Tu radio Gliwice

Tu radio Gliwice
Der Fall Gleiwitz
Ilustracja
Kadr tytułowy
Gatunek

sensacyjny

Rok produkcji

1961

Data premiery

22 kwietnia 1961

Kraj produkcji

NRD

Język

niemiecki, polski

Czas trwania

70 min

Reżyseria

Gerhard Klein

Scenariusz

Wolfgang Kohlhaase
Günther Rücker

Główne role

Hannjo Hasse

Muzyka

Kurt Schwaen

Zdjęcia

Jan Čuřík

Scenografia

Gerhard Klein

Kostiumy

Gerhard Kaddatz

Montaż

Evelyn Carow

Produkcja

Manfred Peetz

Wytwórnia

DEFA

Dystrybucja

Progress Film,
Icestorm Entertainment

Tu radio Gliwice (niem. Der Fall Gleiwitz) – wschodnioniemiecki film sensacyjny z 1961 roku w reżyserii Gerharda Kleina. Antyfaszystowski obraz, który reżyserowi – jednemu z czołowych twórców filmowych NRD – przyniósł rozgłos i uznanie[1]. Zdjęcia do filmu powstały m.in. w autentycznych plenerach radiostacji w Gliwicach[2].

Opis fabuły

Fabuła filmu jest próbą szczegółowej rekonstrukcji przygotowań do i przebiegu tzw. "prowokacji gliwickiej", widzianych głównie oczami jej dowódcy Alfreda Naujocksa.

Obsada aktorska

  • Hannjo Hasse – Alfred Naujocks
  • Herwart Grosse – szef gestapo Müller
  • Christoph Beyertt – volksdeutsch Franz Sitte
  • Wolfgang Kalweit – volksdeutsch Hans-Wilhelm Kraweit
  • Georg Leopold – volksdeutsch Franz Wyczorek
  • Rolf Ripperger – volksdeutsch Bieratzki
  • Manfred Günther – volksdeutsch Kühnel
  • Rudolf Woschick – volksdeutsch Tutzauer
  • Hilmar Thate – więzień obozu
  • Rolf Ludwig – lekarz SS
  • Friedrich Richter – żydowski profesor
  • Günter Naumann – SS-mann
  • Paul-Dolf Neis – szef SD w Gliwicach
  • Heinz Schröder – szef SD w Opolu
  • Margarete Taudte – właścicielka zamku w którym gościł Müller
  • Georg Gudzent – właścicielka zamku w którym gościł Müller
  • Heinz Kögel – szef szkoły fechtunku
  • Heinz Isterheil – inżynier transmisji
  • Horst Giesen – pracownik rozgłośni
  • Achim Wolff – mechanik w piwnicach rozgłośni
  • Martin Angermann – strażnik w Sachsenhausen
  • Kurt Mühlhardt – major Abwehry
  • Dieter Wallrabe – SS-mann po cywilnemu w kinie

i inni.

Galeria

Widok współczesny obiektów radiostacji w Gliwicach, w których kręcono wiele scen filmu

Przypisy

  1. Marian B. Michalik (oprac.): Kronika filmu. Warszawa: Wydawnictwo KRONIKA - Marian B. Michalik, 1995, s. 391. ISBN 83-86079-03-7.
  2. Tu radio Gliwice. [w:] Filmweb [on-line]. [dostęp 2020-09-12]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Gliwice Radiostacja z 55 metra wiezy.jpg
(c) Andrzej Jarczewski z polskiej Wikipedii, CC BY 3.0
Gliwice - budynki radiostacji z 55 metra wieży
Gleiwitzer Radiosender - im Inneren.JPG
Autor: Gliwice, Licencja: CC BY-SA 2.5
We wnetrzu gliwickiej radiostacji.
Provokado Gliwice (4826334429).jpg
Autor: Edgar Jiménez from Porto, Portugal, Licencja: CC BY-SA 2.0

Radiostacja Gliwicka y el museo de la historia de la radio y las artes visuales en Gliwice, Polonia. En mi segunda visita a Silesia tuve la oportunidad de asistir de primera mano a una representación bastante "textual" de los hechos ocurridos en el edificio de tejas rojas en 1939. "Provokado Gliwice" es el título del libro que acaba de lanzar el señor que muy amablemente nos atendió en el museo. Según sus investigaciones, la idea original de Hitler era utilizar la estación para transmitir un mensaje que indicaba que fuerzas polacas se estaban preparando para invadir Alemania. En ese entonces Gliwice era territorio Alemán (y se llamaba Gleiwitz) justo en la frontera con la polaca Katowice. En esta estación de radio, sin embargo, no se grababa ningún programa, pues se utilizaba exclusivamente para la retransmisión de otros que se grababan también en Gliwice, pero 2 km más lejos en otra estación que estaba cerrada el día de la "provocación". El último día de agosto de 1939 resultaba ser jueves, día en que los trabajadores descansaban para poder laborar los domingos. Ese día, entonces, la estación que se retransmitía era la de Wroclaw, unos 140 km al Noreste. Eso quiere decir que en Radiostacja Gliwicka sólo se utilizaba un micrófono para avisar a los oyentes durante los jueves que se iba a cambiar a otra estación. El mismo micrófono existe todavía en el museo y tiene el cable bastante corto. Así que la persona que estaba transmitiendo el mensaje de la supuesta invasión, en medio de la emoción, se alejó mucho del transmisor y desconectó el micrófono. Cuando lo volvió a conectar lo hizo en la entrada incorrecta. De manera que en realidad sólo se emitieron al aire 9 palabras en polaco, el resto del mensaje es desconocido. Días antes Rusia y Alemania habían firmado un pacto según el cual se dividirían a Polonia en dos mitades. Al mismo tiempo Polonia firmaba un convenio con Inglaterra y Francia, quienes se comprometían a apoyarla militarmente en caso de una invasión alemana. Como Hitler no tenía suficiente poder militar para combatir en dos fronteras al mismo tiempo decidió la idea de la "provocación polaca", ya que el tratado decía que si era Polonia la que empezaba la guerra, ni Francia ni Inglaterra podían intervenir.

En su momento, las nueve palabras fueron escuchadas por un oficial de la policia secreta en Inglaterra, que también sintonizaba la radio, pero no sabía polaco, entonces no dio ningún tipo de advertencia. Sin embargo, pocas horas después, varias estaciones a lo largo y ancho de Alemania repetían el mensaje completo en alemán. "Oficialmente" entonces Polonia había provocado a Alemania, que al día siguiente había respondido invadiendo mientras los polacos se quedaban esperando el apoyo inglés o francés.