Tyłoskrzelne
Opisthobranchia[1] | |
Milne-Edwards, 1848 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | tyłoskrzelne |
Tyłoskrzelne, tyłoskrzelce, nagoskrzelne (Opisthobranchia) – podgromada ślimaków. Obejmuje gatunki morskie i nieliczne słodkowodne. Występują głównie w strefach przybrzeżnych, nieliczne są pelagiczne. Pasożyty zewnętrzne wieloszczetów i małży. Około 14 000 gatunków. Ciało okryte muszlą o niewielkich skrętach, przeważnie cienką, delikatną, w stosunku do rozmiarów ciała małą (ciało u większości form nie może się w całości ukryć w muszli). U wielu form muszla mniej lub bardziej okryta płaszczem, albo nie występuje u postaci dojrzałych (jest odrzucana w okresie larwalnym.) W podgromadzie dominują gatunki nagie. Na głowie u większości form dwie pary czułków. Różny stopień detorsji spoideł boczno-trzewiowych, aż do ułożenia symetrycznego. Skutkiem detorsji jama płaszczowa przesunięta nieco w prawą stronę, a skrzele, jeżeli występuje, leży za sercem. Wiele form bez skrzela i jamy płaszczowej. Jeden przedsionek, jedno metanefrydium. Hermafrodyty.
Systematyka
Ta sekcja od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Tradycyjnie tyłoskrzelne rozdzielane były na dwa rzędy:
- okrytoskrzelne – Tectibranchia
- nagoskrzelne – Nudibranchia
w zależności, czy skrzela występują w jamie płaszczowej, czy nie, co jest bardzo sztuczne, gdyż w podgromadzie, jak podkreślono, przeważają formy nagie, a w ich obrębie nie ma skrzeli. Większość malakologów rozdziela podgromadę na rzędy, w zależności od wykształcenia muszli, płaszcza, narządów oddechowych i nogi:
- Rząd: Acochlidioidea
- Rząd: Anaspidea
- Rząd: Cephalaspidea
- Rząd: Gymnosomata
- Rząd: Notaspidea
- Rząd: Sacoglossa
a według niektórych również rzędy:
Tyłoskrzelne Bałtyku
Morze Bałtyckie zamieszkuje 12 gatunków ślimaków tyłoskrzelnych. Najpospolitsze z nich są[2]:
- Wypławczak garbaty (Limapontia capitata)
- Alderia (Alderia modesta)
- Lamelidoris (Lamellidoris muricatus)
- Embletonia blada (Embletonia pallida)[2]
Przypisy
- ↑ Opisthobranchia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 58, 128–129. ISBN 83-02-02374-4.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jens Petersen, Licencja: CC BY 2.5
Image of Nudibranch, Hypselodoris cf. bullociki. Taken at Sipadan, Borneo, Malaysia.