Turkuciowate

Turkuciowate

Gryllotalpidae[1]
Leach, 1815
Turkuć podjadek
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	prostoskrzydłe
Podrząd	prostoskrzydłe długoczułkowe
Infrarząd	Gryllidea
Nadrodzina	Gryllotalpoidea
Rodzina	turkuciowate
Zasięg występowania
Występowanie trzech rodzajów turkuciowatych: zielony – Gryllotalpa, niebieski – Scapteriscus, żółty – Neocurtilla.

Turkuciowate, turkucie (Gryllotalpidae) – rodzina owadów z rzędu prostoskrzydłych (Orthoptera) obejmująca 107 opisanych gatunków^[2]. Występują w strefie umiarkowanej i tropikalnej całego świata^[3]. Są przystosowane do życia pod ziemią. Typem nomenklatorycznym rodziny jest Gryllotalpa^[4].

Przedstawiciele turkuciowatych mają grube, walcowate, masywne ciała o długości ok. 3–6 cm. Nieduże, paciorkowate oczy złożone położone na niewielkiej głowie. Czułki cienkie i krótkie, przedplecze bardzo duże, silnie rozwinięte, pluszowato owłosione^[5]. Silne odnóża przednie są przekształcone na kształt łopat służących do kopania w ziemi. Pozostałe odnóża są stosunkowo krótkie. U samic nie występuje pokładełko. Ubarwienie ciała od jasno- do ciemnobrunatnego, spodnia strona jest najczęściej jaśniejsza.

Wydłużoną głowę ochrania chitynowy pancerz. Skrzydeł używają tylko w okresie godowym, a mogą wtedy przelecieć nawet 8 kilometrów. Są wszystkożerne: żywią się bezkręgowcami (głównie larwami owadów), korzeniami i roślinami. Większość życia spędzają pod ziemią w obszernych systemach tuneli, są zwierzętami o aktywności nocnej.

W Europie stwierdzono występowanie 14 gatunków. W Polsce występuje tylko jeden – turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa)^[5][6].

Zobacz też

• owady Polski

Przypisy