U.S. Route 1
Początek drogi | Whitehead St., Key West |
Koniec drogi | Maine State Route 161, Fort Kent |
Data otwarcia | 1926 |
Długość | (2369 mil) 3813[1] km |
Stany | Floryda, Georgia, Karolina Południowa, Karolina Północna, Wirginia, Dystrykt Kolumbii, Maryland, Pennsylvania, New Jersey, Nowy Jork, Connecticut, Rhode Island, Massachusetts, New Hampshire, Maine |
Mapa | |
Przebieg trasy U. S. Route 1 | |
Zdjęcie | |
Overseas Highway | |
Strona internetowa drogi |
U.S. Route 1 to jedna z najważniejszych dróg biegnących wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Została ustanowiona w 1926 roku. Jej długość wynosi 2369 mi (3813 km). Zaczyna się w Key West w archipelagu Florida Keys, natomiast kończy w Fort Kent na północnym krańcu stanu Maine przy granicy z Kanadą. Droga głównie biegnie w sąsiedztwie z autostradą międzystanową nr 95. Łączy ze sobą większość dużych miast wschodniego wybrzeża, m.in. Miami, Waszyngton, Filadelfię, Nowy Jork i Boston.
Opis trasy
Floryda
U.S. Route 1 biegnie wzdłuż wschodniego wybrzeża Florydy. Rozpoczyna się przy ulicy 490 Whitehead St. w Key West[2], po czym rozciąga się przez najważniejsze miasta Florydy, takie jak: Miami, Fort Lauderdale, West Palm Beach, Fort Pierce, Melbourne, Titusville, Daytona Beach, Palm Coast, St. Augustine, i Jacksonville. Najdalej wysunięty na południe odcinek drogi wzdłuż wysp Florida Keys ma około 150 kilometrów długości i nosi nazwę Overseas Highway. Jest to droga jednopasmowa zbudowana w latach 30. XX w. w miejscu linii kolejowej, która została zniszczona przez huragan w 1935 roku. Jedną z atrakcji Overseas Highway jest most Seven Mile Bridge wybudowany w latach 1979–1982. Jego długość wynosi 10,9 km i jest najdłuższym mostem na trasie Overseas Highway.
Po opuszczeniu wysp Florida Keys, U. S. Route 1 staje się drogą dwupasmową, która po wkroczeniu na stały ląd biegnie przez Park Narodowy Everglades. Po jego opuszczeniu, U. S. Route 1 wkracza do aglomeracji Miami, a następnie biegnie wzdłuż wschodniego wybrzeża do miasta Jacksonville na północno-wschodnim krańcu stanu Floryda. Dalej magistrala kieruje się na północny wschód do miasta Augusta w Georgii.
Georgia
Odcinek drogi U.S. Route 1 w stanie Georgia wiedzie głównie przez tereny wiejskie, bagna, lasy, dawne plantacje i kilka miast, m.in. Folkston, Waycross, Baxley, Lyons, Swainsboro i Augusta[3].
Departament transportu stanu Georgia ma plany, aby rozbudować drogę U. S. Route 1 z jednego do dwóch pasów ruchu i wybudować obwodnice wokół przydrożnych miast.
Karolina Południowa i Północna
U.S. Route 1 w Karolinie Południowej funkcjonuje jako droga jednopasmowa i rozciąga się m.in. przez miasta Aiken, Lexington, Columbia, Lugoff, Camden i Cheraw. Między miastami Aiken i Camden U.S.1 biegnie w sąsiedztwie z autostradą międzystanową nr 20. W mieście Camden U.S. 1 opuszcza autostradę nr 20 i w drodze do Cheraw przebiega przez mniejsze miasteczka takie jak: Bethune, Patrick i McBee. W mieście Cheraw U.S. Route 1 biegnie równolegle z drogą stanową South Carolina Highway 9 i U.S. Route 52. Po opuszczeniu miasta Cheraw, U.S. Route 1 kieruje się na północ w stronę granicy stanów Karolina Północna i Karolina Południowa. Departament transportu stanu Karolina Południowa obecnie nie ma planów, aby zmodernizować odcinek trasy U.S. Route 1 z miasta Cheraw do granicy stanu Karolina Północna i Karolina Południowa.
