Tymoteusz (Szczerbacki)
Tychon Szczerbak/Szczerbacki | |
Metropolita moskiewski i kałuski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1698 |
Data śmierci | 18 kwietnia 1767 |
Miejsce pochówku | |
Metropolita moskiewski i kałuski | |
Okres sprawowania | 1764–1767 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne | 1737 |
Prezbiterat | 1737 |
Chirotonia biskupia | 10 marca 1748 |
Data konsekracji | 10 marca 1748 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Konsekrator | |||||||
|
Tymoteusz, imię świeckie Tychon Iwanowicz Szczerbacki, także Szczerbak[1][a] (ur. 1698 w Trypolu, zm. 18 kwietnia 1767) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Ukończył Akademię Mohylańską w Kijowie. W czasie studiów należał do chóru słuchaczy szkoły i jako utalentowany śpiewak cerkiewny został zauważony przez Piotra I, po czym włączony do nadwornego chóru. Zrezygnował jednak z tej funkcji, pragnąc uzyskać pełne wykształcenie teologiczne. Po uzyskaniu dyplomu końcowego w 1737 złożył wieczyste śluby mnisze i został pisarzem w parafii przy soborze Mądrości Bożej w Kijowie[1]. W tym samym roku został mianowany ihumenem i wyznaczony na przełożonego Mgarskiego Monasteru Przemienienia Pańskiego, jednak jeszcze w tym samym roku wrócił do Kijowa jako przełożony Monasteru Wydubickiego. Dwa lata później został archimandrytą i przełożonym monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach[1]. W 1740 został przełożonym ławry Pieczerskiej[1].
10 marca 1748 został w Petersburgu wyświęcony na metropolitę kijowskiego. Od 1754 był stałym członkiem Świątobliwego Synodu Rządzącego[1]. Rok później zabronił prawosławnym klasztorom na Podlasiu (Przemienienia Pańskiego oraz Trójcy Świętej w Drohiczynie, Zaśnięcia Matki Bożej w Zabłudowie oraz św. Mikołaja w Bielsku) angażować się w jakiekolwiek konflikty z duchowieństwem katolickim, w praktyce zobowiązując je tym samym do biernej postawy w obliczu polemik międzywyznaniowych[2].
W 1757 później zwrócił się do Synodu z prośbą o przeniesienie w stan spoczynku, lecz zamiast tego został przeniesiony na katedrę moskiewską. Od 1764 nosił tytuł metropolity moskiewskiego i kałuskiego[1]. Brał udział w sądzie nad metropolitą rostowskim Arseniuszem, sądzonym przez Synod za stanowczy sprzeciw wobec projektu sekularyzacji dóbr kościelnych, jaki realizowała caryca Katarzyna II[3]. Chociaż popierał poglądy Arseniusza[1], nie sprzeciwił się wymierzeniu mu kary pozbawienia święceń kapłańskich i osadzenia w odległym monasterze bez prawa pisania[3].
W stan spoczynku odszedł w 1767 i w tym samym roku zmarł. Został pochowany w Monasterze Czudowskim w Moskwie. Jego pogrzeb był pierwszą ceremonią pochówku biskupa według ceremoniału przeznaczonego dla kapłanów, a nie dla mnichów – stało się to następnie regułą w Rosyjskim Kościele Prawosławnym[1].
Uwagi
- ↑ Antoni Mironowicz podaje jedynie nazwisko Szczerbacki. Por. Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 860. ISBN 83-60456-02-X.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Тимофей (Щербацкий / Щербак). [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ A. Mironowicz. Monaster Zaśnięcia NMP w Zabłudowie. „Białoruskie Zeszyty Historyczne, Беларускі гістарычны зборнік”. 28, s. 19–22, 2007. Białystok: Białoruskie Towarzystwo Historyczne.
- ↑ a b W. Serczyk, Katarzyna II, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2010, ISBN 978-83-04-04715-0, ss.153–156
Media użyte na tej stronie
митрополит Московский и Калужский Тимофей (Щербацкий)