UK Championship 2010
| ||||
Liczba uczestników | 32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | Telford International Centre, Telford | |||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 143 Mark Joyce | |||
Rozegrane mecze | 31 |
12BET.com UK Championship 2010 – trzeci turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. W dniach 4–12 grudnia 2010 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Ding Junhui, który przegrał w meczu II rundy z Markiem Allenem 8:9.
W finale powracający po sześciomiesięcznym zawieszeniu John Higgins pokonał Marka Williamsa 10-9. Dla Szkota był to 22. tytuł w karierze zdobyty w turnieju rankingowym, a zarazem trzeci w UK Championship (poprzednio w 1998 i 2000).
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody
Finansowe
- Zwycięzca: £100 000
- II miejsce: £46 000
- Półfinalista: £23 250
- Ćwierćfinalista: £16 450
- Ostatnia 16: £12 050
- Ostatnia 32: £8 750
- Ostatnia 48: £5 500
- Ostatnia 64: £2 300
- Najwyższy break kwalifikacji: £500
- Najwyższy break w fazie zasadniczej turnieju: £5 000
- Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
- Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £25 000
Łączna pula nagród: £625 000
Rankingowe
Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują połowę punktów (liczba podana w nawiasach).
- Zwycięzca: 8 000
- II miejsce: 6 400
- Półfinalista: 5 120
- Ćwierćfinalista: 4 000
- Ostatnia 16: 3040
- Ostatnia 32: 2240 (1120)
- Ostatnia 48: 1840 (920)
- Ostatnia 64: 1440 (720)
- Ostatnia 80: 1040 (520)
- Ostatnia 96: 640 (320)
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (według nowych przepisów od obecnego sezonu aktualizowanego przed UK Championship):
|
Zawodnicy nierozstawieni
W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:
|
|
Sędziowie
Wydarzenia związane z turniejem
- Patrick Wallace awansował do fazy głównej turnieju rankingowego po raz pierwszy od sześciu lat.
- Sędzia Paul Collier wrócił do prowadzenia meczów turniejów rankingowych po pięciu latach przerwy (w tym czasie wskutek nieporozumień na tle finansowym ze Światową Federacją Snookera i Bilarda Angielskiego prowadził wyłącznie mecze organizowanej przez Barry’ego Hearna, Światowej Ligi Snookera).
Przebieg turnieju
Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie trwania turnieju
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 10 frame’ów Telford International Centre, Telford, Anglia, 12 grudnia 2010. Sędzia: Brendan Moore | ||
John Higgins | 10-9 | Mark J. Williams |
Sesja południowa: 0-88(83), 78-1, 26-67, 45-65(65), 66(66)-60(55), 34-76, 17-66, 0-85(85) Sesja wieczorna: 3-55, 90(90)-, 94(94)-43, 45-85(70), 135(105)-0, 16-63, 68-31, 110(76)-0, 71-69(61), 64(52)-28, 81(66)-46 | ||
105 | Najwyższy break | 85 |
1 | Breaki stupunktowe | 0 |
5 | Breaki 50-punktowe | 4 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
- Mark Joyce 143, 109, 103, 100
- Stuart Bingham 142, 106
- Jamie Cope 142
- Mark Allen 141, 130, 114, 113, 100
- Marco Fu 138, 100
- Stephen Lee 137, 137
- Neil Robertson 137, 136, 126, 125, 120, 113, 105
- Stephen Maguire 137, 137, 135, 134, 127, 122, 106
- Ding Junhui 135, 131, 101
- Judd Trump 135
- Shaun Murphy 131, 129, 107, 101, 100
- Patrick Wallace 131
- Mark Davis 125
- Ken Doherty 120, 104
- Jimmy White 115
- Peter Ebdon 113
- Andrew Higginson 110
- Mark Selby 109
- John Higgins 105, 105, 100, 100
- Stephen Hendry 104
- Matthew Stevens 103
- Graeme Dott 100
Statystyki turnieju
Statystyki pierwszej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 19 | 59,38% | |
Szkocja | 4 | 12,50% | |
Walia | 3 | 9,38% | |
Irlandia Północna | 2 | 6,25% | |
Chiny | 1 | 3,13% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% | |
Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 233 (272)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,56
- Najwyższe zwycięstwo: 9-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 6 | 37,50% | |
Szkocja | 4 | 25,00% | |
Walia | 2 | 12,50% | |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% | |
Chiny | 1 | 6,25% | |
Australia | 1 | 6,25% | |
Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 123 (136)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,38
- Najwyższe zwycięstwo: 9-2
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 3 | 37,50% | |
Szkocja | 2 | 25,00% | |
Walia | 1 | 12,50% | |
Irlandia Północna | 1 | 12,50% | |
Australia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 64 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 16,00
- Najwyższe zwycięstwo: 9-7
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Szkocja | 1 | 25,00% | |
Anglia | 1 | 25,00% | |
Walia | 1 | 25,00% | |
Irlandia Północna | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-5
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 23–30 listopada 2010 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zagrali w pierwszej rundzie w parach z zawodnikami rozstawionymi.
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
- 136, 132 Jimmy White
- 136 Kurt Maflin
- 135, 122 Liam Highfield
- 134 Xiao Guodong
- 132, 104 Jamie Jones
- 129 Michael White
- 126, 104 Rod Lawler
- 126 Ricky Walden
- 123, 111 James Wattana
- 123 Barry Pinches
- 122 Andrew Higginson
- 122 Steven Lee
- 117, 100 Ryan Day
- 117 Alfie Burden
- 115 Ian McCulloch
- 115 Matthew Stevens
- 114 Dave Harold
- 114 Fergal O’Brien
- 112 Ben Woollaston
- 111 Anthony McGill
- 109, 103, 102 David Gilbert
- 109 Jack Lisowski
- 105 Martin Gould
- 104 Judd Trump
- 102 Patrick Wallace
- 101 Stuart Bingham
- 100 Kyren Wilson
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor: Maciej Jaros (commons: Nux, wiki-pl: Nux), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Snookerowy trójkąt z czerwonych bil.