Odcinek magistrali US 1 w stanie Karolina Północna rozciąga się przez miasta: Rockingham, Sanford, Raleigh i Henderson[4].
Stany Środkowoatlantyckie
W regionie Stanów Środkowoatlantyckich, U. S. Route 1 przebiega przez najbardziej zaludnione obszary wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych.
Wirginia
Odcinek U.S.1 w stanie Wirginia przebiega w sąsiedztwie z autostradą międzystanową nr 85 (od granicy stanu Wirginia do miasta Petersburg), autostradą międzystanową nr 95 (od Petersburg do miasta Alexandria) i autostradą międzystanową nr 395[5].
Dystrykt Kolumbii
U.S. Route 1, razem z autostradą nr 395, przecinają rzekę Potomak za pomocą mostu 14th Street Bridge, po czym trasa U.S. 1 oddziela się od autostrady nr 395 i wkracza do miasta Waszyngton, gdzie przyjmuje nazwę 14th Street, a następnie Rhode Island Avenue[6].
Maryland
Po dotarciu do stanu Maryland, US 1 przyjmuje nazwę Baltimore-Washington Boulevard (jest to pierwsza z kilku nowoczesnych magistral łączących miasta Waszyngton i Baltimore – najnowocześniejszą z nich jest autostrada nr 95). US 1 okrąża centrum miasta Baltimore za pomocą ulicy North Avenue, a następnie opuszcza Baltimore od północnego wschodu, jednocześnie stopniowo oddalając się od autostrady nr 95, która kieruje się w stronę miasta Wilmington w stanie Delaware, po czym biegnie do Filadelfii[7].
Pensylwania
US 1 po przekroczeniu granicy Maryland-Pensylwania staje się dwupasmową drogą ekspresową o nazwie John H. Ware III Memorial Highway, która funkcjonuje jako obwodnica dla miast Oxford i Kenneth Square. Po oddaleniu się od Kenneth Square, US 1 przestaje być drogą ekspresową (jednak nadal pozostaje drogą dwupasmową) i przyjmuje nazwę Baltimore Pike. Kilkanaście mil dalej, przed dotarciem do miasta Media, US 1 ponownie staje się obwodnicą, która kończy się przy skrzyżowaniu z autostradą nr 476. Kilka mil dalej, US 1 wkracza do miasta Filadelfia i przyjmuje nazwę City Avenue. W dalszej kolejności US 1 dociera do autostrady nr 76, z którą magistrala biegnie równolegle wzdłuż rzeki Schuylkill. Niecałą milę dalej US 1 oddziela się od autostrady nr 76 i staje się czteropasmową drogą ekspresową Roosevelt Expressway, a następnie sześciopasmowym bulwarem Roosevelt Boulevard. Po oddaleniu się od miasta Filadelfia, US 1 ponownie staje się drogą ekspresową, która funkcjonuje również jako obwodnica dla miast Penndel i Morrisville. Po oddaleniu się od miasta Morrisville, US 1 przekracza rzekę Delaware na której znajduje się granica stanów Pensylwania-New Jersey za pomocą mostu Trenton-Morrisville Toll Bridge. Po jej przekroczeniu, US 1 wjeżdża do stanu New Jersey[8].
