Tu-135

Tu-135
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Tupolew
Typ	bombowiec strategiczny
Konstrukcja	metalowa
Dane techniczne
Napęd	4 x silnik turboodrzutowy NK-10B (docelowe) 4 x silnik turboodrzutowy NK-6 (tymczasowe)
Ciąg	4 x 26 000 kg (NK-10B) 4 x 22 500 kg (NK-6)
Wymiary
Rozpiętość	28 m (z wyprostowanymi końcówkami)
Długość	44,8 m
Powierzchnia nośna	380 m²
Masa
Startowa	190 000 kg
Osiągi
Prędkość przelotowa	2500 km/h
Pułap praktyczny	22 500 m
Zasięg	7950 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
ZSRR

Tu-135 – radziecki, naddźwiękowy bombowiec, zaprojektowany na przełomie lat 50. i 60. XX wieku w biurze konstrukcyjnym Tupolewa.

Historia

Samolot swoją konstrukcją przypominał amerykański North American XB-70 Valkyrie, skrzydła typu delta z odchylanymi do dołu w trakcie lotu końcówkami i układzie konstrukcyjnym typu kaczka. Cztery silniki umieszczone obok siebie w jednym bloku pomiędzy statecznikami pionowymi. Maszyna miała być uzbrojona w pojedynczą Ch-22 podwieszaną pod silnikami. Biuro konstrukcyjne planowało również wersję pasażerską zdolną zabrać na swój pokład od 100 do 120 pasażerów oraz kolejną wersję bombową oznaczoną jako Tu-137. Samolot pozostał jedynie w sferze projektów. Był to okres, w którym Nikita Chruszczow przestawił przemysł lotniczy na produkcję kosmiczną. To rakietowe pociski balistyczne miały być nosicielami broni jądrowej, lotnictwu pozostawiono jedynie działania na szczeblu taktycznym. Tym samym projekt Tupolewa, jako niespełniający wymagań pozostał na papierze.

Bibliografia

• Piotr Butowski, Rosyjskie naddźwiękowe bombowce strategiczne. Projekty i prototypy z lat 1955 - 1975, „Lotnictwo”, nr 3 (1998), s. 65-77, ISSN 1505-1196.