UK Championship 2008
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników | 32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce |
| |||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 147 | |||
Rozegrane mecze | 31 | |||
Mecze do zera |
Maplin UK Championship – piąty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 13 – 21 grudnia 2008 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Ronnie O’Sullivan, który przegrał w II rundzie z Joe Perrym 5:9.
Zwycięzcą turnieju został Shaun Murphy, który w finale pokonał Marco Fu 10:9. Murphy jest dopiero dziesiątym snookerzystą w historii, mającym na koncie dwa najbardziej prestiżowe tytuły; Mistrzostwo świata (2005) oraz Mistrzostwo Wielkiej Brytanii.
Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 1 – 8 grudnia w English Institute of Sport w Sheffield.
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody
Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £46 000
Półfinalista: £23 250
Ćwierćfinalista: £16 450
Last 16: £12 050
Last 32: £8 750
Last 48: £5 500
Last 64: £2 300
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break w fazie zasadniczej turnieju: £5 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £25 000
Łączna pula nagród: £625 000[1]
Wydarzenia związane z turniejem
- Ricky Walden po otrzymaniu "wolnej bili" przy wszystkich czerwonych na stole, w meczu kwalifikacyjnym z Markiem Davisem, uzyskał breaka 141 punktów. Rekord wciąż należy do Jamie Burnetta (148 punktów).
- Mark Davis poddał mecz I rundy z Joe Perrym po dwóch frame’ach z powodu choroby.
- Ding Junhui w trzecim framie meczu II rundy z Johnem Higginsem uzyskał drugiego w swojej karierze breaka maksymalnego 147 punktów.
- Ronnie O’Sullivan poddał dwunastego frame'a meczu II rundy z Joe Perrym przy wyniku 0-23 (na stole pozostało 11 bil czerwonych). W całym meczu Perry wygrał siedem frame’ów z rzędu i od stanu 2:5 doprowadził do zwycięstwa 9:5.
- Stephen Maguire w dziewiątym framie meczu półfinałowego z Shaunem Murphy nieskutecznie atakował breaka maksymalnego. Podejście zakończyło się na 112 punktach po spudłowaniu zagranej dublem piętnastej, ostatniej, czerwonej bili.
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, a zarazem aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:
Zawodnicy nierozstawieni
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju UK Championship poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 10 frame’ów Telford International Centre, 21 grudnia 2008. Sędzia: Jan Verhaas | ||
Marco Fu (14)![]() | 9-10 | Shaun Murphy (3)![]() |
Sesja popołudniowa: 34-74, 56-48, 0-99 (99), (102) 103-17, 4-70, 0-73 (73), (69, 74) 143-0, 31-66 Sesja wieczorna: 1-77 (77), 66-51, (59) 75-52, 58-45, 0-109 (54), 6-87 (87), 73-39, 73-40, 93-23, 1-69 (64), 24-69 | ||
102 | Najwyższy break | 99 |
1 | Breaki stupunktowe | 0 |
4 | Breaki 50-punktowe | 6 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
Ding Junhui 147, 130, 100
Ronnie O’Sullivan 143, 127, 117, 114, 110
Mark Selby 139, 105, 103, 100
Marco Fu 138, 136, 118, 116, 106, 104, 102, 101
Stephen Lee 136, 120, 109, 106
Shaun Murphy 136, 115
Mark J. Williams 136
Allister Carter 132
Rory McLeod 131, 108, 102
Ken Doherty 127
Peter Ebdon 127
Stephen Maguire 122, 115, 112, 104
Graeme Dott 120
Mark Allen 119, 100, 100
Neil Robertson 118
Jamie Burnett 113
John Higgins 109, 100
Joe Perry 105
Joe Swail 102
Matthew Stevens 100
Statystyki turnieju
Statystyki pierwszej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 18 | 56,25% |
![]() | Szkocja | 5 | 15,63% |
![]() | Walia | 3 | 9,38% |
![]() | Irlandia Północna | 2 | 6,25% |
![]() | Chiny | 1 | 3,13% |
![]() | Australia | 1 | 3,13% |
![]() | Hongkong | 1 | 3,13% |
![]() | Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 13
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 229 (272)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,31
- Najwyższe zwycięstwo: 9-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 7 | 43,75% |
![]() | Szkocja | 3 | 18,75% |
![]() | Walia | 2 | 12,50% |
![]() | Chiny | 1 | 6,25% |
![]() | Australia | 1 | 6,25% |
![]() | Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
![]() | Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 13
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (136)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 4 | 50,00% |
![]() | Szkocja | 2 | 25,00% |
![]() | Walia | 1 | 12,50% |
![]() | Hongkong | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 61 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,25
- Najwyższe zwycięstwo: 9-3
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 2 | 50,00% |
![]() | Szkocja | 1 | 25,00% |
![]() | Hongkong | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 29 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje
Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 1 – 8 grudnia 2008 roku w English Institute of Sport w Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
Matthew Selt 143
Ricky Walden 141
Chris McBreen 137
Joe Swail 134, 105
Jimmy White 134
Alan McManus 129, 114
Mike Dunn 126
Paul Davison 123, 106
Liu Chuang 122, 101
Ian McCulloch 119, 116, 109
Ian Preece 118, 107
Stuart Pettman 116, 108, 105
Rodney Goggins 115
Joe Delaney 115
Lee Spick 114, 104, 104
Atthasit Mahitthi 113
Jamie Jones 112, 102
Judd Trump 111, 106, 104
Rory McLeod 111, 109
Mark Davis 111, 101
Tom Ford 108, 102
Matthew Couch 106, 105
Michael Holt 106, 102
Barry Pinches 104
Jin Long 104
Robert Milkins 104, 101
Patrick Wallace 101
Kuldesh Johal 101
Jamie Burnett 101
Matthew Stevens 101
Steve Davis 100
Linki zewnętrzne
- UK Championship 2008 na oficjalnej stronie Światowej Federacji Snookera
- UK Championship 2008 - wyniki i komentarze na Global Cue Sport Center
Przypisy
- ↑ Global Cue Sports: Prize Money. [dostęp 2012-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-12)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.