New Jersey
Po wkroczeniu do stanu New Jersey, US 1 przyjmuje nazwę Trenton Freeway i rozciąga się przez teren miasta Trenton jako dwupasmowa droga ekspresowa. Po oddaleniu się od miasta Trenton, US 1 przestaje być drogą ekspresową, jednak przy skrzyżowaniu z autostradą nr 95 rozszerza się do trzech pasów ruchu. W dalszej kolejności, magistrala przebiega przez gminę West Windsor, gdzie mija serię skrzyżowań z sygnalizacjami świetlnymi. Po dotarciu do hrabstwa Middlesex, US 1 rozciąga się wzdłuż gmin Plainsboro i South Brunswick. W gminie Plainsboro magistrala zwęża się z trzech do dwóch pasów ruchu, jednak kilka mil dalej, przed dotarciem do miasta New Brunswick, US 1 ponownie rozszerza się do trzech pasów ruchu. Magistrala funkcjonuje jako obwodnica miasta New Brunswick, a następnie przebiega przez gminy Edison i Woodbridge, przez które US 1 przebiega jako połączenie bulwaru z drogą szybkiego ruchu. W gminie Woodbridge, US 1 łączy się z U. S. Route 9 (gdzie obydwie magistrale przyjmują nazwę U.S. Route 1/9), które biegną tą samą trasą przez resztę stanu New Jersey[9].
US 1/9 kontynuuje swój bieg przez miasta Rahway i Elizabeth w hrabstwie Union, a następnie dociera do portu lotniczego Newark-Liberty, gdzie staje się dwujezdniową drogą ekspresową i obwodnicą miasta Newark w hrabstwie Essex. Po oddaleniu się od miasta Newark, US 1/9 staje się mostem drogowym o nazwie Pulaski Skyway i kieruje się na wschód, w stronę miasta Jersey City. W Jersey City, US 1/9 opuszcza drogę Pulaski Skyway i kieruje się na północny wschód jako Tonnelle Avenue do hrabstwa Bergen. W hrabstwie Bergen, magistrala US 1/9 rozciąga się wzdłuż miast Ridgefield, Palisades Park i Fort Lee. W mieście Fort Lee, US 1/9 łączy się z autostradą nr 95, z którą przekracza rzekę Hudson za pomocą mostu George Washington Bridge położonego na granicy stanów New Jersey i Nowy Jork[10].
Nowy Jork
Po przejechaniu przez rzekę Hudson, US 1/9 dociera do dzielnicy Bronx w Nowym Jorku. W Nowym Jorku, US 1 oddziela się od US 9 i autostrady nr 95, po czym kieruje się na północny wschód i rozciąga się ulicami Webster Avenue, Fordham Road i Boston Road. Jako Boston Post Road, US 1 biegnie do miasta Greenwich w stanie Connecticut[11].
Nowa Anglia
Connecticut
W stanie Connecticut, US 1 biegnie wzdłuż cieśniny Long Island jako droga jednopasmowa. Najważniejsze miasta leżące wzdłuż US 1 w stanie Connecticut to Greenwich, Bridgeport i New Haven.
Rhode Island
US 1 w stanie Rhode Island, przed dotarciem do miasta Providence, przebiega kolejno przez gminy: Westerly, Charlestown, South Kingstown, North Kingstown, East Greenwich, Warwick i Cranston. W gminach Westerly i Charlestown, US 1 biegnie wzdłuż cieśniny Long Island. Po dotarciu do gminy South Kingstown, US 1 kieruje się na północ do miasta, wzdłuż zatoki Narragansett. Odcinek magistrali US 1 pomiędzy miastem Providence i granicą stanów Rhode Island-Massachusetts rozciąga się przez miasto Pawtucket[12].
Massachusetts
US 1 na odcinku pomiędzy granicą stanów Rhode Island-Massachusetts i miastem Boston biegnie w pobliżu autostrady nr 95 jako droga dwupasmowa. W gminie Dedham, US 1 kieruje się na wschód i łączy się z autostradą nr 95, a następnie z autostradą nr 93, z którą biegnie do miasta Braintree. W Braintree, US 1 i autostrada nr 93 kierują się na północ, do miasta Boston.
US 1 opuszcza Boston poprzez przejazd przez most Tobin Bridge nad rzeką Mystic. Odcinek magistrali US 1 między miastem Boston a granicą stanów Massachusetts-New Hampshire przebiega kolejno przez: Chelsea, Revere, Malden, Saugus, Lynnfield, Peabody, Danvers, Topsfield, Ipswich, Rowley, Newbury, Newburyport i Salisbury[13].
