UK Championship 2010
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników | 32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce |
| |||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 143 | |||
Rozegrane mecze | 31 |
12BET.com UK Championship 2010 – trzeci turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. W dniach 4–12 grudnia 2010 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Ding Junhui, który przegrał w meczu II rundy z Markiem Allenem 8:9.
W finale powracający po sześciomiesięcznym zawieszeniu John Higgins pokonał Marka Williamsa 10-9. Dla Szkota był to 22. tytuł w karierze zdobyty w turnieju rankingowym, a zarazem trzeci w UK Championship (poprzednio w 1998 i 2000).
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody
Finansowe
- Zwycięzca: £100 000
- II miejsce: £46 000
- Półfinalista: £23 250
- Ćwierćfinalista: £16 450
- Ostatnia 16: £12 050
- Ostatnia 32: £8 750
- Ostatnia 48: £5 500
- Ostatnia 64: £2 300
- Najwyższy break kwalifikacji: £500
- Najwyższy break w fazie zasadniczej turnieju: £5 000
- Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
- Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £25 000
Łączna pula nagród: £625 000
Rankingowe
Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują połowę punktów (liczba podana w nawiasach).
- Zwycięzca: 8 000
- II miejsce: 6 400
- Półfinalista: 5 120
- Ćwierćfinalista: 4 000
- Ostatnia 16: 3040
- Ostatnia 32: 2240 (1120)
- Ostatnia 48: 1840 (920)
- Ostatnia 64: 1440 (720)
- Ostatnia 80: 1040 (520)
- Ostatnia 96: 640 (320)
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (według nowych przepisów od obecnego sezonu aktualizowanego przed UK Championship):
|
Zawodnicy nierozstawieni
W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:
|
|
Sędziowie
Wydarzenia związane z turniejem
- Patrick Wallace awansował do fazy głównej turnieju rankingowego po raz pierwszy od sześciu lat.
- Sędzia Paul Collier wrócił do prowadzenia meczów turniejów rankingowych po pięciu latach przerwy (w tym czasie wskutek nieporozumień na tle finansowym ze Światową Federacją Snookera i Bilarda Angielskiego prowadził wyłącznie mecze organizowanej przez Barry’ego Hearna, Światowej Ligi Snookera).
Przebieg turnieju
Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie trwania turnieju
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 10 frame’ów Telford International Centre, Telford, Anglia, 12 grudnia 2010. Sędzia: ![]() | ||
![]() | 10-9 | ![]() |
Sesja południowa: 0-88(83), 78-1, 26-67, 45-65(65), 66(66)-60(55), 34-76, 17-66, 0-85(85) Sesja wieczorna: 3-55, 90(90)-, 94(94)-43, 45-85(70), 135(105)-0, 16-63, 68-31, 110(76)-0, 71-69(61), 64(52)-28, 81(66)-46 | ||
105 | Najwyższy break | 85 |
1 | Breaki stupunktowe | 0 |
5 | Breaki 50-punktowe | 4 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
Mark Joyce 143, 109, 103, 100
Stuart Bingham 142, 106
Jamie Cope 142
Mark Allen 141, 130, 114, 113, 100
Marco Fu 138, 100
Stephen Lee 137, 137
Neil Robertson 137, 136, 126, 125, 120, 113, 105
Stephen Maguire 137, 137, 135, 134, 127, 122, 106
Ding Junhui 135, 131, 101
Judd Trump 135
Shaun Murphy 131, 129, 107, 101, 100
Patrick Wallace 131
Mark Davis 125
Ken Doherty 120, 104
Jimmy White 115
Peter Ebdon 113
Andrew Higginson 110
Mark Selby 109
John Higgins 105, 105, 100, 100
Stephen Hendry 104
Matthew Stevens 103
Graeme Dott 100
Statystyki turnieju
Statystyki pierwszej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 19 | 59,38% |
![]() | Szkocja | 4 | 12,50% |
![]() | Walia | 3 | 9,38% |
![]() | Irlandia Północna | 2 | 6,25% |
![]() | Chiny | 1 | 3,13% |
![]() | Australia | 1 | 3,13% |
![]() | Hongkong | 1 | 3,13% |
![]() | Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 233 (272)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,56
- Najwyższe zwycięstwo: 9-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 6 | 37,50% |
![]() | Szkocja | 4 | 25,00% |
![]() | Walia | 2 | 12,50% |
![]() | Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
![]() | Chiny | 1 | 6,25% |
![]() | Australia | 1 | 6,25% |
![]() | Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 123 (136)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,38
- Najwyższe zwycięstwo: 9-2
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Anglia | 3 | 37,50% |
![]() | Szkocja | 2 | 25,00% |
![]() | Walia | 1 | 12,50% |
![]() | Irlandia Północna | 1 | 12,50% |
![]() | Australia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 64 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 16,00
- Najwyższe zwycięstwo: 9-7
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() | Szkocja | 1 | 25,00% |
![]() | Anglia | 1 | 25,00% |
![]() | Walia | 1 | 25,00% |
![]() | Irlandia Północna | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-5
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 23–30 listopada 2010 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zagrali w pierwszej rundzie w parach z zawodnikami rozstawionymi.
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
136, 132 Jimmy White
136 Kurt Maflin
135, 122 Liam Highfield
134 Xiao Guodong
132, 104 Jamie Jones
129 Michael White
126, 104 Rod Lawler
126 Ricky Walden
123, 111 James Wattana
123 Barry Pinches
122 Andrew Higginson
122 Steven Lee
117, 100 Ryan Day
117 Alfie Burden
115 Ian McCulloch
115 Matthew Stevens
114 Dave Harold
114 Fergal O’Brien
112 Ben Woollaston
111 Anthony McGill
109, 103, 102 David Gilbert
109 Jack Lisowski
105 Martin Gould
104 Judd Trump
102 Patrick Wallace
101 Stuart Bingham
100 Kyren Wilson
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor: Maciej Jaros (commons: Nux, wiki-pl: Nux), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Snookerowy trójkąt z czerwonych bil.