U-100 (1940)

U-100

Historia
Stocznia	Germania
Położenie stępki	15 grudnia 1939
Wodowanie	18 października 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	19 grudnia 1940
Zatopiony	17 marca 1941
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 753 t w zanurzeniu 857 t
Długość	66,5 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Napęd
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,8 w. w zanurzeniu 8 w.
Zasięg	na powierzchni 9700 Mm (10 w.) w zanurzeniu 70 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	44

U-100 – niemiecki okręt podwodny typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

Historia

Zamówienie na kolejny okręt podwodny typu VII B zostało złożone w stoczni Germaniawerft w Kilonii 15 grudnia 1937. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 22 maja 1939. Wodowanie nastąpiło 10 kwietnia 1940, wejście do służby 30 maja 1940. Jedynym dowódcą był Kapitänleutnant Joachim Schepke.

Po wejściu do służby wszedł w skład 7. Flotylli okrętów podwodnych, w ramach której stacjonował w Kilonii i Saint-Nazaire. Przez pierwsze miesiące służby wykorzystywany do treningu nowej załogi. Okręt zatonął podczas swojego szóstego patrolu bojowego 17 marca 1941.

Ciężko uszkodzony przez brytyjskie niszczyciele HMS "Walker" i HMS "Vanoc" za pomocą bomb głębinowych, zmuszony do wynurzenia został staranowany przez "Vanoca" i zatonął. Zginęło 38 członków załogi, sześciu zdołało się uratować. Do czasu zatonięcia podczas swych sześciu patroli bojowych U-100 zdołał zatopić 26 jednostek nieprzyjaciela o łącznej wyporności 137 819 BRT.

Bibliografia

• www.uboat.net: U-100. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).
• www.ubootwaffe.net: U-100. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).