Unieradz
Miejscowości niesołeckie	Grabowo Izdebno Mącznik Paprocie Wędzice Wszemierzyce

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne