UK Open (dart)
Ten artykuł od 2021-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Miejsce | |
---|---|
Obiekt | |
Pierwsza edycja | 2003 |
Organizacja | PDC |
Format | Legi |
Pula nagród | 450 000 £ |
Nagroda zwycięzcy | 100 000 £ |
Ostatni zwycięzca | Danny Noppert (2022) |
Strona internetowa |
UK Open – rankingowy, telewizyjny turniej darterski organizowany przez federację PDC od 2003 roku należącego do grupy turniejów w randze Mayor. Turniej nosi przydomek "FA Cup of Darts" (pol. Puchar Anglii Darta), ponieważ jest jedynym turniejem w całym kalendarzu darterskim, podczas którego nie ma rozstawionych zawodników, a drabinka każdej rundy jest losowana oddzielnie. Aktualnym mistrzem turnieju jest Holender Danny Noppert, który w 2022 roku pokonał w finale Anglika Michaela Smitha 11–10.
Historia
Turniej po raz pierwszy odbył się w czerwcu 2003 roku na Reebok Stadium w angielskim Boltonie. Pierwszym mistrzem został Anglik Phil Taylor pokonując swojego rodak Shayne'a Burgessa 18–8. Taylor jest również rekordzistą w liczbie zdobytych tytułów UK Open, ma ich łącznie pięć. Oprócz triumfu w 2003 roku, wygrywał również edycję w latach 2005, 2009, 2010 i 2013. Turniej rozgrywany w Boltonie wygrywali również Holendrzy Ronald Scholten w roku 2004 i Raymond van Barneveld w latach 2006 i 2007, Anglik James Wade w latach 2008 i 2011 oraz Szkot Robert Thornton w roku 2012.
W 2014 roku doszło do kilka zmian w turnieju. Po pierwsze został on przeniesiony w kalendarzu na marzec oraz otrzymał nową lokalizację, którą został wakacyjny kurort Minehead i tamtejszy resort Butlin. W nowej lokalizacji turniej wygrywali Anglicy Adrian Lewis w roku 2014 i Nathan Aspianll w roku 2019, Holender Michael van Gerwen w latach 2015, 2016 oraz 2020, Szkoci Peter Wright w roku 2017 i Gary Anderson w roku 2018.
Podczas UK Open dziesięciokrotnie rzucono dziewiątą lotkę. Najczęściej udało się to Anglikowi Philowi Taylorowi, który dokonał tego czterokrotnie. Holender Michael van Gerwen dokonał tego dwukrtonie. Oprócz nich dokonali tego Anglicy Mervyn King oraz Wes Newton, Szkot Gary Anderson oraz Walijczyk Jonny Clayton.
Do tej pory w turnieju wystąpiło trzech Polaków Krzysztof Ratajski, Tytus Kanik oraz Krzysztof Kciuk. Najlepszy wynik osiągnął Ratajski dochodząc dwukrotnie do 1/8 finału w latach 2018 oraz 2019.
W roku 2018 turniej został rozegrany bez udziału publiczności z powodu niebezpieczeństwa związanego z szalejącym na Wyspach sztormem Emma.
Format
Rok 2003
- W rundzie preeliminacyjnej wystąpiło 6 zawodników, w 1. rundzie do gry przystąpiło 61 nowych zawodników, natomiast w 2. i 3. rundzie po 32 nowych zawodników.
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsze trzy rozgrywane są do 5 wygranych legów, 4. runda do 8 wygranych legów, 5. runda do 9 wygranych legów, ćwierćfinały do 10 wygranych legów, półfinały do 11 wygranych legów, natomiast finał do 18 wygranych legów.
Rok 2004
- W rundzie preeliminacyjnej wystąpiło 2 zawodników, w 1. rundzie do gry przystąpiło 63 nowych zawodników, natomiast w 2. i 3. rundzie po 32 nowych zawodników.
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsze dwie rozgrywane są do 5 wygranych legów, następne rundy do półfinałów włącznie do 8 wygranych legów, natomiast finał do 11 wygranych legów.
Rok 2005
- W rundzie preeliminacyjnej wystąpiło 30 zawodników, w 1. rundzie do gry przystąpiło 49 nowych zawodników, natomiast w 2., 3. i 4. rundzie po 32 nowych zawodników.
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsze dwie rozgrywane są do 4 wygranych legów, 3. runda do 5 wygranych legów, 4. runda do 8 wygranych legów, następne rundy do półfinałów włącznie do 11 wygranych legów, natomiast finał do 13 wygranych legów.
