Tullio Pane

Tullio Pane
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1926
Neapol

Data i miejsce śmierci

3 października 2001
Civitavecchia

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

Aktywność

1950–2001

Wydawnictwo

Cinevox, Presence Record, Cetra

Tullio Pane (ur. 15 stycznia 1926 w Neapolu, zm. 3 października 2001 w Civitavecchia[1]) – włoski piosenkarz. Zwycięzca Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej w 1954 roku oraz Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w 1955 roku w parze z Claudiem Villą.

Życiorys

Lata 50. i 60.

Tullio Pane w mlodosci uczęszczał do Conservatorio di San Pietro a Majella w rodzinnym mieście. W 1950 roku w nagrodę uzyskał stypendium w Teatro alla Scala w Mediolanie. Dostał do śpiewania niewielkie partie na tenor. W 1952 roku wygrał konkurs na nowe głosy, zorganizowany przez RAI, dostając się następnie do orkiestr radiowych i uczestnicząc w nagrywaniu pieśni neapolitańskich[2].

W połowie lat 50. poświęcił się muzyce popularnej[3]. W 1954 roku odniósł pierwszy sukces wygrywając, wspólnie z Ginem Latillą Festiwal Piosenki Neapolitańskiej[4].

W 1955 roku zadebiutował na Festiwalu Piosenki Włoskiej zdobywając 1. i 2. miejsce (oba razem z Claudiem Villą) z piosenkami: „Buongiorno tristezza” (Giuseppe Fiorelli-Mario Ruccione) i „Il torrente” (Liman-Carmi); trzecia jego piosenka „Non penserò che a te”, zaśpiewana w parze z Giannim Raverą nie zakwalifikowała się do finału[3]. W finale konkursu Tullio Pane zaśpiewał obie piosenki sam, ponieważ jego partner zachorował i nie mógł wystąpić, co zdarzyło się po raz pierwszy w jego dotychczasowej historii Festiwalu; wersję Claudia Villi odtworzono z płyty[1]. Pomimo odniesionego sukcesu, który ułatwił mu międzynarodową karierę, Tullio Pane już nigdy w San Remo nie wystąpił, poświęcając się działalności koncertowej. Wziął udział w pierwszej edycji konkursu Canzonissima śpiewając piosenkę „Signora Fortuna”[3].

W 1962 roku wygrał Festiwal w Zurychu z piosenką „Ammore avess’a”, napisaną przez Totò[2].

Wraz z pojawieniem się nowych stylów i rytmów jego popularność spadła, ale nadal odbywał tournée koncertowe po całym świecie, odwiedzając między innymi takie kraje jak: Francja, Hiszpania, Australia, Japonia i Stany Zjednoczone[2].

Lata 70 i późniejsze

Od 1970 roku powrócił do pełnej aktywności operowej w śpiewając w głównych teatrach włoskich i zagranicznych, takich jak: La Scala w Mediolanie, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Teatro di San Carlo w Neapolu, Teatro dell'Opera di Genova w Genui, Teatro dell'Opera di Roma w Rzymie[2].

Wystąpił między innymi:

  • jako Pang w Turandot Giacomo Pucciniego w 1989 roku, wśród takich wykonawców jak: Gena Dimitrowa, Nicola Martinucci, Cecilia Gasdia i Roberto Scandiuzzi, z towarzyszeniem chóru i orkiestry Teatro dell'Opera di Genova pod dyrekcją Daniela Orena[7].

W 1997 roku został zaproszony do programu telewizyjnego Ci vediamo in tv, prowadzonego przez Paolo Limitiego. Przypomniał w nim piosenkę „Il torrente”, podczas gdy Manuela Villa, córka Claudia Villi, przypomniała wykonywany przez ojca, zwycięski przebój Festiwalu w San Remo „Buongiorno tristezza”[9].

W 2001 roku wytwórnia Riverrecords z okazji 50 działalności artystycznej Tullia Pane wydała płytę zatytułowaną 70 mi dà tanto, zawierającą 26 utworów[10].

