Uładzimir Arłou (ur. 1953)
Uładzimier Arłou | |
Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1953 |
---|---|
Język | białoruski |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Uładzimier Alaksiejewicz Arłou (biał. Уладзімер Аляксеевіч Арлоў, ros. Владимир Алексеевич Орлов, Władimir Aleksiejewicz Orłow, ur. 25 sierpnia 1953 w Połocku) – białoruski historyk i poeta, wiceprzewodniczący Białoruskiego PEN-Clubu.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Połocku podjął studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego im. Włodzimierza Lenina (zakończone w 1975). Pracował jako nauczyciel historii w szkołach białoruskich. Swoje pierwsze poezje drukował w czasopismach studenckich, m.in. "Błakitny lichtar" («Блакітны ліхтар», Nowopołock) i "Miławica" («Мілавіца», Mińsk).
Od 1976 do 1986 zatrudniony jako redaktor gazety "Chimik" («Хімік»). W 1986 przystąpił do Związku Pisarzy Białoruskiej SRR. Od 1988 współpracował z wydawnictwem "Mastackaja litaratura" («Мастацкая літаратура»). W tym samym roku zaangażował się w działalność polityczną wstępując do Białoruskiego Frontu Ludowego, występując jednocześnie z KPZR. Od 1992 pozostawał członkiem Sejmu BFL. W 1997 nawiązał współpracę z redakcją "Krynicy" («Крыніца»).
Jest laureatem nagrody literackiej im. Franciszka Bahuszewicza przyznawanej przez Białoruski PEN-Club[1]. 26 marca 2010 został uhonorowany nagrodą Europejski Poeta Wolności[2].
Życie prywatne
Jest żonaty, ma dwóch synów Ramana i Bahdana. Należy do białoruskiej cerkwi greckokatolickiej.
Wybrane publikacje
- Добры дзень, мая Шыпшына, Mińsk 1986
- Асветніца з роду Ўсяслава, Mińsk 1989
- Там, за дзвярыма: Вершы ў прозa, Mińsk 1991
- Еўфрасіння Полацкая, Mińsk 1992
- Таямніцы полацкай гісторыі, Mińsk 1995
- Адкуль наш род, Mińsk 1996, Vilnius 2000
- Божая кароўка з Пятай авеню, Mińsk 1998
- Жыватворны сымбаль Бацькаўшчыны , Mińsk 1998
- (862—1818): Падзеі. Даты, Ілюстрацыі, Vilnius 2001
- Краіна Беларусь, Słowacja 2003
Odznaczenia
- Nagroda „Za wolność myśli” im. Wasila Bykaua – od Ruchu „Za Wolność” (26 sierpnia 2008, Białoruś)[3]
Przypisy
- ↑ Уладзімер Арлоў, litara.net [dostęp: 28 marca 2010 (biał.)
- ↑ KM, Уладзімір Арлоў атрымаў прэмію «Еўрапейскі паэт свабоды», nn.by z 26 marca 2010 (biał.); Europejski Poeta Wolności wybrany
- ↑ Laureaty premii „Za swabodu dumki”. Radio Swaboda, 2008-06-26 22:44. [dostęp 2011-06-20]. (biał.).
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie Rodnyja wobrazy. rv-blr.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (biał.).
- Strona na Literackim radio (biał.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Bladyniec, Licencja: CC BY-SA 4.0
Podpis Uładzimira Arłoua wykonany 25 marca 2016 roku.
Autor: Serge Serebro, Vitebsk Popular News, Licencja: CC BY-SA 3.0
Uładzimier Arłou w Muzeum Białoruskiego książki drukowania w Polacku