U-595

U-595
Klasa

okręt podwodny

Typ

VIIC

Historia
Stocznia

Blohm & Voss, Hamburg

Położenie stępki

4 stycznia 1941

Wodowanie

17 września 1941

 Kriegsmarine
Wejście do służby

6 października 1941

Los okrętu

samozatopienie 14 października 1942

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 3200 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8500 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

45

U-595 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Jedynym dowódcą był Kptlt. Jürgen Quaet-Faslem.

Historia

Okręt został włączony do 8. Flotylli U-Bootów celem treningu i zgrania załogi. Od sierpnia 1942 roku pływał w składzie 9. Flotylli jako jednostka bojowa.

Odbył trzy patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

Wkrótce po przejściu na Morze Śródziemne, 14 listopada 1942 roku U-595 został ciężko uszkodzony na północny wschód od Oranu przez bomby głębinowe samolotów Lockheed Hudson z 608. Dywizjonu RAF. Niezdolny do zanurzenia okręt był atakowany przez kolejne Hudsony z 500. Dywizjonu. Kierując się w stronę afrykańskiego brzegu, prowadził zaciętą obronę, podczas której zostały uszkodzone cztery samoloty. Zamiarem dowódcy było dotarcie do lądu, wysadzenie załogi, a potem zatopienie jednostki na głębszych wodach. Plan udał się połowicznie, ponieważ U-595 wszedł na mieliznę w pobliżu przylądka Ténès. Ostatecznie dokonano samozniszczenia okrętu za pomocą materiałów wybuchowych. 44 Niemców poddało się francuskiemu oficerowi, a następnie zostało przekazanych jednostce pancernej US Army; jeden odłączony od reszty marynarz został natomiast podjęty przez niszczyciel HMS „Wivern”.

Jürgen Quaet-Faslem, dowódca okrętu, dwukrotnie uciekał z obozu jenieckiego Papago Park w pobliżu Phoenix (USA). Pierwsza próba miała miejsce w lutym 1944 roku; został pojmany w Meksyku. W grudniu tego samego roku był w grupie 25 jeńców, którzy korzystając z potajemnie wykopanego, ponadpięćdziesięciometrowego tunelu wydostali się na wolność. Quaet-Faslem i jego towarzysz, Friedrich Guggenberger (były dowódca U-513), zostali ujęci 6 stycznia 1945 roku.

Bibliografia

  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. Ścigani 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
  • Eric C. Rust: Fritz Guggenberger. Bawarski as U-bootów. W: Cisi myśliwi. Gdańsk: Finna, 2003. ISBN 978-83-89929-41-9.
  • U-595. www.uboat.net. [dostęp 2017-02-19]. (ang.).

Media użyte na tej stronie