New Hampshire
Krótki odcinek magistrali US 1 w stanie New Hampshire nosi nazwę Lafayette Road i przebiega wzdłuż autostrady nr 95. Rozciąga się wzdłuż gmin Seabrook, Hampton Falls, Hampton, Hampton Falls, Rye i Portsmouth. Most Memorial Bridge, który przeprowadzał magistralę US 1 przez rzekę Piscataqua, został zamknięty w 2011 roku. W jego miejscu zostanie zbudowany nowy most, którego budowa powinna zakończyć się w lipcu 2013 roku[14].
Maine
W stanie Maine, US 1 biegnie wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. W mieście Portland, US 1 łączy się z autostradą międzystanową nr 295, od której odseparowuje się w dzielnicy East Deering (na północno-zachodnim krańcu Portland) i biegnie wzdłuż autostrady nr 95, do miasta Brunswick. Po dotarciu do Brunswick, US 1 kieruje się na wschód, po czym biegnie wzdłuż wybrzeża do miasta Calais. Odcinek magistrali US 1 między miastami Brunswick i Calais jest oznakowany jako „Coastal Route″. Na północ od miasta Calais, do miasta Fort Kent, US 1 podąża wzdłuż granicy amerykańsko-kanadyjskiej. W połowie drogi między tymi miastami, w gminie Houlton, US 1 po raz ostatni mija autostradę nr 95. Magistrala kończy się na moście Clair-Fort Kent Bridge usytuowanym na rzece Saint John, na granicy amerykańsko-kanadyjskiej[15].
Historia
Poprzednikiem U.S. Route 1 była magistrala Atlantic Highway – szlak samochodowy powstały w 1911 roku pod nazwą Quebec-Miami International Highway. W 1915 szlak ten został przemianowany na Atlantic Highway i jednocześnie skrócony z miasta Québec w Kanadzie do gminy Calais w stanie Maine w USA. Ze względu na łączenie się magistrali transatlantyckiej z innymi szlakami samochodowymi, Atlantic Highway przyjmował inne nazwy, na przykład: Boston Post Road pomiędzy miastami Boston i Nowy Jork, Lincoln Highway pomiędzy Nowym Jorkiem i Filadelfią, Baltimore Pike między Filadelfią i Baltimore oraz Dixie Highway na Florydzie i w południowej części stanu Georgia.
W latach 1922–1926, kiedy w Nowej Anglii funkcjonował system numerowania dróg (ang. New England road marking system), odcinek magistrali Atlantic Highway w Nowej Anglii był oznakowany jako Route 1. W roku 1926, Atlantic Highway został w całości oznakowany jako U.S. Route 1. W 1932 roku, do użytku został oddany most Pulaski Skyway, natomiast w 1938 roku otwarto odcinek drogi U.S. Route 1 między miastami Miami i Key West o nazwie Overseas Highway.
Po skonstruowaniu sieci autostrad Interstate Highway System w 1956 roku, rozpoczęto budowę autostrady nr 95. W latach 70. XX w., kiedy najważniejsze odcinki autostrady nr 95 zostały wybudowane, magistrala US 1 przestała być najważniejszą trasą łączącą największe miasta wschodniego wybrzeża USA – jej rolę przejęła wspomniana autostrada nr 95.
