U-220

U-220
Historia
Stocznia

Germania

Położenie stępki

16 czerwca 1941

Wodowanie

16 stycznia 1943

 Kriegsmarine
Wejście do służby

27 marca 1943

Zatopiony

28 października 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1763 t (nawodna)
2177 t (podwodna)

Długość

89,80 m

Szerokość

9,20 m

Zanurzenie

4,71 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne o mocy maksymalnej po 2400 KM
2 silniki elektryczne o mocy po 550 KM
Prędkość

17 węzłów (nawodna)
7 węzłów (podwodna)

Zasięg

18 450 Mm przy 10 w. (nawodny)
93 Mm przy 4 w. (podwodny)

Uzbrojenie
1 działo kal. 105 mm
1 działko plot. kal. 37 mm
1 działko plot. kal. 20 mm
2 wyrzutnie torped kal. 533 mm (13 torped zapasowych)
66 min morskich
Załoga

52-60 oficerów i marynarzy

U-220niemiecki okręt podwodny (U-Boot) z okresu II wojny światowej.

Historia

U-220 był dużym podwodnym stawiaczem min typu X B. Jak wszystkie osiem jednostek typu został zbudowany w stoczni Krupp Germaniawerft w Kilonii. Zamówienie na okręt złożono 6 sierpnia 1940 roku. U-220 został zwodowany 16 stycznia, a do służby w Kriegsmarine wszedł 27 marca 1943 roku.

Na czas szkolenia okręt został przydzielony do 4. U-Flotille bazującej w Stettin. 1 września 1943 roku U-220 wszedł w skład 12 U-Flotille z Bordeaux. Przez cały okres służby w Kriegsmarine dowódcą okrętu był Oblt. Bruno Barber.

U-220 odbył jeden patrol bojowy na Atlantyku. Wypłynął z Bergen 8 września 1943 roku, kierując się w stronę Nowej Fundlandii, gdzie wykonał zadanie postawienia przenoszonych min. Następnie skierował się na centralny Atlantyk, gdzie miał zaopatrywać w paliwo, uzbrojenie i żywność inne niemieckie okręty podwodne. Jedynym zaopatrzonym przez U-220 U-Bootem był U-603. 16 października dwóch członków załogi zostało zmytych przez fale z pokładu okrętu i utonęło w oceanie[1].

Rankiem 28 października 1943 roku piloci dwóch samolotów z lotniskowca eskortowego USS „Block Island” (CVE-21), patrolującego w składzie TG 21.16 akwen na północ od Azorów: Grumman Avenger (por. F. R. Murray) oraz Grumman Wildcat (chor. G. L. Handshuh) wykryli wynurzony U-220 i przypuścili atak z broni pokładowej oraz bombami głębinowymi. W wyniku ataku U-220 zatonął wraz z całą załogą (54 marynarzy)[2].

Na minach postawionych przez U-220 u wybrzeży Nowej Fundlandii zatonęły 19 października 1943 roku dwa statki z konwoju WB-65: „Delisle” i „Penolver” o łącznym tonażu 7199 BRT[3].

Przebieg służby

Dowódcy

  • 27.03.1943. – 28.10.1943. Oblt. Bruno Barber

Przydział do flotylli

  • 27.03.1943. – 31.08.1943: 4 U-Flottille Stettin
  • 1.09.1943 – 28.10.1943: 12 U-Flottille Bordeaux

Odbyte patrole bojowe

  • Liczba patroli bojowych – 1
  • Liczba zatopionych statków – 2 (łączny tonaż 7199 BRT)
  • Liczba zaopatrywanych okrętów – 1

Przypisy

  1. uboat.net [dostęp 21 grudnia 2009].
  2. Dictionary of American Naval Fighting Ships [dostęp 21 grudnia 2009].
  3. uboat.net [dostęp 21 grudnia 2009].

Bibliografia

  • Waldemar Trojca, U-Bootwaffe 1939-1945. Cz. 3, Warszawa 1999, ISBN 83-86208-88-0.
  • uboat.net [dostęp 21 grudnia 2009]

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Flag of Germany 1933.svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.