U-68 (1940)

U-68
ilustracja
TypIX C
Historia
StoczniaAG Weser Bremen
Początek budowy7 sierpnia 1939
Położenie stępki20 sierpnia 1939
Wodowanie22 października 1940
 Kriegsmarine
Wejście do służby11 lutego 1941
Los okrętuzatopiony przez samoloty 10 kwietnia 1944 roku na zachód od Madery
Dane taktyczno-techniczne
Wypornośćna powierzchni: 769 ton
w zanurzeniu: 871 ton
Długość67,10 m
Szerokość6,20 m
Zanurzenie4,74 m
Zanurzenie testowe220 m
Prędkość17,7 w na powierzchni, 7,6 w zanurzeniu
Zasięg15 700 km
Uzbrojenie
działo 88 mm
Wyrzutnie torpedowe5 533 mm

U-68 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941.

Jeden z najbardziej skutecznych U-bootów; w ciągu trzech lat służby zatopił 33 jednostek o łącznej pojemności 197 998 BRT. Był uczestnikiem jednej z najbardziej spektakularnych akcji ratunkowych podczas II wojny światowej[1]

Historia

Okręt został wcielony do 2 flotylli celem zgrania załogi i treningu (udział w patrolu od 11 lutego 1941 do 31 maja 1941). W okresie od 11 lutego 1941 do 21 stycznia 1943 dowódcą okrętu był Karl-Friedrich Merten. W tym czasie okręt wziął udział w pięciu patrolach podczas których zatopił łącznie 27 jednostek o pojemności 170 151 BRT.

Od 21 lutego 1943 do 16 czerwca kwietnia 1943 oraz od 30 lipca 1943 do 10 kwietnia 1944 dowódcą okrętu był Albert Lauzemis. W tym okresie U-68 brał udział w pięciu patrolach, podczas których zatopił 6 jednostek o łącznej pojemności 27 847 BRT.

W dniu 1 grudnia 1941 U-68 wraz z U-A zostały zaskoczone podczas pobierania paliwa z niemieckiego statku zaopatrzeniowego "Python" przez brytyjski ciężki krążownik HMS "Dorsetshire". Oba okręty podwodne zdążyły się zanurzyć i próbowały (bezskutecznie) zaatakować krążownik. Po odpłynięciu krążownika oba okręty podwodne udział w ratowaniu rozbitków z zatopionego zaopatrzeniowca (414 osób). Każdy z U-Bootów wziął na pokład po 105 marynarzy[2], pozostałych rozbitków zgromadzono w 10 łodziach ratunkowych, które holowano do odległej o prawie 5000 mil Francji. W dniu 3 grudnia 1941 do akcji ratunkowej włączył się U-129 a 5 grudnia 1941 dołączył U-124[2], które podjęły część rozbitków na swoje pokłady.Między 14 a 18 grudnia do armady dołączyły 4 włoskie okręty podwodne, które dostarczyły zaopatrzenie U-Bootom i przejęły pozostałych rozbitków. U-68 dopłynął do bazy w dniu 24 grudnia 1941. Akcja ratownicza zakończyła się wielkim sukcesem - nie zginął żaden z 414 rozbitków.

Okręt został zatopiony przez samoloty bazujące na lotniskowcu "Guadalcanal" w dniu 10 kwietnia 1944 na zachód od Madery. Z 59 członków załogi tylko jeden został uratowany.

Zatopione jednostki

DataNazwaBRTBandera
22 września 1941Silverbelle5 302Wielka Brytania Wielka Brytania
22 października 1941Darkdale8 145Wielka Brytania Wielka Brytania
28 października 1941Hazelside5 297Wielka Brytania Wielka Brytania
1 listopada 1941Bradford City4 953Wielka Brytania Wielka Brytania
3 marca 1942Helenus7 366Wielka Brytania Wielka Brytania
8 marca 1942Baluchistan6 992Wielka Brytania Wielka Brytania
16 marca 1942Baron Newlands3 386Wielka Brytania Wielka Brytania
17 marca 1942Ile de Batz5 755Wielka Brytania Wielka Brytania
17 marca 1942Scottish Prince4 917Wielka Brytania Wielka Brytania
17 marca 1942Allende5 081Wielka Brytania Wielka Brytania
30 marca 1942Muncaster Castle5 853Wielka Brytania Wielka Brytania
5 czerwca 1942L.J.Drake6 693Wielka Brytania Wielka Brytania
6 czerwca 1942C.O.Stillman13 006Panama Panama
10 czerwca 1942Surrey8 581Wielka Brytania Wielka Brytania
10 czerwca 1942Ardenvohr5 025Wielka Brytania Wielka Brytania
10 czerwca 1942Port Montreal5 882Wielka Brytania Wielka Brytania
15 czerwca 1942Frimaire9 242Francja Francja
23 czerwca 1942Arriaga2 345Panama Panama
12 września 1942Trevilley5 296Wielka Brytania Wielka Brytania
15 września 1942Breedijk6 861Holandia Holandia
8 października 1942Koumoundouros3 598Grecja Grecja
8 października 1942Gaasterkerk8 679Holandia Holandia
8 października 1942Swiftsure8 207Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
8 października 1942Sarthe5 271Wielka Brytania Wielka Brytania
9 października 1942Exmelia4 981Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
9 października 1942Belgian Fighter5 403Belgia Belgia
6 listopada 1942City of Cairo8 034Wielka Brytania Wielka Brytania
13 marca 1943Cities Service Missouri7 506Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
13 marca 1943Ceres2 680Holandia Holandia
21 października 1943HMS Orfasy (T-204)545Wielka Brytania Wielka Brytania
22 października 1943Litiopa5 356Norwegia Norwegia
31 października 1943New Columbia6 574Wielka Brytania Wielka Brytania
30 listopada 1943Fort de Vaux5 186Francja Francja

Przypisy

  1. ↑ Timothy Mulligan: Karl-Friedrich Merten i pruska tradycja. W: Cisi myśliwi. Wyd. I. Gdańsk: Oficyna Wydawnicza Finna, 2003, s. 62. ISBN 83-917883-3-4. (pol.)
  2. ↑ a b Mulligan ↓, s. 62.

Bibliografia

  • www.uboat.net: U-68 (ang.). [dostęp 2015-05-06].
  • www.2wojna.pl: U 68 okręt podwodny (pol.). [dostęp 2015-05-06].
  • Timothy Mulligan: Karl-Friedrich Merten i pruska tradycja. W: Cisi myśliwi. Wyd. I. Gdańsk: Oficyna Wydawnicza Finna, 2003, s. 62. ISBN 83-917883-3-4. (pol.)

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
U-505chicago.jpg
Autor: Jeremy Atherton, Licencja: CC BY-SA 2.5
U-505 at the Museum of Science and Industry, Chicago, IL. October 2005.