Tuligłowy (województwo podkarpackie)

Artykuł49°53′6″N 22°35′41″E
- błąd39 m
WD49°55'N, 22°35'E
- błąd19492 m
Odległość447 m
Tuligłowy
wieś
Ilustracja
Państwo Polska
Województwo podkarpackie
Powiatjarosławski
GminaRokietnica
Liczba ludności (2011)714[1][2]
Strefa numeracyjna16
Kod pocztowy37-562[3]
Tablice rejestracyjneRJA
SIMC0610320[4]
Położenie na mapie gminy Rokietnica
Mapa konturowa gminy Rokietnica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tuligłowy”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tuligłowy”
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego
Mapa konturowa powiatu jarosławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Tuligłowy”
Ziemia49°53′06″N 22°35′41″E/49,885000 22,594722

Tuligłowywieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Rokietnica[4][5]. Położona na północnym skraju Pogórza Dynowskiego w odległości 19 km na południe od Jarosławia.

Integralne części wsi Tuligłowy[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0610336Dolna Częśćczęść wsi
0610342Górna Częśćczęść wsi
0610359Małe Tuligłowyczęść wsi
0610365Parcelacja Tuligłowskaczęść wsi
0610371Pod Lasemczęść wsi

Wieś szlachecka, własność Stanisława Derszniaka, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Rejon Tuligłów zamieszkany był już w okresie średniowiecza. W źródłach pisanych wieś pojawia się w początkach XIV w. Pierwszy drewniany kościół zbudował właściciel, Mikołaj Mzurowski w 1393 r. a w 1396 r. erygowana była parafia. Według tradycji, w przybyli tutaj uchodzący przed Tatarami mieszkańcy Kudryniec na Podolu. W tym zacisznym miejscu udało im się wreszcie "przytulić głowy". Najcenniejszym przedmiotem, jaki przynieśli ze sobą był obraz Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia, pochodzący z kudrynieckiego zamku.

Tuligłowy, mapa wojskowa z roku 1772
Borusz, grodzisko

Na wzgórzu, 2 km na południe od wsi zlokalizowane jest wczesnośredniowieczne grodzisko "Borusz", jedno z lepiej zachowanych założeń obronnych. Na wierzchowinie oraz na zboczach wzniesienia zachował się czytelny układ wałów i fos obronnych, obejmujących gród i podgrodzie. Podczas prowadzonych prac archeologicznych odnaleziono tu resztki chat oraz liczne elementy wyposażenia.

Pośrodku wsi, na zboczu doliny znajduje się kościół parafialny pw. św. Mikołaja Biskupa i zespół poklasztorny, zbudowane w latach 1768-1770. W ołtarzu głównym kościoła umieszczony jest słynący łaskami obraz M.B. Niepokalanego Poczęcia. Obraz o cechach bizantyńskich namalowany jest na desce lipowej i pochodzi z końca XV w. Obraz koronowany został w 1909 a Tuligłowy należą do licznie odwiedzanych sanktuariów maryjnych w Polsce. Parafia w Tuligłowach jest prowadzona przez księży Michalitów.

W dolnej, wschodniej części wsi zachowały się obwarowania obronne z XVII w. Nie znaleziono żadnych przekazów w źródłach, jakie było przeznaczenie obiektu i kto go zbudował. Jedna z teorii głosi, że warownię i drewniany dwór obronny zbudowali Krasiccy po najeździe tatarskim w 1624 r. Według miejscowej legendy było to miejsce schronienia chłopów na czas wojen. Ponoć chronili się tam przed Tatarami i Szwedami chłopi wraz z bydłem oraz panowie z pobliskiego folwarku. Zachowane do dziś wały mają wysokość do 4 m a bastiony do 7 m. Wały otaczały niegdyś kwadratowy majdan o boku 75 m. 6-metrowa przerwa w kurtynie północnej wskazuje na istnienie w tym miejscu bramy wjazdowej.

Związani z Tuligłowami

Przypisy

  1. Wieś Tuligłowy w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-03-12] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-12].
  3. Poczta Polska. Wyszukiwarka kodów pocztowych
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 13.
  7. M. Szewera: Błoćkyj Bronisław Rudilfowycz. [W:] Encykłopedija suczasnoji Ukrajiny. T. 3 : Біо–Бя. Kijów, 2004, s. 84–85. (ukr.)
  8. Stanisław Kulczyńki: Błocki Bronisław (1857–1919). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. II. Kraków : Polska Akademia Umiejętności, 1936, s. 137.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
Santuario di Tuliglowy.jpg
Autor: Alexdevil, Licencja: CC BY-SA 3.0
Il santuario di Tuliglowy
01772 Tuliglowy.jpg
Autor: Österreichisches Staatsarchiv, Licencja: CC BY-SA 4.0
1. Militärische Aufnahme (-1772)
Burgwall BANUSZ Tuliglowy Grundriss.jpg
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 4.0
Burgwall BANUSZ Tuliglowy Grundriss
Wikicode icon.svg
Autor: Sławek Borewicz (dyskusja), Licencja: CC0
Icon of wikicode