Typowanie statyczne

Typowanie statyczne – nadawanie typów zmiennym w czasie kompilacji programu, poprzez deklaracje tych typów lub ich inferencje^[1].

W porównaniu do typowania dynamicznego, zaletami są możliwość większej optymalizacji oraz możliwość wykrycia większej liczby błędów w czasie kompilacji. Wadą jest natomiast konieczność pisania dużej ilości informacji o typach. Częściowo problem ten jest rozwiązywany przez inferencję typów i polimorfizm.

Języki stosujące statyczne typowanie

Do języków stosujących typowanie statyczne należą między innymi:

• Ada
• C
• C#
• C++
• D
• Go
• Haskell
• Java
• Kotlin
• Objective-C
• Pascal
• Rust
• Scala
• Swift
• TypeScript

Przypisy

Bibliografia

• Michał Miszczyszyn: TypeScript na poważnie. Type of Web, 2020. ISBN 83-957363-2-0.