Uładzimir Nawumau
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Odznaczenia | |
Uładzimir Uładzimirawicz Nawumau (biał. Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў[1], ros. Влади́мир Влади́мирович Нау́мов; ur. 7 lutego 1956 w Smoleńsku) – białoruski polityk i działacz sportowy; oskarżany o udział w represjach wobec przeciwników władzy Alaksandra Łukaszenki.
Życiorys
W latach 1974–1976 odbył służbę wojskową w Armii Radzieckiej. Po jej zakończeniu wstąpił do milicji. W 1986 roku ukończył prawo w wyższej szkole MSW w Mińsku. Od 25 września 2000 roku do 6 kwietnia 2009 roku sprawował funkcję Ministra Spraw Wewnętrznych Republiki Białorusi[2]. W 2000 roku awansowano go do stopnia generał-majora milicji. Obecnie w stopniu generał-lejtnanta milicji.
Od 27 listopada 2001 roku sprawuje również funkcję Prezydenta Federacji Hokeja Republiki Białorusi.
Opinie na temat udziału w łamaniu praw człowieka
Według raportu przygotowanego przez polską Fundację Wolność i Demokracja, Uładzimir Nawumau w czasie pełnienia funkcji ministra spraw wewnętrznych Białorusi odpowiedzialny był za kierowanie licznymi przestępczymi działaniami przeciwko obywatelom własnego kraju, zlecanie pobić i brutalnego rozpędzania demonstracji, a także blokowanie śledztwa w sprawie zaginięć przeciwników politycznych Alaksandra Łukaszenki: Wiktara Hanczara, Anatola Krasouskiego, Juryja Zacharanki i Dzmitryja Zawadskiego[3]. 2 lutego 2011 roku znalazł się na liście pracowników organów administracji Białorusi, którzy za udział w domniemanych fałszerstwach i łamaniu praw człowieka w czasie wyborów prezydenckich w 2010 roku otrzymali zakaz wjazdu na terytorium Unii Europejskiej[4].
Odznaczenia
- Order „Za służbę Ojczyźnie” III klasy
- Order „Za osobiste męstwo”
- Medale[5]
Przypisy
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywne formy zapisu:
- według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзі́мер Уладзіме́равіч Наву́маў (czyt. Uładzimier Uładziemirawicz Nawumau);
- przy użyciu białoruskiej łacinki: Uładzimir Uładzimiravič Navumaŭ lub Uładzimier Uładzimieravič Navumaŭ.
- ↑ Informacja o odwołaniu ze stanowiska na stronie prezydenckiej (ros.).
- ↑ Białoruski system represji…. s. 45.
- ↑ Pouny spis 208 biełaruskich czynounikau, jakim zabaronieny ujezd u ES (biał.). Nasza Niwa, 2011-10-11 12:05. [dostęp 2011-10-11].
- ↑ Naumow Władimir Władimirowicz (ros.). Kto jest’ kto w Riespublikie Biełaruś. [dostęp 2011-01-06].
Bibliografia
- Pod redakcją dr. Dariusza Zalewskiego, Marka Bućko, Michała Kurkiewicza i Tomasza Pisuli: Białoruski system represji. Prześladowcy i ich ofiary. Raport z realizacji projektu „Centrum dokumentacji i pomocy ofiarom represji politycznych na Białorusi”. Warszawa: Fundacja Wolność i Demokracja, grudzień 2007, s. 72.
- Who is who in Belarus (ros.)
- Biogram na stronie internetowej MSW Republiki Białorusi według stanu na 6 kwietnia 2009 roku (ros.)
Media użyte na tej stronie
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Za lichnoye mujestvo rib