Tullio Pane zmarł w wyniku choroby w wieku 75 lat[1].

Do jego największych przebojów należą: „Suonno d'ammore” (1. miejsce na Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej 1954), „Buongiorno tristezza” (1. miejsce na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo 1955), „Il torrente” (2. miejsce na tymże Festiwalu), „Tu sia musica” (3. miejsce na Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej 1955) oraz pieśni neapolitańskie: „’O sole mio”, „Torna a Surriento”, „'O surdato 'nnammurato”, „Funiculì funiculà”, „Te voglio bene assaie”, „Marechiare”, „I' te vurria vasà” i inne[2].

Dyskografia

Tullio Pane nagrał 3 albumy oraz 9 singli i EP-ek[11].

Albumy

  • 1964 – Le più belle melodie della trasmissione televisiva "Napoli contro tutti"
  • 1974 – O sole mio !
  • 1981 – Vacanze a Napoli Vol. 2

Single i EP-ki

  • 1955 – „Buongiorno tristezza” (Tullio Pane)/„Ci ciu ci ... cantava un usignolo” (Antonio Vasquez e Quintetto Nord)
  • 1958 – „I'll Remember... Napoli” (EP)
  • 1958 – „I'll Remember... Napoli” (EP)[a]
  • 1964 – „'O sole mio”/„Guapparia”
  • 1971 – „Ma venne il turbine” (Tullio Pane)/„Invocazione per tutti i caduti” (Luciano Alto)
  • rok nieznany – „Nun me sceta”/„O paese d' 'o sole”
  • rok nieznany – „'O sole mio”/„Acquarello Napoletano”
  • rok nieznany – „Torna A Surriento”/„A canzone 'e Napule”
  • rok nieznany – „Core 'ngrato”/„Angelaro'”

Uwagi

  1. ↑ Inne utwory, niż na pierwszej.

Przypisy

  1. ↑ a b c La Repubblica: Addio a Tullio Pane re a Sanremo con Villa (wł.). ricerca.repubblica.it. [dostęp 2016-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-05)].
  2. ↑ a b c d e Il Discobolo: TULLIO PANE (wł.). www.ildiscobolo.net. [dostęp 2016-01-21].
  3. ↑ a b c Marcello Giannotti: L'enciclopedia di Sanremo: 55 anni di storia del festival dalla A alla Z. Gremese Editore, 2005, s. 156, 230. ISBN 88-8440-379-0. (wł.)
  4. ↑ Galleria della canzone: Buongiorno tristezza (wł.). www.galleriadellacanzone.it. [dostęp 2016-01-12].
  5. ↑ Opera Discographies: There is only one recording of Fausta by Gaetano Donizetti on file (performed in Italian) (ang.). www.operadis-opera-discography.org.uk. [dostęp 2016-01-21].
  6. ↑ Discogs: Donizetti* / Raina Kabaivanska, Giuseppe Giacomini, Renato Bruson, Conductor Daniel Oren – Fausta (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-01-21].
  7. ↑ Opera Discographies: Turandot by Giacomo Puccini performed in Italian (ang.). www.operadis-opera-discography.org.uk. [dostęp 2016-01-21].
  8. ↑ House of Opera: CD90558 Lucia di Lammermoor (Devia, Kraus - Roma 1990) (ang.). www.operapassion.com. [dostęp 2016-01-21].
  9. ↑ Agenzia Giornalistica Italia: Raidue: "ci vediamo in tv" (wł.). archivio.agi.it. [dostęp 2016-01-21].
  10. ↑ Riverrecords: 70 MI DA' TANTO - TULLIO PANE (wł.). www.riverrecords.it. [dostęp 2016-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-27)].
  11. ↑ Discogs: Tullio Pane: Discography (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-01-13].

Media użyte na tej stronie

Tulliopane.jpg
cantante italiano