Turbosłowianie

Mapa rzekomego zasięgu „Imperium Lechitów”

Turbosłowianie^[1], turbolechici^[2] – określenie używane w odniesieniu do osób głoszących istnienie alternatywnej, pseudohistorycznej wersji dziejów, w której Polska przed swoim chrztem tworzyła mocarstwowe państwo zwane „Imperium Lechitów”^[3][4], zaś jej historia została sfałszowana^[5][6].

Wielka Lechia

Według turbolechitów Polska przed chrztem tworzyła imperium określane mianem „Wielkiej Lechii” lub „Imperium Lechitów”, mające obejmować większość Europy i walczące z ekspansją Rzymu^[7]. Odrzucając dominującą obecnie teorię allochtonicznej genezy Słowian przyjmują podejście autochtoniczne^[8] oraz konstruują różnorodne (wzajemnie niespójne) wersje dziejów przedchrześcijańskiego imperium^[9].

Według turbosłowian, Lechici (utożsamiani ze wszystkimi Słowianami) mieli zamieszkiwać Europę Środkowo-Wschodnią od 3800 do 3000 lat temu oraz być przedstawicielami rasy aryjskiej. Granice Imperium Lechitów miały z kolei sięgać od Renu lub Loary na zachodzie po Ural na wschodzie i od Bałtyku na północy po Adriatyk i Morze Czarne na południu^[10]. Wpływ kulturotwórczy imperium lechickiego miał sięgać daleko poza jego granice, a Lechici być czczeni jako „rasa panów”, czego dowodem według turbolechitów jest między innymi semickie słowo „lah” oznaczające bóstwo (np. w teonimie Allah)^[10].

Turbosłowianie wierzą, że oficjalna historia Polski jest przedmiotem fałszerstwa, a Polacy nie znają prawdziwych dziejów swojego kraju^[9]. Jako autorów domniemanego fałszerstwa historycznego najczęściej wskazują podmioty zewnętrzne – np. Niemców, chrześcijan czy Żydów^[10], chcących przejąć hegemoniczną pozycję Lechitów w Europie lub na świecie^[8]. Przy tym zarzucają oni historykom brak kompetencji lub celową dezinformację^[10]. Przez historyków ich teorie określane są jako pseudonauka, ze względu na niezgodność z wymogami wobec prac historycznych, obowiązującymi we współczesnej nauce^[11].

Pochodzenie zjawiska

Turbosłowianizm ma charakter teorii spiskowej^[4][12]; najpopularniejsza z teorii, autorstwa Janusza Bieszka, opiera się na Kronice Prokosza^[1][4], której autentyczność została obalona w połowie XIX wieku^[13]. Ponadto wykazuje on podobieństwa do ideologii sarmatyzmu^[14]. Do rozpowszechnienia turbosłowianizmu przyczyniła się wydana w 2014 roku przez wydawnictwo Bellona, bez recenzji naukowej, książka Słowiańscy królowie Lechii autorstwa Janusza Bieszka^[15]. Wizje turbosłowian najczęściej są podchwytywane wśród osób zainteresowanych historią i kulturą Słowiańszczyzny, ale też wśród młodych internautów^[16]: dzieje Wielkiej Lechii opisują zarówno książki o wielotysięcznych nakładach, jak i materiały tworzone w Internecie przez zwolenników teorii^[11].

Określenie „turbosłowianie” bywa mylnie używane w odniesieniu do rodzimowierców słowiańskich^[5]. Ponadto ze strony rodzimowierców podejmowane są działania mające na celu zwalczanie turbosłowianizmu jako zjawiska szkodliwego^[17][18].

Zobacz też

• Lech, Czech i Rus
• legendarni władcy Polski
• zermatyzm

Przypisy

Bibliografia

• KonradK. Kośnik KonradK., Internetowe narracje historyczne a słowiańska tożsamość Polaków. Prolegomena teoretyczna, „Sensus Historiae”, 2018, s. 57–68, ISSN 2082-0860 [dostęp 2021-01-19] .
• ArturA. Wójcik ArturA., Fantazmat Wielkiej Lechii Jak pseudonauka zawładnęła umysłami Polaków, Wydawnictwo Napoleon V, 2019, ISBN 978-83-8178-145-9 .
• RomanR. Żuchowicz RomanR., Wielka Lechia. Źródła i przyczyny popularności teorii pseudonaukowej okiem historyka, Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2018, ISBN 978-83-65886-33-0 .