Uście Solne (gmina)

Uście Solne
gmina wiejska
1934-1954[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1934-39: krakowskie
1945–54: krakowskie

Powiat

bocheński

Siedziba

Uście Solne

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

8

brak współrzędnych
Portal Polska

Uście Solne – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934-1954[2] w województwie krakowskim (dzisiejsze woj. małopolskie). Siedzibą władz gminy było Uście Solne (do momentu utworzenia gminy – miasto).

Gmina zbiorowa Uście Solne została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie bocheńskim w woj. krakowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Barczków, Bessów, Bieńkowice, Cerekiew, Drwinia, Grobla, Niedary, Poprzędzyna, Świniary, Trawniki, Uście Solne, Wola Drwińska i Wrzępia[3].

15 lutego 1947 roku z części obszaru gminy Uście Solne (gromady Drwinia, Grobla, Świniary, Trawniki, Wola Drwińska i Zielona) utworzono gminę Drwinia[4]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się już tylko z 8 gromad: Barczków, Bessów, Bieńkowice, Cerekiew, Niedary, Popędzyna, Uście Solne i Wrzępia[5].

Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[7], a jej dawny obszar wszedł głównie w skład gminy Drwinia (jedynie jej dawna siedziba – Uście Solne – weszła w skład gminy Szczurowa).

Zobacz też: gmina Uście Gorlickie.

Przypisy

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 640
  4. Dz.U. z 1947 r. nr 15, poz. 59
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  6. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).