Rok 2006
- Do turnieju zakwalifikowało się 101 najlepszych zawodników z rankingu PDC UK Open Qualifiers Order of Merit w skład, którego wchodziło 8 turniejów eliminacyjnych oraz zawodnicy z regionalnych kwalifikacji rozgrywanych na terenie Wielkiej Brytanii.
- W rundzie preeliminacyjnej i pierwszej turnieju rozpoczynają grę zawodnicy z regionalnych eliminacji oraz 37 najsłabszych zawodników z eliminacji UK Open, w 2. rundzie dołączają zawodnicy z elimnacji UK Open z miejsc poniżej 32-go, a w 3. rundzie najlepsza 32-ka.
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsza rozgrywana jest do 6 wygranych legów, 2. i 3. runda do 8 wygranych legów, następne rundy do półfinałów włącznie do 11 wygranych legów, natomiast finał do 13 wygranych legów.
Rok 2007
- W rundzie preemilinacyjnej wystąpili zawodnicy z regionalnych kwalifikacji rozgrywanych na terenie Wielkiej Brytanii oraz 31 zawodników z rankingu PDC UK Open Qualifiers Order of Merit, który mieli na koncie 50 lub 75£, w 1. rundzie dołączają zawodnicy z elimnacji UK Open z miejsc 97-113, w 2. rundzie z miejsc 65-96, w 3. rundzie z miejsc 33-64, a w 4. rundzie najlepsza 32-ka.
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsze trzy rozgrywane są do 8 wygranych legów, następne rundy do półfinałów włącznie do 11 wygranych legów, natomiast finał do 16 wygranych legów.
Lata 2008–2012
- Do turnieju zakwalifikowało się minimum 96 najlepszych zawodników z rankingu PDC UK Open Qualifiers Order of Merit w skład, którego wchodziło 8 turniejów eliminacyjnych oraz zawodnicy z regionalnych kwalifikacji rozgrywanych na terenie Wielkiej Brytanii.
- W rundzie preeliminacyjnej turnieju rozpoczynają grę zawodnicy z regionalnych eliminacji oraz odpowiednia liczba najsłabszych zawodników z eliminacji UK Open, w 1. rundzie dołączają zawodnicy z elimnacji UK Open z miejsc poniżej 64-go, w 2. rundzie z miejsc 33-64, a w 3. rundzie najlepsza 32-ka. (Wyjątkiem był rok 2011, kiedy to w 1. rundzie rozpoczynali grę zawodnicy poniżej 32 miejsca, a w 2. rundzie żaden.)
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsze dwie rozgrywane są do 4 wygranych legów (w latach 2008 – 2010 do 6 wygranych), następne rundy do piątej włącznie rozgrywane są do 9 wygranych legów, ćwierćfinały oraz półfinały rozgrywane są do 10 wygranych legów, natomiast finał do 11 wygranych legów.
Lata 2013–2015
- Do turnieju zakwalifikowało się minimum 96 najlepszych zawodników z rankingu PDC UK Open Qualifiers Order of Merit w skład, którego wchodziło 6 turniejów eliminacyjnych (w roku 2013 osiem) oraz 32 zawodników z regionalnych kwalifikacji rozgrywanych na terenie Wielkiej Brytanii.
- W rundzie preeliminacyjnej turnieju rozpoczynają grę zawodnicy z regionalnych eliminacji oraz odpowiednia liczba najsłabszych zawodników z eliminacji UK Open, w 1. rundzie dołączają zawodnicy z elimnacji UK Open z miejsc poniżej 64-go, w 2. rundzie z miejsc 33-64, a w 3. rundzie najlepsza 32-ka.
- Runda preeliminacyjna oraz pierwsze dwie rozgrywane są do 5 wygranych legów, następne rundy do piątej włącznie rozgrywane są do 9 wygranych legów, ćwierćfinały oraz półfinały rozgrywane są do 10 wygranych legów, natomiast finał do 11 wygranych legów.
Lata 2016–2018
- Do turnieju zakwalifikowało się 96 najlepszych zawodników z rankingu PDC UK Open Qualifiers Order of Merit w skład, którego wchodziło 6 turniejów eliminacyjnych oraz 32 zawodników z regionalnych kwalifikacji rozgrywanych w sieci barów Riley na terenie Wielkiej Brytanii.
- W 1. rundzie turnieju rozpoczynają grę zawodnicy z eliminacji w barach Riley oraz 32 najsłabszych zawodników z eliminacji UK Open, w 2. rundzie dołączają zawodnicy z elimnacji UK Open z miejsc 33-64, a w 3. rundzie najlepsza 32-ka.
