U-2511
 U-2511 (w środku) w Bergen, 1945 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | Blohm und Voss Hamburg |
 Kriegsmarine | |
| Wejście do służby | 1944 |
| Los okrętu | zatopiony |
U-2511 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XXI z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944; był jedynym okrętem tego typu, który uzyskał status operacyjny i wypłynął na patrol bojowy celem zwalczania alianckiej żeglugi.
Dzięki bardzo dużej pojemności akumulatorów, nowej opływowej linii kadłuba - pozbawionego występów oraz działa, jednostka była jednym z pierwszych okrętów podwodnych w historii zdolnych do rozwijania pod wodą prędkości większej niż na powierzchni. Te same cechy umożliwiały jej znacznie dłuższe niż dotąd pływanie podwodne.
Historia
U-2511 był pierwszą jednostką typu XXI która uzyskała status operacyjny. 18 marca 1945 roku pod dowództwem Korvettenkapitäna Adalberta Schnee, U-2511 wypłynął z Kilonii w drogę do Norwegii celem finalnego przygotowania do patrolu bojowego, na trasie linii żeglugowej tankowców na Morzu Karaibskim. Po przybyciu do Bergen w Norwegii, załoga okrętu musiała jednak usunąć problemy z peryskopem, silnikami diesla oraz naprawić niewielkie uszkodzenia odniesione podczas testów głębokiego zanurzenia przeprowadzonych w drodze do Bergen. U-Boot wypłynął na patrol bojowy 30 kwietnia 1945 roku, jednakże niemal natychmiast go przerwał i zawrócił do Bergen z powodu ponownej awarii peryskopu. Po szybkiej naprawie 3 maja ponownie wyruszył w rejs bojowy. 4 maja 1945 roku znajdujący się w drodze na Karaiby U-2511 otrzymał od admirała Dönitza rozkaz przerwania operacji, złożenia broni i powrotu do portu. Okręt powrócił do Bergen 5 maja 1945 roku.
Według relacji admirała Dönitza, dowódca U-2511 Adalbert Schnee tak wspominał ów rejs[1]:
Pierwszy kontakt z wrogiem był na Morzu Północnym, to była nieprzyjacielska grupa poszukiwawczo-uderzeniowa. Było oczywiste, że z najwyższą podwodną prędkością okręt powinien uniknąć szkód z rąk tej grupy. Po niewielkiej zmianie kursu o 30°, z łatwością uniknąłem spotkania z nią. Kiedy 4 maja otrzymałem rozkaz przerwania ognia, zawróciłem do Bergen. Kilka godzin później uzyskałem kontakt z brytyjskim krążownikiem oraz kilkoma niszczycielami. Wykonałem pozorowany atak podwodny i kompletnie bezpieczny wynurzyłem się ok. 500 jardów (457 metrów) od krążownika. Jak odkryłem później podczas rozmowy w trakcie przesłuchania przez Brytyjczyków w Bergen, moja ostatnia akcja została kompletnie niezauważona.
W czerwcu 1945 został przebazowany z Bergen do Lisahally w Irlandii Północnej. 7 stycznia 1946 w ramach operacji Deadlight U-2511 został zatopiony ogniem artyleryjskim.
Przypisy
- ↑ Karl Dönitz: 10 lat i 20 dnia : wspomnienia 1934-1945. Gdańsk: Wyd. Finna, 2004. ISBN 978-83-89929-54-9.
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003, s. 1-6. ISBN 1-57488-530-8.
- U-2511 (ang.). www.uboat.net. [dostęp 2008-10-28].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Three Elektroboat Type XXI U-Boat in Norway, Bergen, 1945. In the center is U-2511, one of the only Type XXI to conduct a war patrol.