Turyngowie
Turyngowie (łac. Thuringi) – lud germański, zamieszkujący tereny pomiędzy Łabą, górami Harz i Turyńskim Lasem (obecnie tereny krajów związkowych Turyngii i Saksonii). Stanowił odłam germańskiego ludu Hermundurów, przybyłych na obszary Niemiec środkowych w I wieku.
Historia
Pod koniec IV wieku Turyngowie stanęli na czele księstwa plemiennego ludów germańskich osiadłych między środkową Łabą i Wezerą, który pod panowaniem króla Bisinusa (połowa V wieku) poszerzył granice wpływów po górny Men i Dunaj (pobił m.in. Cherusków nad środkową Wezerą). Po śmierci Bisinusa (ok. 457) księstwo uległo podziałowi pomiędzy jego trzech synów Badericha, Herminafrieda i Berthachara. W konsekwencji umożliwiło to podbój ziem Turyngów przez Franków pod wodzą Chlotara i Teodeberta wspomaganych przez Sasów i zakończonego bitwą pod Burgscheidungen w 531 r.[1]
W 830 roku na wschód od ziem Turyngów za rzeką Soławą leżały ziemie Słowian, od których oddzielała ich Limes Sorabicus.
Kultura materialna
Słabo poznane jest archeologicznie osadnictwo Turyngów. Więcej informacji na temat ich kultury dostarczają cmentarzyska.
Obrządek pogrzebowy
Na terenach zamieszkiwanych przez Turyngów odkryto cmentarzyska rzędowe, składające się przeciętnie z 40 do 80 grobów. Cechą szczególną, wyróżniającą Turyngów są pochówki koni, towarzyszące ludzkim. Praktykowano również pochówki psów. Odrębną kategorię stanowią groby bogate. Występowały w nich pochówki arystokracji na wozach oraz bogate wyposażenie grobowe[2].
Zobacz też
Bibliografia
- Multimedialna Encyklopedia Powszechna 2003
Przypisy
Media użyte na tej stronie
(c) GFDL, CC BY-SA 3.0
Mapa rozwoju Imperium Franków w latach 481-814
Autor: Altaileopard, Licencja: CC0
Salische Teilkönigreiche im Jahr 481 und Chlodwigs Eroberungen bis zum Jahr 511
Nachweise:
- Eugen Ewig: Die Merowinger und das Frankenreich. Kohlhammer Verlag, Fünfte aktualisierte Auflage 2006.
- Matthias Springer: Die Sachsen. Kohlhammer, Stuttgart 2004, ISBN 3-17-016588-7.
- Dieter Geuenich: Geschichte der Alemannen. 2., überarbeitete Auflage, Kohlhammer, Stuttgart 2005, ISBN 978-3-17-018227-1.
- Herwig Wolfram: Die Goten. 4. Aufl., C.H. Beck, München 2001. ISBN 3-406-33733-3.