Tu-204

Tu-204
Ilustracja
Tu-204-100B północnokoreańskich linii Air Koryo
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR /  Rosja

Producent

Kazańskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego, Aviastar-SP

Konstruktor

Tupolew

Typ

samolot komunikacyjny średniego zasięgu

Załoga

3 pilotów

Historia
Data oblotu

2 stycznia 1989

Lata produkcji

od 1995

Liczba egzemplarzy

89

Liczba wypadków

2[1][2]

Dane techniczne
Napęd

2 silniki turbowentylatorowe, Aviadvigatel PS-90 lub Rolls-Royce RB211

Ciąg

157 kN każdy

Wymiary
Rozpiętość

41,8 m

Długość

40,2 lub 46,1 m, zależnie od wersji

Szerokość kadłuba

3,8 m

Wysokość

13,88 m

Powierzchnia nośna

184,20 m²

Masa
Własna

59 000 kg

Startowa

103 000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

900 km/h

Prędkość przelotowa

810 do 850 km/h

Pułap

12 600 m

Zasięg

6 500 km

Rozbieg

2 250 m

Dane operacyjne
Liczba miejsc
210
Użytkownicy
 Rosja,  Egipt,  Chiny,  Niemcy,  Kuba,  Korea Północna
Tu-204-100 linii Red Wings
Towarowa wersja Tu-204-120CE w malowaniu linii Air China Cargo
Tu-214 w malowaniu floty rządowej linii Rossija

Tu-204 (ros. Ту-204) – dwusilnikowy samolot pasażerski średniego zasięgu skonstruowany w biurze technicznym Tupolewa, na zamówienie Aerofłotu. Jako odpowiednik amerykańskiego Boeinga 757, miał zastąpić także starzejący się trzysilnikowy Tu-154.

Tworzenie i projekt

Tu-204 został stworzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie na średniej wielkości samolot, wykorzystywany zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym. Charakteryzuje się niskimi kosztami obsługi, niskim poziomem hałasu, oraz szerokimi możliwościami modyfikacji. Tupolew Tu-204 może być napędzany za pomocą silników turbowentylatorowych Aviadvigatel PS-90 lub Rolls-Royce RB211. Jest produkowany w dwóch największych rosyjskich ośrodkach przemysłu lotniczego, w Uljanowsku i w Kazaniu.

Kabina Tu-204 w konfiguracji jednoklasowej mieści do 210 pasażerów, a w konfiguracji dwu lub trzyklasowej od 164 do 193 pasażerów. Fotele w klasie ekonomicznej są ustawione w konfiguracji 3+3, zaś w klasie biznes, w konfiguracji 2+2. Odległość między rzędami foteli w klasie business wynosi 810 mm. Klasy są rozdzielane za pomocą kurtyn.

W 1994 roku Tu-204 wyposażony w silniki PS-90A uzyskał pierwszy certyfikat lotniczy. Wariant Tu-204-120 został wyposażony w silniki Rolls-Royce RB211-535E4 co pozwoliło uzyskać zgodę ICAO na wykorzystanie przez operatorów europejskich. Na bieżąco dąży do otrzymania certyfikatu JAA. Samoloty zostały przystosowane do rosyjskiego standardu AP-25 (zgodnego z FAR-25 i JAR-25).

Technologia

Tupolew Tu-204 jest przedstawicielem nowej generacji rosyjskich samolotów. Wraz z Iłem-96, Tu-204 ma wiele nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak:

Wersje

Tu-204/204C

Pierwsza wersja pasażerska która weszła do produkcji seryjnej. Wersja towarowa oznaczona „C” (Cargo).

Tu-214 (dawne Tu-204-100/200)

Jest wersją Tu-204 napędzaną silnikami Sołowiewa (obecnie Aviadvigatel) PS90A, o ciągu 157 kN. Wyposażony w awionikę i podzespoły rosyjskiej produkcji. Wszedł do seryjnej produkcji w styczniu 1995 roku. Tu-204-100 projektowo miał maksymalną masę startową 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej. Tu-204-200 (ob. Tu-214) jest wersją o wydłużonym zasięgu i z większymi zbiornikami paliwa. Tu-214 jest produkowany przez KAPO.

Specjalistycznymi wersjami Tu-214 są: Tu-214R, Tu-214ON, Tu-214SR, Tu-214SUS, Tu-214PU-SBUS, Tu-214ŁMK.

Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej planuje użyć tego modelu do budowy samolotu ZOP[3].

Tu-204-120/220

Wersja napędzana silnikami Rolls-Royce RB211-535 o ciągu 192 kN. Tu-204-120 ma maksymalną masę startową na poziomie 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej, maksymalny zasięg wynosi 4600 km.

Tu-204-300

Skrócona wersja, o kadłubie krótszym o 6 m od wersji podstawowej. Cechuje się wydłużonym zasięgiem, mniejszym zużyciem paliwa, oraz większą ekonomiką lotu. Produkowany w dwóch wersjach, jednej mieszczącej 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, o zasięgu 9300 km, oraz drugiej mieszczącej także 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, lecz o zasięgu 3500 km.

Tu-204SM

Wersja z silnikami PS-90A2 i nową pomocniczą jednostką zasilającą.

Tu-204-500

Wersja oparta na Tu-204-300, przeznaczona do użytkowania na krótszych trasach. Wyposażona w skrzydła o krótszej rozpiętości i mniejszej powierzchni nośnej. Osiąga maksymalna prędkość 0,84 Ma. Zaprojektowany jako odpowiednik Boeinga 737.

Tu-206 i Tu-216

Wersje przystosowana do napędu alternatywnymi paliwami. Tu-206 napędzany jest skroplonym gazem ziemnym, natomiast Tu-216 napędzany jest wodorem.

Użytkownicy

Użytkownicy w dniu 1 grudnia 2021[4]:

OperatorLiczbaUwagi
Korea Północna Air Koryo2
Rosja Aviastar-TU5
Rosja Biuro Konstrukcyjne Tupolewa1
Rosja Business Aero1
Kuba Cubana de Aviación2
Rosja Federalna Służba Wojsk Gwardii Narodowej Rosji1
Rosja Kosmos2
Rosja Rossija18Flota rządowa
Rosja RusJet1
Rosja RussAir1
Rosja Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej6
Łącznie40

Wypadki

  • 29 grudnia 2012 Tu-204 obsługujący rejs WZ9268 na trasie Pardubice-Moskwa, wypadł z pasa startowego podczas lądowania na lotnisku Wnukowo w Moskwie. Spośród ośmioosobowej załogi zginęło 5 osób.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie