Tytus Zwoliński
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1877 Gródek | |
| Data i miejsce śmierci | 27 września 1952 Rzeszów | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Pobitno w Rzeszowie | |
| Zawód, zajęcie | działacz społeczny i polityczny | |
| Narodowość | polska | |
| Stanowisko | wiceprezydent Rzeszowa (1939, 1944-1945) | |
| Partia | PPS, SD | |
Tytus Zwoliński, ps. Raf (ur. 14 grudnia 1877 w Gródku, zm. 27 września 1952 w Rzeszowie) – polski działacz społeczny i polityczny, wiceprezydent Rzeszowa (1939; 1944–1945).
Życiorys
W młodości pracował na kolei jako maszynista, po przyjeździe do Rzeszowa zatrudniony w parowozowni. Był działaczem miejskiej Polskiej Partii Socjalistycznej oraz prezesem Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego w Rzeszowie (w latach 30.). Na krótko przed II wojną światową sprawował funkcję wiceprezydenta miasta.
W czasie okupacji niemieckiej ukrywał Żydów[1]. W 1944 był członkiem Milicji Robotniczej PPS-WRN. W sierpniu 1944 ponownie wybrany na wiceprezydenta (był nim do marca 1945), zasiadał następnie w Zarządzie Miasta jako ławnik, a później w Miejskiej Radzie Narodowej. W 1944 wraz z Franciszkiem Ślusarczykiem organizował na terenie miasta Klub Demokratyczny i struktury Stronnictwa Demokratycznego. W 1948 wycofał się z działalności politycznej. Cztery lata później zmarł, został pochowany na cmentarzu Pobitno. Jest patronem ulicy w Rzeszowie.
Przypisy
Bibliografia
- (red. Zdzisław Budzyński [et al.]), Encyklopedia Rzeszowa, Rzeszów 2004, s. 807 (biogram autorstwa Krzysztofa Szeli)
Linki zewnętrzne
- dr Krzysztof Kaczmarski (IPN), Pogrom, którego nie było, "Nasz Dziennik" z 27 czerwca 2008 (m.in. o rzeszowskim Stronnictwie Demokratycznym Zwolińskiego i Ślusarczyka)