Użytkownik końcowy
Użytkownik końcowy (ang. end user; również końcowy odbiorca) – w ekonomii użytkownik, który konsumuje dostarczony mu produkt lub usługę. W odróżnieniu od pośredników końcowy odbiorca nie odsprzedaje produktu dalej. Przykładowo: końcowy odbiorca ponosi ostateczne koszty podatku VAT, czy jest odbiorcą licencji końcowego użytkownika.
Według polskiej ustawy Prawo telekomunikacyjne użytkownik końcowy to podmiot korzystający z publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej lub żądający świadczenia takiej usługi, dla zaspokojenia własnych potrzeb (art. 2 pkt 50).
Według europejskiego kodeksu łączności elektronicznej oznacza użytkownika, który nie udostępnia publicznych sieci łączności elektronicznej ani publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej[1].
Przypisy
- ↑ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (CELEX: 32018L1972).
Bibliografia
- Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1648)
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 20 kwietnia 2012. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
Balance