Trzyszcz górski

Trzyszcz górski

Cicindela sylvicola
Dejean, 1822
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	trzyszczowate
Plemię	Cicindelini
Rodzaj	Cicindela
Gatunek	trzyszcz górski

Trzyszcze górskie preferują suche podłoża jako teren szybkich łowów

Trzyszcz górski^[1] (Cicindela sylvicola) – gatunek drapieżnego chrząszcza z rodziny biegaczowatych (Carabidae), z podrodziny trzyszczowatych (Cicindelinae).

Występowanie

Występuje w wielu krajach Europy, głównie na obszarach górskich i podgórskich od Francji i Belgii na zachodzie poprzez Niemcy i śródlądową część Włoch, kraje Europy Środkowej (w tym Polskę), po Macedonię Północną i Bułgarię na południowym wschodzie i poprzez Ukrainę po południową Rosję na wschodzie.

Pojawia się wczesną wiosną. Żyje na glebach piaszczystych, przede wszystkim na nasłonecznionych i suchych stanowiskach śródleśnych i górskich. W Polsce jest gatunkiem rzadkim, spotykanym w południowej części kraju^[2].

Wygląd i budowa

Jeden z większych europejskich przedstawicieli trzyszczowatych, osiąga długość 14–15 mm. Barwa grzbietu brązowa z zielonawym, metalicznym połyskiem. Na pokrywach skrzydeł wyraźny rysunek w kształcie falowanych plam, większych na końcach. Nogi smukłe, stopy wydłużone. Głowa ciemna, tylko u nasady żuwaczek koloru kremowego. Oczy duże, zapewniające bardzo dobry wzrok.

Pożywienie

Trzyszcz górski jest drapieżnym polifagiem, żywi się głównie mniejszymi owadami. Drapieżne są zarówno owady dorosłe jak i larwy, które ukryte w pionowo wykopanych norkach czyhają na ofiary wciągając je szybko do kryjówki^[1].

Zachowanie

Sposób poruszania jest szybki, podobny do krótkich skoków. W locie trzyszcze te zwinnością i szybkością reagowania dorównują muchom.

Zobacz też

• Chrząszcze Polski.
• systematyka chrząszczy

Przypisy