Tubulopatie

W nefrologii tubulopatiami nazywa się grupę rzadkich chorób, których wspólnym mianownikiem jest upośledzenie czynności resorpcyjnej lub wydzielniczej cewek nerkowych, przy prawidłowym lub tylko nieznacznie zmniejszonym przesączaniu kłębkowym.

Podział

W zależności od etiologii tubulopatie dzieli się na:

• wrodzone
• nabyte

W zależności od lokalizacji patologii rozróżnia się:

• tubulopatie proksymalne
  • aminoacyduria
  • glikozuria
• tubulopatie dystalne
  • moczówka nerkowa

Ze względu na mechanizm powstania rozróżnia się:

• tubulopatie pierwotne – zależne od pierwotnego defektu nefronu
• wtórne – pojawiające się w wyniku chorób ogólnoustrojowych np. zatrucia ołowiem lub nefrotoksycznego działania leków

Zobacz też

• nefronoftyza
• zespół Liddle'a
• zespół Barttera
• zespół Gitelmana
• kwasica cewkowa

Bibliografia

• Jan Zawadzki: V.F Tubulopatie. W: Interna Szczeklika • Podręcznik chorób wewnętrznych • 2012. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2012, s. 1463. ISBN 978-83-7430-336-1.