Tyniec (gmina w województwie krakowskim)
gmina wiejska | |
1934–1941[1][2] | |
Klasztor w Tyńcu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | 1934–39: woj. krakowskie |
Powiat | |
Data powstania | 1 sierpnia 1934 |
Data likwidacji | 1 czerwca 1941 |
Siedziba | |
Portal Polska |
Tyniec – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1941[2][3] w woj. krakowskim (dzisiejsze woj. małopolskie). Siedzibą władz gminy był Tyniec (obecnie część dzielnicy Dębniki w Krakowie).
Gmina zbiorowa Tyniec została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie krakowskim w woj. krakowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich Bodzów, Kopanka, Korabniki, Kostrze, Samborek, Sidzina, Skotniki i Tyniec[4].
1 czerwca 1941, podczas okupacji hitlerowskiej, gmina została zniesiona, wchodząc w skład nowo utworzonej gminy Skawina (Kopanka, Korabniki, Samborek, Sidzina i Tyniec)[5] oraz miasta Krakowa (Bodzów, Kostrze i Skotniki)[6]; włączenie gromad do Krakowa administracja polska zatwierdziła dopiero 18 stycznia 1948, z mocą obowiązującą wstecz od 18 stycznia 1945[7][8].
Obecnie jedynie Kopanka pozostała samodzielną wsią. Pozostałe wsie gminy Tyniec znajdują się w granicach Krakowa bądź Skawiny.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską.
- ↑ a b od 1 sierpnia 1934 do 1941
- ↑ Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 535
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Verordnungsblatt für das Generalgouvernement = Dziennik Rozporządzeń dla Generalnego Gubernatorstwa. 1941, Nr 51 (20 Juni), str. 322
- ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 53, poz. 418
- ↑ Rozporządzenie z 1948 podaje nazwę gminy docelowej jako Tyniec, mimo że ze względu na moc obowiązującą od stycznia 1945 nic z tej gminy w 1948 roku już nie pozostało; unieważniając w ten sposób cały manewr władz hitlerowskich
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).