Turzyca dzióbkowata

Turzyca dzióbkowata

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca dzióbkowata
Nazwa systematyczna
Carex rostrata Stokes
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Morfologia

Turzyca dzióbkowata (Carex rostrata Stokes), ludowa nazwa t. flaszeczkowata – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. W Polsce występuje zarówno na niżu, jak i w górach. Porasta np. brzegi Litworowego Stawu Gąsienicowego w Tatrach (1618 m n.p.m.). Jest średnio pospolity.

Kłos żeński

Morfologia

Łodyga

Prostowzniesiona, tępokanciasta, o wysokości (wraz z kwiatostanem) 30–80 cm. Jest gładka, a jedynie w obrębie kwiatostanu jest szorstka. Roślina wytwarza rozłogi.

Liście

Mają szerokość 3–5 mm, są sinozielone i rynienkowate. Podsadki kłosów są dłuższe od kwiatostanu i wyrastają z bardzo krótkiej pochwy.

Kwiaty

Zebrane w kłosy. Na jednej łodydze występują 2–3 kłosy męskie i 2–4 kłosy żeńskie. Kłosy męskie występują na szczycie łodygi. Są wzniesione, wąskowałeczkowate i mają brązowawy kolor. Kłosy żeńskie są krótkojajowate, grubsze od męskich, również wzniesione i mają żółtą barwę. Przysadki kwiatowe są podłużnie jajowate, czerwonobrunatne z zielonym nerwem, są zaostrzone i krótsze od pęcherzyków. Pęcherzyki są nagie, mają widoczne unerwienie i zakończone są krótkim dzióbkiem z 2 rozchylonymi ząbkami (stąd pochodzi łacińska i polska nazwa gatunkowa). Są żółtozielone i poziomo odstające. Słupki z 3 znamionami.

Kłos męski

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Kwitnie do maja do czerwca. Jest wiatropylna, nasiona rozsiewane są przez wiatr i wodę. Występuje na bagnach, w rowach, na brzegach wód, w szuwarach. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion i Ass. Caricetum rostratae^[4]. Liczba chromosomów 2n= 78-82^[5].

Zmienność

Tworzy mieszańce z t. brzegową (Carex riparia), t. ciborowatą (Carex pseudocyperus), t. gładkodzióbkową (Carex rhynchophysa), t. nitkowatą (Carex lasiocarpa), t. pęcherzykowatą (Carex vesicaria)^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.