- Pierwsze dwie rundy rozgrywane są do 6 wygranych legów, następne rundy do ćwierćfinałów włącznie rozgrywane są do 10 wygranych legów (w roku 2016 nie licząc ćwierćfinałów rozgrywane były do 9 wygranych legów), natomiast półfinały i finał do 11 wygranych legów (w roku 2016 półfinały rozgrywane były do 10 wygranych legów).
Lata 2019–2022
- Do turnieju zakwalifikowało się wszystkich 128 aktualnych posiadaczy karty PDC Pro Tour, po 8 zawodników z PDC Challenge Tour oraz PDC Development Tour (w 2019 roku cała 16-stka pochodziła z PDC Challenge Tour) oraz 16 zawodników z regionalnych kwalifikacji rozgrywanych w sieci barów Riley na terenie Wielkiej Brytanii.
- W 1. rundzie turnieju rozpoczynają grę zawodnicy bez karty PDC Pro Tour oraz 32 najsłabszych jej posiadaczy na podstawie PDC Order of Merit, w 2. rundzie dołączają posiadacze karty PDC Pro Tour z rankingowych miejsce 65-96, w 3. rundzie z miejsc 33-64, a w 4. rundzie najlepsza 32-ka.
- Pierwsze trzy rundy rozgrywane są do 6 wygranych legów, następne rundy do ćwierćfinałów włącznie rozgrywane są do 10 wygranych legów, natomiast półfinały i finał do 11 wygranych legów.
Lista finałów
Rok | Mistrz (średnia w finale) | Wynik | Finalista (średnia w finale) | Pula nagród (£) | Sponsor | Hala | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Całość | Mistrz | Finalista | ||||||
2003 | ![]() | 18–8 | ![]() | 124 000 | 30 000 | 15 000 | Sky Bet | ![]() |
2004 | ![]() | 11–6 | ![]() | Budweiser | ||||
2005 | ![]() | 13–7 | ![]() | |||||
2006 | ![]() | 13–7 | ![]() | |||||
2007 | ![]() | 16–8 | ![]() | 150 000 | Blue Square | |||
2008 | ![]() | 11–7 | ![]() | 178 000 | 35 000 | |||
2009 | ![]() | 11–6 | ![]() | 200 000 | 40 000 | 20 000 | ||
2010 | ![]() | 11–5 | ![]() | Riley's Darts Zones | ||||
2011 | ![]() | 11–8 | ![]() | Speedy Hire | ||||
2012 | ![]() | 11–5 | ![]() | |||||
2013 | ![]() | 11–4 | ![]() | |||||
2014 | ![]() | 11–1 | ![]() | 250 000 | 50 000 | 25 000 | Coral | ![]() |
2015 | ![]() | 11–5 | ![]() | 300 000 | 60 000 | 30 000 | ||
2016 | ![]() | 11–4 | ![]() | |||||
2017 | ![]() | 11–6 | ![]() | 350 000 | 70 000 | 35 000 | ||
2018 | ![]() | 11–7 | ![]() | |||||
2019 | ![]() | 11–5 | ![]() | 450 000 | 100 000 | 40 000 | Ladbrokes | |
2020 | ![]() | 11–9 | ![]() | |||||
2021 | ![]() | 11–5 | ![]() | ![]() | ||||
2022 | ![]() | 11–10 | ![]() | Cazoo | ![]() |
Statystyki
Finaliści
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Zwycięstw | Przegranych | Finałów | Występów |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Phil Taylor | ![]() | 5 | 1 | 6 | 14 |
2. | Michael van Gerwen | ![]() | 3 | 0 | 3 | 15 |
James Wade | ![]() | 3 | 0 | 3 | 20 | |
4. | Raymond van Barneveld | ![]() | 2 | 0 | 2 | 15 |
5. | Peter Wright | ![]() | 1 | 2 | 3 | 15 |
6. | Gary Anderson | ![]() | 1 | 1 | 2 | 14 |
7. | Nathan Aspinall | ![]() | 1 | 0 | 1 | 7 |
Adrian Lewis | ![]() | 1 | 0 | 1 | 19 | |
Danny Noppert | ![]() | 1 | 0 | 1 | 5 | |
Roland Scholten | ![]() | 1 | 0 | 1 | 11 | |
Robert Thornton | ![]() | 1 | 0 | 1 | 13 | |
12. | Gerwyn Price | ![]() | 0 | 2 | 2 | 9 |
13. | Barrie Bates | ![]() | 0 | 1 | 1 | 12 |
Shayne Burgess | ![]() | 0 | 1 | 1 | 4 | |
Corey Cadby | ![]() | 0 | 1 | 1 | 1 | |
Rob Cross | ![]() | 0 | 1 | 1 | 7 | |
Andy Hamilton | ![]() | 0 | 1 | 1 | 16 | |
Luke Humphries | ![]() | 0 | 1 | 1 | 5 | |
Terry Jenkins | ![]() | 0 | 1 | 1 | 16 | |
