Tuberoza bulwiasta
| ||
 | ||
| Systematyka[1][2] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Podkrólestwo | rośliny zielone | |
| Nadgromada | rośliny telomowe | |
| Gromada | rośliny naczyniowe | |
| Podgromada | rośliny nasienne | |
| Nadklasa | okrytonasienne | |
| Klasa | Magnoliopsida | |
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | |
| Rząd | szparagowce | |
| Rodzina | agawowate | |
| Rodzaj | tuberoza | |
| Gatunek | tuberoza bulwiasta | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Polianthes tuberosa L. Sp. pl. 1:316. 1753 | ||
Tuberoza bulwiasta (Polianthes tuberosa) – gatunek rośliny z rodziny agawowatych (Agavaceae). Prawdopodobnie pochodzi z Meksyku, obecnie nie rośnie dziko, występuje jedynie w uprawie[3].
Morfologia
Roślina wytwarzająca rozetę długich, mieczowatych liści, z której wyrasta prosty pęd kwiatostanowy o wysokości ok. 1 m[4]. Pokryty jest obficie słodko pachnącymi, kremowobiałymi, gwiazdkowatymi kwiatami. Posiada brunatną bulwę podziemną o żółtawym miąższu.
Zastosowanie
Uprawiana jest jako roślina ozdobna na rabatach, na kwiat cięty, a także na większą skalę do produkcji perfum jako źródło olejku eterycznego[5]. Zawiera antranilan metylu. Uprawiana jest głównie w krajach o cieplejszym klimacie, gdyż jest wrażliwa na przymrozki[4]. Rzadko uprawiana jest typowa forma botaniczna, częściej uprawiany jest kultywar `The Pearl` o pełnych kwiatach[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-05] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
- ↑ a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
- ↑ Bohumír. Hlava: Rośliny kosmetyczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1984, s. 174. ISBN 83-09-00765-5.