Główne skrzyżowania
Przypis | Znacznik drogi | Nazwa drogi | Lokalizacja |
---|---|---|---|
Początek drogi | Whitehead Street / Fleming Street / Florida State Road 5 | Key West | |
U.S. Route 27/U.S. Route 41 | Miami | ||
Autostrada międzystanowa nr 10 / U.S. Route 90 | Jacksonville | ||
Autostrada międzystanowa nr 16 / U.S. Route 80 | Swainsboro | ||
Autostrada międzystanowa nr 26 / U.S. Route 21 / U.S. Route 76 | Columbia (Karolina Południowa) | ||
Autostrada międzystanowa nr 40 / U.S. Route 64 / U.S. Route 70 | Cary (Karolina Północna) | ||
Autostrada międzystanowa nr 64/U.S. Route 60 | Richmond (Wirginia) | ||
U.S. Route 50 | Waszyngton | ||
U.S. Route 40 | Baltimore | ||
Autostrada międzystanowa nr 83 | Baltimore | ||
Autostrada międzystanowa nr 695/70 | Hrabstwo Baltimore | ||
Autostrada międzystanowa nr 76/U.S. Route 30 | Nowy Jork | ||
Autostrada międzystanowa nr 87 | Nowy Jork | ||
Autostrada międzystanowa nr 90/93 | Boston | ||
Koniec drogi | New Brunswick Route 161 | Clair (Nowy Brunszwik) (Kanada) | |
Autostrada międzystanowa nr 95/U.S. Route 2 | Waszyngton |
Powiązane drogi stanowe
- Florida State Road A1A
- Massachusetts Route 1A
- New York State Route 1A
Zobacz też
Przypisy
- ↑ United States Numbered Highways, 1989 Edition.
- ↑ 490 Whitehead St, Key West, FL 33040 – Google Maps.
- ↑ Mapy Google, maps.google.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ http://maps.google.pl/maps?saddr=U.S.+1+N&daddr=36.2760162,-78.3961199+to:36.3770339,-78.3481748+to:36.4368681,-78.2333295+to:U.S.+1+N&hl=pl&ll=34.966999,-79.420166&spn=1.874827,2.469177&sll=36.354813,-78.304367&sspn=0.115162,0.154324&geocode=FeUXEwId-vs8-w%3BFTCHKQIdKcVT-ymLTh5Mw7utiTG1hEQzY3YrJw%3BFckRKwIdcoBU-ymPzIE3L76tiTHVum6KwfNGvA%3BFYT7KwIdD0FW-ym9xQfHl-utiTFQNpNge7PiUA%3BFc6eLQId_M1W-w&mra=dpe&mrsp=2&sz=13&via=1,2,3&t=m&z=9 – Mapy Google.
- ↑ http://maps.google.pl/maps?saddr=U.S.+1+S&daddr=36.816722,-77.9600013+to:36.9141676,-77.7886327+to:37.0621864,-77.6096465+to:37.1847052,-77.4845638+to:37.2206112,-77.4286116+to:37.2905529,-77.4110647+to:37.4978949,-77.4462035+to:37.5568718,-77.4422727+to:37.6251428,-77.4580505+to:37.7028393,-77.464804+to:37.8045418,-77.472802+to:37.9236656,-77.4781692+to:38.1648348,-77.5194987+to:38.3049466,-77.4803641+to:38.4254578,-77.407862+to:38.5386887,-77.342764+to:38.6112211,-77.2901155+to:38.6672267,-77.2412308+to:38.7450327,-77.0837275+to:I-395+N&hl=pl&ll=38.831952,-77.010384&spn=0.222781,0.308647&sll=38.700784,-77.11647&sspn=0.223191,0.308647&geocode=FfyhLQIdQMxW-w%3BFVLHMQIdv2xa-yljNqAv9wKyiTGUoL3yKX_Iug%3BFfdDMwIdKApd-yknr3-MgvGxiTFBsjwPWr802Q%3BFSqGNQIdUsVf-ynfDr98LZSxiTFUCtV6zYW40A%3BFcFkNwId7a1h-ylPCdM1dqOxiTE6g_Qo8rBSTg%3BFQPxNwIdfYhi-ynV3iEWKqSxiTGQ2D5y3Yhh1g%3BFTgCOQIdCM1i-ymfUMbtkKexiTEQAlm4S9XUEQ%3BFSYsPAIdxUNi-yk_M9f1vxGxiTH0eDW5YdJ-IQ%3BFYcSPQIdIFNi-ympXx9lNBGxiTGXQIRMoesl2g%3BFTYdPgIdfhVi-ykx8-lNbRaxiTHJz1WJqdQuFw%3BFbdMPwIdHPth-ylBj6GhJjyxiTH9yPeaJ8Q75w%3BFf3ZQAId3tth-ykLDXGi9zmxiTGUc1ZfxAjw5A%3BFVGrQgId58Zh-ykf3SO6czSxiTFMyWp7msxMJQ%3BFWJZRgIddiVh-ylZwPOazce2iTH_QRx7HzaUeg%3BFbJ8SAIdVL5h-ylJ6i0K8MG2iTGceHGBj43iAQ%3BFXFTSgIditli-yn1jNGRDu-2iTH4Dr4L2FBuJw%3BFcANTAId1Ndj-ynhWt7jL_q2iTFdVuYfY1artw%3BFRUpTQIdfaVk-ykt2S6Xs_i2iTEr-jHJkqxJhQ%3BFdoDTgIdcmRl-ymNmUgJVlS2iTEbCc6emlEz9w%3BFcgzTwIdsctn-ykBpA11a663iTHI4fWKVcFNQA%3BFS40UQId9nBo-w&mra=dpe&mrsp=19&sz=12&via=1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19&t=m&z=12 Mapy Google.