Gary Mawson | ![]() | 0 | 1 | 1 | 3 | |
Wes Newton | ![]() | 0 | 1 | 1 | 14 | |
Colin Osborne | ![]() | 0 | 1 | 1 | 9 | |
John Part | ![]() | 0 | 1 | 1 | 14 | |
Michael Smith | ![]() | 0 | 1 | 1 | 14 | |
Vincent van der Voort | ![]() | 0 | 1 | 1 | 16 | |
Mark Walsh | ![]() | 0 | 1 | 1 | 13 |
Pochodzenie mistrzów
Państwo | Zawodników | Mistrzostw | Pierwszy tytuł | Ostatni tytuł |
---|---|---|---|---|
![]() | 4 | 10 | 2003 | 2021 |
![]() | 4 | 7 | 2004 | 2022 |
![]() | 3 | 3 | 2012 | 2018 |
Dziewiąte lotki
Zawodnik | Runda i rok | Metoda | Rywal | Wynik | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1 kolejka | 2 kolejka | 3 kolejka | ||||
![]() | 4. runda 2004 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 8–2 |
![]() | Półfinał 2005 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 11–6 |
![]() | 5. runda 2007 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 11–5 |
![]() | 4. runda 2008 | 3 x T20 (180) | 2 x T20, T19 (177) | 2 x T20, D12 (144) | ![]() | 9–1 |
![]() | 5. runda 2010 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 8–9 |
![]() | 3. runda 2012 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 9–3 |
![]() | 4. runda 2013 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 8–9 |
![]() | 4. runda 2016 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 9–5 |
![]() | 6. runda 2020 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 10–8 |
![]() | Półfinał 2020 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 11–3 |
![]() | 1. runda 2021 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 6–2 |
![]() | 2. runda 2021 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 3–6 |
![]() | 3. runda 2022 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 5–6 |
![]() | 6. runda 2022 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 10–8 |
![]() | 6. runda 2022 | 3 x T20 (180) | 3 x T20 (180) | T20, T19, D12 (141) | ![]() | 10–9 |
Najlepsze średnie meczowe
Najlepsze średnie jednego meczu w turnieju UK Open | ||||
---|---|---|---|---|
Średnia | Zawodnik | Runda i rok | Rywal | Wynik |
118.66[2] | ![]() | 4. runda 2010 | ![]() | 9–0 |
115.62 | ![]() | Ćwierćfinał 2009 | ![]() | 10–0 |
115.51 | ![]() | 4. runda 2009 | ![]() | 9–3 |
114.91 | ![]() | 5. runda 2015 | ![]() | 9–2 |
114.54 | ![]() | 5. runda 2008 | ![]() | 9–3 |
113.05 | ![]() | Półfinał 2010 | ![]() | 10–5 |
111.67 | ![]() | 5. runda 2015 | ![]() | 9–3 |
110.88 | ![]() | Ćwierćfinał 2017 | ![]() | 10–8 |
110.81 | ![]() | Ćwierćfinał 2020 | ![]() | 10–4 |
110.72 | ![]() | 5. runda 2012 | ![]() | 9–4 |
Najlepsze średnie w jednym turnieju (min. 3 mecze) | ||||
---|---|---|---|---|
Średnia | Zawodnik | Rok | Wynik | |
109.17 | ![]() | 2015 | Ćwierćfinał | |
107.38 | ![]() | 2009 | Zwycięstwo | |
106.81 | ![]() | 2013 | Zwycięstwo | |
106.43 | ![]() | 2010 | Zwycięstwo | |
105.57 | ![]() | 2015 | Zwycięstwo |
Występy Polaków
Rok | Zawodnik | Wynik | Bilans |
2018 | ![]() | 5. runda | 2–1 |
2019 | ![]() | 6. runda | 3–1 |
![]() | 2. runda | 0–1 | |
2020 | ![]() | 4. runda | 0–1 |
![]() | 1. runda | 0–1 | |
2021 | ![]() | Ćwierćfinał | 2–1 |
![]() | 4. runda | 3–1 | |
![]() | 2. runda | 1–1 | |
2022 | ![]() | Ćwierćfinał | 6–1 |
![]() | 4. runda | 2–1 | |
![]() | 2. runda | 1–1 | |
![]() | 4. runda | 0–1 |
Przypisy
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki