U-472

U-472
Klasa

okręt podwodny

Typ

VII C

Historia
Stocznia

Deutsche Werke AG, Kilonia

Położenie stępki

15 listopada 1941

Wodowanie

6 marca 1943

 Kriegsmarine
Wejście do służby

26 maja 1943

Zatopiony

4 marca 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

53

U-472 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Wolfgang-Friedrich Freiherr von Forstner.

Historia

Wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od stycznia 1944 roku w 13. Flotylli jako jednostka bojowa.

Okręt rozpoczął jeden patrol bojowy, podczas którego nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

U-472 został zatopiony 4 marca 1944 roku na Morzu Barentsa na południowy wschód od Wyspy Niedźwiedziej przez samolot Fairey Swordfish z lotniskowca eskortowego HMS „Chaser” oraz niszczyciel HMS „Onslaught”[1]. Zginęło 23 członków załogi U-Boota; 30, w tym dowódca – zostało uratowanych przez niszczyciel. Z ich zeznań wynikało, że okręt nie był w stanie obronić się przed samolotem z powodu zamarzniętych działek przeciwlotniczych[2].

Przypisy

  1. Dzień później samolot z tego lotniskowca zatopił U-366, a dwa dni później U-973.
  2. Blair 2007 ↓, s. 543.

Zobacz też

Lista okrętów podwodnych zatopionych przez samoloty Fairey Swordfish

Bibliografia

  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. T. 2: Ścigani: 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
  • U-472. www.uboat.net. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).

Media użyte na tej stronie