Turzyca błotna

Turzyca błotna

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca błotna
Nazwa systematyczna
Carex acutiformis L.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Turzyca błotna (Carex acutiformis L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Obszar występowania obejmuje półkulę północną. Gatunek występujący dość często.

Morfologia

Pokrój

Roślina trwała, wysokości 30-150 cm, z rozłogami.

Pokrój

Łodyga

Sztywno wzniesiona, ostro trójkanciasta, u góry szorstka.

Liście

Najniższe pochwy liściowe bez blaszek, jasnobrązowe lub purpurowe, siatkowato włókniste. Blaszki liściowe płaskie, szorstkie, ze słabo wystającym grzbietem, szerokości 3-10 (20) mm. Podsadki kwiatostanu liściowate.

Kwiaty

Kwiatostan osiąga długość ponad 30 cm, składa się z 3-9 siedzących lub krótkoszypułkowych, wzniesionych kłosów. Górne 1-4 z kwiatami męskimi, pozostałe oddalone, z kwiatami żeńskimi. Plewy ciemnobrązowe. Pęcherzyki skośnie odstające, nie wydęte, 4-5,5 mm długości, zielone z krótkim dzióbkiem, matowe. Słupek z 3 znamionami. Kwitnie od maja do czerwca.

Owoce

Orzeszek.

Ekologia

Występuje na średnio mokrych siedliskach, głównie łąkach i młakach turzycowych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion oraz zespołu Caricetum acutiformis^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Grau, Kremer, Möseler, Rambold, Triebel: Graser. Mosaik Verlag GmbH, Monachium 1984