U-140 (1940)
| Historia | |
| Położenie stępki | 16 listopada 1939 |
|---|---|
| Wodowanie | 28 czerwca 1940 |
 Kriegsmarine | |
| Wejście do służby | 7 sierpnia 1940 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t |
| Długość | 43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m) |
| Szerokość | 4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m) |
| Zanurzenie | 125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni) |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW) | |
| Prędkość | 12,7 w. na powierzchni, |
| Zasięg | 5650 Mm przy 8 w. na powierzchni |
| Uzbrojenie | |
| 3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm | |
| Załoga | 4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy |
U-140 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w sierpniu 1940 roku. Wybrani dowódcy[1]: Oblt. Hans-Jürgen Hellriegel.
Historia
Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Odbył trzy patrole bojowe, podczas których zatopił 3 statki handlowe o łącznej pojemności 12 410 BRT oraz sowiecki okręt podwodny M-94 (206 t).
Zatopiony przez załogę 2 maja 1945 roku w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen). Wrak wydobyto i złomowano, data nieznana.
Przypisy
- ↑ Uwzględniono tylko odznaczonych Krzyżem Żelaznym
Bibliografia
- U-140. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
- U-140 Typ IID. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)