Tunis

Tunis
‏تونس‎
Ilustracja
Ulica Habib Burgiba w Tunisie
Państwo

 Tunezja

Wilajet

Tunis

Mer

Souad Abderrahim

Wysokość

maks. 66 m n.p.m.

Populacja
• liczba ludności


638 845
(2014)

Nr kierunkowy

71

Kod pocztowy

1000

Położenie na mapie Tunezji
Ziemia36°50′N 10°09′E/36,833333 10,150000
Strona internetowa

Tunis (arab. ‏تونس‎; [Tūnis]) – stolica Tunezji, położona w odległości ok. 10 km od Zatoki Tuniskiej na Morzu Śródziemnym, nad zachodnim brzegiem Jeziora Tuniskiego.

Miasto znajduje się ok. 17 km na południowy zachód od dawnej Kartaginy.

Tunis jest największym ośrodkiem kulturalnym i gospodarczym Tunezji. Znajduje się w nim ważny port morski i lotniczy, a także węzeł drogowy i kolejowy. Jest to jeden z najważniejszych punktów turystycznych na mapie Tunezji.

W 2018 roku merem Tunisu została Souada Abderrahim. Jest to pierwszy przypadek w świecie arabskim, że burmistrzem stolicy państwa została kobieta[1].

Historia

Panorama Tunisu i pobliskich gór

Początki Tunisu sięgają starożytności, kiedy to powstał jako fenicka osada handlowa Tunes. Od ok. VII w. p.n.e. we władaniu Kartaginy. Podczas III wojny punickiej został w roku 146 p.n.e. zniszczony przez wojska rzymskie. Później odbudowany przez cesarza Oktawiana Augusta.

Po osłabieniu państwa zachodniorzymskiego miasto stało się posiadłością tak zwanych „barbarzyńców zza limesu”. Zdobyli je migrujący z obszaru Sudetów i Beskidów poprzez Betykę (znaną dziś jako Andaluzja) Wandalowie-Silingowie.

Okolice Tunisu w V wieku n.e. były w Królestwie Wandalów

W VII wieku teren był pod władaniem Berberów w państwie rządzonym przez ich królową o imieniu Dihya. Królowa przegrała wojną z najeźdźczą armią Kalifatu Ummajadów złożoną głównie z Arabów. Podbój okolic spowodował że miasto zaczęło rozwijać się szybciej, od 698 roku wyrastał miejscowa medyna, która stała się fundamentem rozkwitu Tunisu.

W XII w. Tunis stał się stolicą kraju, a także centrum piractwa w basenie Morza Śródziemnego. Od XVI w. miasto dostało się pod panowanie Turków. Francuzi zajęli Tunis w roku 1881. Od roku 1956 Tunis jest stolicą niepodległej Tunezji. W 1985 roku kwartały w pobliżu Tunisu (gdzie schronił się Jasir Arafat po inwazji Izraela na Liban) zostały zbombardowane przez izraelskie samoloty F-15, w wyniku nalotu zginęło ok. 80 cywilów.

Zabytki

  • warowna kasba (IX, XIII–XVI w.) z meczetem (1231–1235)
  • zabudowa starego miasta – medyna (wpisana w roku 1979 na listę światowego dziedzictwa UNESCO)
    • meczet Wielki, tzw. meczet Oliwny (Djama Az-Zajituna) (732, XIII, XV w.)
    • meczet Al-Kasr (1106)
    • meczet Sidi Jusuf (1616)
  • mauzoleum Sidi Ben Arus (1491, 1654)
  • pałac Dar al-Bej (z XVIII–XIX w.)
  • pałac Dar Husajn (z XIX w.)
  • pałac Dar al-Monastiri (z XVIII w.)
  • pałac Dar Othman (z XVII w.)
  • pałac Dar Ben Abd Allah (z XIX w.)
  • medresy – szkoły koraniczne (z XVII–XVIII w.) – Mouradia i inne
  • zespół pałacowy Bardo zbudowany przez króla tureckiego beja (XVIII–XIX w.) – siedziba Muzeum Narodowego, zawierającego słynną kolekcję rzymskich mozaik
  • rzymskokatolicka katedra św. Wincentego z 1882 (posiada cenne organy i piękne freski na suficie)
  • kościół Chrystusa Odkupiciela - świątynia Kościoła reformowanego z 1889 roku

