U-120 (1940)

U-120

Historia
Stocznia	Flender-Werke, Lubeka
Położenie stępki	31 marca 1938
Wodowanie	16 marca 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	20 kwietnia 1940
Los okrętu	samozatopienie 2 maja 1945
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 279 ton, podwodna 328 ton, całkowita 414 ton
Długość	42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość	13 w. (24 km/h) na powierzchni 7 w. (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	5000 km (3100 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 70 km (43 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

U-120 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

Historia

Zamówienie na budowę okrętu podwodnego przeznaczonego początkowo dla Chin, później przejętego przez Kriegsmarine^[1], zostało złożone w stoczni Flender-Werke w Lubece 28 września 1938. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 31 marca 1938. Wodowanie nastąpiło 16 marca 1940, wejście do służby 20 kwietnia 1940. Pierwszym dowódcą został Oblt. Ernst Bauer.

Okręt nigdy nie uczestniczył w działaniach bojowych. Służył w Flotylli Szkolnej, później zaś w 21. i 31. Flotylli jako okręt szkolny i treningowy.

Okręt został zatopiony przez własną załogę 2 maja 1945 w Bremerhaven (operacja Regenbogen). Podniesiony w 1950 i złomowany.

Przypisy

Bibliografia

• Waldemar Trojca: U-Bootwaffe 1939-1945: cz. 1. Gdańsk: Wyd. AJ-Press, cop. 1998. ISBN 83-86208-86-4.
• www.uboat.net: U-120. [dostęp 2008-10-27]. (ang.).
• www.ubootwaffe.net: U-120. [dostęp 2008-10-27]. (ang.).