Typ 1 Chi-He

Typ 1 Chi-He
Typ 1 Chi-He
Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Typ pojazdu	czołg średni
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	5 osób
Historia
Prototypy	1941
Egzemplarze	601 egz.
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny Mitsubishi Typ 100 o mocy 176,6 kW przy 2000 obr/min
Pancerz	20-50 mm
Długość	5730 mm
Szerokość	2333 mm
Wysokość	2420 mm
Prześwit	420 mm
Masa	bojowa: 17 200 kg
Osiągi
Prędkość	44 km/h
Zasięg	210
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	bez przygotowania: 100 cm
Rowy (szer.)	250 cm
Kąt podjazdu	77
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa Typ 1 kalibru 47 mm (120 nab.), 2 x czkm Typ 97 kalibru 7,7 mm (4035 nab.)

Typ 1 Chi-He - japoński czołg średni z okresu II wojny światowej.

W 1937 roku do uzbrojenia armii japońskiej wprowadzono czołg średni Typ 97 Chi-Ha. W 1938 i 1939 roku jednostki uzbrojone w te czołgi wzięły udział w walkach nad jeziorem Chasan i rzeką Chałchin-Goł. Starły się tam z radzieckimi czołgami T-26 i BT. Walki te wykazały że używane przez Japończyków armaty czołgowe są już przestarzałe i nie są w stanie skutecznie zwalczać pojazdów opancerzonych. Problemem było także przegrzewanie się silników. W 1940 roku powstał prototyp zmodernizowanej wersji czołgu Typ 97 oznaczonej jako Typ 97 Shinhoto Chi-Ha. Miał on nową, powiększoną wieżę z nowoczesną armatą czołgową Typ 1. Zmodyfikowano także i wydłużono tylną część kadłuba pancernego dzięki czemu polepszyło się chłodzenie silnika.

Doraźna modernizacja polepszyła charakterystyki produkowanych wozów, ale konieczne było także opracowanie nowego czołgu. W 1941 roku rozpoczęto testy prototypu czołgu Typ 1 Chi-He. Zachował on napęd, układ jezdny i uzbrojenie czołgu Typ 97 Shinhoto Chi-Ha, ale kadłub i wieżę skonstruowano od nowa. Były one, co było nowością w czołgach japońskich spawane, a nie nitowane. Nowy kadłub miał uproszczoną konstrukcję i składał się z mniejszej ilości płyt. Wieża pancerna była większa niż we wcześniejszych czołgach japońskich, dzięki czemu możliwe było powiększenie załogi o ładowniczego.

Czołg Typ 1 Chi-He miał klasyczną konstrukcję. W tylnej części nitowanego kadłuba umieszczono sześciocylindrowy silnik wysokoprężny. Układ jezdny składał się z sześciu kół jezdnych, koła napędowego, napinającego i trzech rolek podtrzymujących gąsienicę. Cztery środkowe koła jezdne były zblokowane po dwa i amortyzowane poziomymi resorami śrubowymi, Koła skrajne były zawieszone niezależnie i amortyzowane ukośnymi resorami śrubowymi. Czołg był uzbrojony w armatę czołgową kalibru 47 mm Typ 1. Uzbrojeniem dodatkowym były dwa czołgowe karabiny maszynowe Typ 97 z których jeden zamocowany był z tyłu wieży, a drugi obok kierowcy. Załoga składała się z kierowcy, strzelca kadłubowego km, celowniczego, ładowniczego i dowódcy.

Bibliografia

• Ledwoch, J., Solarz, J.: Czołgi japońskie 1938-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1998. ISBN 83-7219-006-2.