- ↑ Mapy Google, maps.google.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mapy Google, goo.gl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Sign no. 392 - Customs, darker version
prom rzeka-icon.
(Motorway) tunnel Icon. Drawing similar to Swiss road signs.
Gas station symbol
AIGA Air Transportation sign (inverted)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
750 mm × 600 mm (30 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm by 600 mm (24 in by 24 in) U.S. Route shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
New England Interstate Route shield. Uses the US Highway Old Style font. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.) Colors are from [1] (Pantone Yellow 116), converted to RGB by [2]. Of course, as this type of sign was only uses in the 1920s, and was mainly painted on telephone poles, everything about this SVG is approximate, as I do not have specs for it.
Autor: John Phelan, Licencja: CC BY 3.0
Looking south on US Route 1, Topsfield Massachusetts
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.) Colors are from [1] (Pantone Red 187 and Blue 294), converted to RGB by [2]. The outside border has a width of 1 (1 mm) and a color of black so it shows up; in reality, signs have no outside border.
New Brunswick highway route marker
30 in by 24 in (750 mm by 600 mm) Florida State Road shield, made to the specifications of the sign detail. Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.) The outside border has a width of 1 (1/16 in) and a color of black so it shows up; in reality, signs have no outside border. Note that the drawing does not provide the border width or curve radii. (The previous page does but seems very inaccurate.) Thus those measurements are approximated from the drawing. The state outline is extracted from the PDF and cleaned up (to make the inside match the outside).
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm by 600 mm (24 in by 24 in) Massachusetts Route shield, made to the specifications of the 1996 edition of Construction and Traffic Standard Details (sign M1-5). Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.) The outside border has a width of 1 (1 mm) and a color of black so it shows up; in reality, signs have no outside border. The specs actually do not show the curve on the outside border, instead making it a perfect square, but all signs I have seen round the corners.
(c) Averette z angielskiej Wikipedii, CC BY 3.0
- Downtown Miami - Brickell Avenue from just south of the Miami River, facing south. 3/5/2007.
U.S. Route 1 in Lincolnville, Maine.
Route 161 shield
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
Autor: Derek Yu, Licencja: CC BY-SA 2.0
View of the Tobin Memorial Bridge plus Chelsea and Revere from the Bunker Hill Monument
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
24 in by 24 in (600 mm by 600 mm) Florida State Road shield, made to the specifications of the sign detail. Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.) The outside border has a width of 1 (1/16 in) and a color of black so it shows up; in reality, signs have no outside border. Note that the drawing does not provide the border width or curve radii. (The previous page does but seems very inaccurate.) Thus those measurements are approximated from the drawing. The state outline is extracted from the PDF and cleaned up (to make the inside match the outside).
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
Diagram of a route marker for New York State Route 1A, made to specifications first used in New York in 1960. All measurements are based on photos. Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)