Twórczość chorych psychicznie
Twórczość chorych psychicznie – pojęcie określające całokształt dzieł tworzonych przez osoby zdradzające trwałe lub przejściowe zaburzenia psychicznie, przede wszystkim pacjentów ze schizofrenią. Twórczość ta jest przedmiotem zainteresowania lekarzy psychiatrów i psychologów, traktujących ją jako cenne uzupełnienie dokumentacji stanu psychopatologicznego pacjenta, a także historyków sztuki i artystów, doszukujących się w niej wartości artystycznych i nowych form ekspresji artystycznej[1]. Inne określenia tej sztuki to "sztuka schizofreniczna", "sztuka psychopatologiczna", ang. artistic self-expression, niem. schizophrenische Bildnerei (Prinzhorn), zustandsgebundene Kunst (Navratil). Kępiński proponował stosowanie szerokiego, niewartościującego określenia "schizofreniczna ekspresja plastyczna", obejmującego różnorodne formy ekspresji pacjentów, w tym zarówno te bezwartościowe jak i cenne pod względem wartości artystycznych.
Zainteresowanie sztuką chorych psychicznie rozpoczęło się równolegle z powstaniem nowoczesnej psychiatrii, w pierwszych latach XX wieku. Ernst Kretschmer pisał, że chcąc poznać "pełnię wewnętrznego życia w schizofrenii, należy studiować nie żywoty wieśniaków, lecz poetów i królów cierpiących na tę chorobę"[2]. Kępiński pisze o schizofrenii artystycznej, określając tym pojęciem obraz choroby u osób w okresie przedchorobowym wyróżniających się wybitną inteligencją, wyobraźnią i uzdolnieniami artystycznymi[3].
Cenną kolekcję dzieł pacjentów hospitalizowanych w szpitalach psychiatrycznych Europy i Japonii zebrał Hans Prinzhorn. Kolekcję Prinzhorna odkrył po II wojnie światowej Jean Dubuffet, który stworzył pojęcie Art Brut. W 2002 roku w Heidelbergu powstało Muzeum Prinzhorna.
W kazuistyce psychiatrycznej przywołuje się zarówno dzieła nieznanych pacjentów, czasem odkrytych po ich śmierci, jak większość z wystawianych w Muzeum Prinzhorna dzieł; z drugiej strony, analizuje się dzieła wybitnych artystów, u których stwierdzono lub podejrzewano zaburzenia psychiczne. Przykładem może być twórczość Vincenta van Gogha, w której Karl Jaspers doszukiwał się cech zdradzających objawy schizofrenii. Odrębnym zagadnieniem jest twórczość niespontaniczna, powstająca w ośrodkach opieki zdrowotnej w ramach terapii zajęciowej. Rzadko jest ona wysoko oceniana w kategoriach sztuki, natomiast odgrywa dużą rolę w leczeniu pacjentów i pomaga im powrócić do funkcjonowania w społeczeństwie.
Artyści
- Adolf Wölfli
- Anton Heinrich Müller
- Louis Wain
- Bryan Chamley
- Oswald Tschirtner
- August Walla
- Edmund Monsiel
- Emma Hauck
Przypisy
- ↑ Esman AH. Ernst Kris and the art of the mentally ill.. „The International journal of psycho-analysis”. Pt 4 (85), s. 923–33, sierpień 2004. DOI: 10.1516/0020757041557520. PMID: 15310428.
- ↑ E. Kretschmer: Psychologia lekarska. PZWL, Warszawa 1958. Cytat za: Kępiński
- ↑ Twórczość plastyczna w schizofrenii. W: Antoni Kępiński: Schizofrenia. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2001, s. 78–90. ISBN 83-08-03106-4.
Bibliografia
- Pałuba M. 5.3.2. Twórczość chorych psychicznie. [w:] : Bilikiewicz A, Pużyński S, Rybakowski J, Wciórka J (red.) Psychiatria. Tom III. Terapia. Zagadnienia etyczne, prawne, organizacyjne i społeczne. Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner Wrocław 2002 ISBN 83-87944-72-6. s. 567–569
- Antoni Kępiński: Schizofrenia. Kraków: Wydaw. Literackie, 2001. ISBN 83-08-03106-4.
- Martin Stefan, Mike Travis, Robin M. Murray: An Atlas of Schizophrenia. The Parthenon Publishing Group 2002 ISBN 1859799745
Linki zewnętrzne
- Archives and Museum Bethlem Royal Hospital Dzieła Gilberta Price'a na stronie Bethlem Royal Hospital w Beckenham, Kent
Media użyte na tej stronie
Emma Hauck (*1878 in Ellwangen, died 1920 Anstalt Wiesloch): Letter to her husband (1909)