Klimat

Średnia temperatura i opady dla Tunisu
MiesiącStyLutMarKwiMajCzeLipSieWrzPaźLisGruRoczna
Średnie temperatury w dzień [°C]16.216.519.622.226.531.234.534.630.426.921.817.524,9
Średnie dobowe temperatury [°C]11.811.814.216.920.725.028.128.224.821.616.913.119,5
Średnie temperatury w nocy [°C]7.97.79.512.516.019.622.822.920.517.212.79.114,9
Opady [mm] 50.355.145.149.924.39.62.04.251.857.245.178.6473
Średnia liczba dni z opadami12.713.19.410.76.93.31.31.88.98.412.113.2102
Średnie usłonecznienie (w godzinach)1461601982252823093573292582171741492803
Źródło: climatebase.ru[2] (liczba dni z opadami dla wartości 0,1 mm, wysokość 4 m n.p.m., 8 km od morza, dane po 2000 r.)

Gospodarka

W Tunisie rozwinął się przemysł:

  • chemiczny
  • metalowy
  • cementowy
  • włókienniczy
  • elektrotechniczny
  • spożywczy (olejarski, rybny)

Ważne znaczenie ma również rzemiosło – tkactwo, jubilerstwo.

Edukacja

W Tunisie znajduje się uniwersytet (założony w 1958 roku), a także kilka innych szkół wyższych.

Miasto posiada 7 linii tramwajowych, 2 linie metra oraz dobrze rozwiniętą sieć autobusów miejskich i podmiejskich.

Miasta partnerskie

Galeria

Przypisy

  1. Islamska feministka rządzi arabską stolicą: Souad Abderrahim została burmistrzem Tunisu, Newsweek.pl [dostęp 2018-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-25] (pol.).
  2. climatebase.ru: Tunis, Tunisia.

Media użyte na tej stronie

Flag of UNESCO.svg
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Tunis Zitouna-Moschee Minarett.JPG
(c) Photographer: BishkekRocks 12:54, 26 December 2005 (UTC), CC-BY-SA-3.0
This is a photo of the protected monument identified by the ID 11-90 in Tunisia.
AvenueHabibBourguibaTunis.JPG
Autor: Citizen59, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vue de l'avenue Habib Bourguiba à Tunis, direction TGM.
PANTN.JPG
Autor: Youssefbensaad, Licencja: CC BY-SA 4.0
Vue panoramique de Tunis
Panorama-tunis01.JPG
Autor: Eastmanenator, Licencja: CC BY-SA 3.0
Panorama - Tunis
Porte-de-france.jpg
Autor: Eastmanenator, Licencja: CC BY-SA 3.0
Napis z górnej części bramay Bab el Bahr lub Porte de France - wyznacza wejście do medyny.
Zitouna-Moschee-Minarett01.JPG
Autor: Eastmanenator, Licencja: CC BY-SA 3.0
Minaret of the Zitouna Mosque in Tunis
Tunis.png
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Doors-in-tunis.jpg
Autor: Eastmanenator, Licencja: CC BY-SA 3.0
Charakterystyczne tunezyjskie drzwi obok wejścia do mediny
Cathédrale Saint-Vincent-de-Paul.jpg
Autor: Kassus, Licencja: CC BY 2.5
Cathédrale Saint-Vincent-de-Paul, Tunis, Tunisie
Vandal Kingdom at its maximum extent in the 470s.png
Autor: Hannes Karnoefel, Licencja: CC BY-SA 3.0
vandal empire at its maximum
Clock-big-ben-in-tunis.jpg
Autor: Eastmanenator, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odpowiedź na Big Bena