U-143 (1940)

U-143

Historia
Położenie stępki	3 stycznia 1940 Deutsche Werke AG, Kilonia
Wodowanie	10 sierpnia 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	18 września 1940
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t
Długość	43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)
Szerokość	4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12,7 w. na powierzchni, 2 7,4 w. w zanurzeniu
Zasięg	5650 Mm przy 8 w. na powierzchni 56 Mm przy 4 w. w zanurzeniu
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy

U-143 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby we wrześniu 1940 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Oblt. Ernst Mengersen, Oblt. Helmut Möhlmann, Oblt. Harald Gelhaus.

Historia

Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Podczas ostatniego ze swoich czterech patroli bojowych zatopił statek handlowy – norweski frachtowiec „Inger” (1 409 BRT).

Poddany 5 maja 1945 roku na wyspie Helgoland, przebazowany z Wilhelmshaven do Loch Ryan w Szkocji. Zatopiony 22 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight.

Przypisy

Bibliografia

• U-143. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
• U-143 Typ IID. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).
• Marek Twardowski. Operacja „Deadlight”. „Morza, Statki i Okręty”. III (6 (13)), s. 61-70, 1998. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.