Turzyca długokłosa

Turzyca długokłosa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca długokłosa

Nazwa systematyczna
Carex elongata L.
Sp. Pl.: 974, 1753

Turzyca długokłosa (Carex elongata L.) – gatunek byliny należący do rodziny ciborowatych. W Polsce pospolity gatunek rodzimy.

Morfologia

Owocostan
Kępa
Pokrój
Bylina kępkowa, wysokości 30-70(100) cm.
Łodyga
Trójkanciasta, górą szorstka, u dołu okryta brunatnymi pochwami liściowymi.
Liście
Prawie tak długie jak łodyga, wiotkie, jasnozielone, szerokości 2-4(6) mm, posiadają trójkanciasty szczyt.
Kwiaty
Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe tworzące w kątach przysadek (6)8-12(18) obupłciowych kłosków, gęsto stojących w wydłużonym kłosie. Kłoski podłużne, walcowate, długości 5-12 mm i grubości ok. 5 mm, u podstawy kwiaty męskie, wyżej żeńskie. Kwiaty męski z trzema pręcikami, żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach. przysadki szerokojajowate, długości 2 i szerokości 1,5 mm, jasnobrunatne do rdzawych, zielonym grzbietem i białym brzegiem. Podsadka kłosa niekiedy może być liściasta.
Owoce
Orzeszek podłużnie jajowaty, długości ok. 1 mm, żółtobrązowy, otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyki zebrane w owocostany są skierowane ku górze, brunatnozielone, lśniące, długości 3-4 mm, szerokości 1 mm, obustronnie żeberkowate, kulistojajowate, z wolna schodzące się w gładki, dwuząbkowy dzióbek. Orzeszek długości 1,5 mm, szerokości 1 mm, jasnobrązowy, soczewkowaty.

Biologia i ekologia

Rozwój
Bylina, hemikryptofit. W Polsce kwitnie od maja do lipca.
Siedlisko
Występuje głównie na leśnych i krzewiastych torfowiskach niskich (olsy i łozowiska), oraz na podmokłych łąkach.
Fitocenozy
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All Alnetea glutinosae[3].
Genetyka
Somatyczna liczba chromosomów 2n = 56[4].

Zmienność

Tworzy mieszańce z turzycą prosową (Carex paniculata), rzadkokłosą (Carex remota), siwą (C. canescens)) i życicową (C. loliacea)[4].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-07] (ang.).
  3. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  4. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986. ISBN 83-01-05287-2.

Linki zewnętrzne

  • Carex elongata Den virtuella floran – mapa zasięgu geograficznego (Hultén, E. & Fries, M. 1986. Atlas of North European vascular plants: north of the Tropic of Cancer I-III. – Koeltz Scientific Books, Königstein)

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Carex elongata2.JPG
Autor: Don Pedro28, Licencja: CC BY-SA 3.0
Carex elongata, near the pond Malý Karlov, Eastern Bohemia, Czech Republic
Carex elongata.jpg
Illustration of Carex elongata
Carex elongata3.JPG
Autor: Don Pedro28, Licencja: CC BY-SA 3.0
Carex elongata, near the pond Malý Karlov, Eastern Bohemia, Czech Republic