U-20 (1936)

U-20

Historia
Stocznia	Germania
Położenie stępki	1 sierpnia 1935
Wodowanie	14 stycznia 1936
Kriegsmarine
Wejście do służby	1 lutego 1936
Los okrętu	samozatopienie 10 września 1944
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 279 t w zanurzeniu 328 t całkowita 414 t
Długość	42,7 m
Szerokość	4 m
Napęd
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne
Prędkość	na powierzchni 13 w. w zanurzeniu 7 w.
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm
Załoga	25

U-20 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IIB z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Kptlt. Karl-Heinz Moehle.

Historia

Okręt służył w 3., 1., 21. i 30. Flotylli U-Bootów pod wieloma dowódcami. Od sierpnia 1939 do marca 1940 roku odbył 10 patroli bojowych, podczas których zatopił 11 jednostek o łącznej pojemności 28 865 BRT.

Od maja 1940 do września 1942 roku służył jako okręt szkoleniowy (Gdańsk, Piława); wycofany ze służby i przetransportowany drogą lądową na Morze Czarne. W maju 1942 roku wcielony do 30. Flotylli w Konstancy (Rumunia). Odbył tam 11 patroli bojowych, zniszczył sowiecki zbiornikowiec (drugi uszkodził), statek pasażerski i dwie mniejsze jednostki. U-20 został zatopiony przez załogę 10 września 1944 roku w pobliżu czarnomorskich wybrzeży Turcji. Załoga została internowana.

W sumie odbył 20 patroli bojowych, zatopił 15 jednostek o łącznej pojemności 38 513 BRT, uszkodził jedną.

Na początku 2008 roku media doniosły o dotarciu do wraków niemieckich U-Bootów: U-20, U-23 i możliwym zlokalizowaniu U-19^[2].

Przypisy

Bibliografia

• U-20. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-24]. (ang.).
• U-20 Typ IIB. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).