Tymona

Tymona[1] — imię żeńskie pochodzenia greckiego, żeński odpowiednik imienia Tymon, utworzonego od greckich imion złożonych typu Tymoteusz — po odrzuceniu drugiego członu imienia — za pomocą przyrostka -ōn[2]. Już w dawnych źródłach polskich (od 1492 roku) występowała w Polsce Tymka, a także wschodniosłowiańskiego Tyszka (od 1388 r.[3]), utworzona od pierwszego członu imienia Tymoteusz[4].

Tymona imieniny obchodzi 28 lipca, jako wspomnienie św. Tymona, ucznia apostolskiego[5].

Przypisy

  1. ↑ Rymut 1995 ↓.
  2. ↑ Bubak 1993 ↓.
  3. ↑ Taszycki 1980 ↓.
  4. ↑ Malec 1995 ↓.
  5. ↑ Fros i Sowa 2004 ↓.

Bibliografia

  • Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław, Warszawa, Kraków: Ossolineum, 1993. ISBN 83-04-03860-9.
  • Henryk Fros, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004. ISBN 83-7318-376-0.
  • Maria Malec: Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 2: Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-68-0.
  • Kazimierz Rymut: Słownik imion współcześnie w Polsce używanych. Kraków: 1995. ISBN 83-85579-13-3.
  • Witold Taszycki: Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 5 z. 3 (Śmigaj-Uznanic(s)ki). Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: 1980.