UMC-1
| |||
 | |||
| Typ | UMC | ||
|---|---|---|---|
| Premiera | 1961 | ||
| Koniec produkcji | 1964 | ||
| Pamięć operacyjna | 4096 słów długości 36 bitów | ||
| |||
UMC-1 (Uniwersalna Maszyna Cyfrowa) – pierwszy komputer produkowany seryjnie przez Elwro od 1962 r. Elwro wyprodukowało i uruchomiło 25 szt. maszyn seryjnych, w tym jedną na eksport na Węgry.
Był to lampowy komputer pierwszej generacji opracowany w Zakładzie Konstrukcji Telekomunikacyjnych i Radiofonii Politechniki Warszawskiej, zbudowany na podstawie doświadczeń zdobytych na eksperymentalnej maszynie cyfrowej EMC wykonanej w 1959 r[1]. Lampy eksploatowane w maszynie musiały być dobrej jakości. Stosowano zazwyczaj niemieckie, gdyż polskie nie miały dostatecznie dobrych parametrów. Na niektórych z nich widniały etykiety zawierające informację o prądzie anodowym każdej konkretnej lampy.
Dane techniczne
- rodzina: UMC
- typ: mikroprogramowany komputer szeregowy I generacji zbudowany na lampach
- szybkość: 100 dodawań na sekundę
- bębnowa pamięć operacyjna:
- pojemność: 4096 słów długości 36 bitów
- średni czas dostępu: 10 ms
- urządzenia zewnętrzne: dalekopis z czytnikiem i perforatorem taśmy papierowej
- czytnik taśmy papierowej o szybkości 50 znaków na sekundę
- koszt 1 mln operacji (według cen z 1976 r.): 500 zł.
- jako pierwszy na świecie używał do obliczeń pozycyjnego systemu liczbowego o podstawie -2
- zasilanie: 6 kVA
- wymiary jednostki centralnej: 2900 × 700 × 2400 mm[2]
- waga: około 1500 kg (1,5 t)[3]
Produkcja w kolejnych latach (łącznie zbudowano około 29 komputerów UMC-1 [bez EMC]):
- 1959: 1 szt. (eksperymentalne EMC)
- 1961: 2 szt. (eksperymentalne UMC-1/alfa i beta)
- 1962: 3 szt. (prototypy UMC-1/gamma i delta, rozpoczęcie produkcji seryjnej)[1]
- 1963: 14 szt.
- 1964: 10 szt.[4]
W 1965 roku uruchomiono jej wersję tranzystorową, maszynę UMC-10.
Zachowane
- Fragmenty odnalezione na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i przekazane do Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku.
Przypisy
- ↑ a b Rozwój elektronicznych maszyn matematycznych w Polsce, [w:] Elektroniczne maszyny matematyczne / Józef Knysz / Katalog HINT, [w:] Rozwój techniki w PRL [online], Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, s. 559-560, 562 [dostęp 2018-10-10] (pol.).???
- ↑ Biuletyn zakładowy : 100 maszyna matematyczna z WZE Elwro [1]
- ↑ k, Elwro część 3 – pierwsza, seryjna Odra, „dobreprogramy.pl”, 20 sierpnia 2015 [dostęp 2018-07-03] (pol.).
- ↑ Attached > Historia komputerów > Maszyny cyfrowe ODRA, „Informatyka” (8-12), aresluna.org, 1989, 26-30, Tabela 2. Asortyment i liczba komputerów wytworzonych w poszczególnych latach w WZE ELWRO do 1974 r. (wg danych Działu Planowania Elwro) [dostęp 2018-10-10].
Linki zewnętrzne
- Historia powstania Uniwersalnej Maszyny Cyfrowej UMC-1 na stronie https://polskiekomputery.pl
- PTI Sekcja Historyczna, Opracować statystycznie wyniki badań wstępnej eksploatacji serii elektronicznych maszyn matematycznych typu UMC - 1, historiainformatyki.pl, 1964 [dostęp 2018-10-30] (pol.). Praca magisterska dotycząca badań eksploatacji wstępnej maszyn cyfrowych UMC-1 produkcji WZE Elwro. Uwaga: lepiej pobierać plik djvu (pdf ma ponad 182 MB)
- Muzeum Historii Komputerów i Informatyki, Godzinka, czyli dwie - Odc. 13 , Timex FDD 3000 w akcji, CA 80 MiK, DT-105s, Spartaqs Groups - YouTube, 1:32:53 - zdjęcia UMC-1, fragment programu w W-20, www.youtube.com, 20 lipca 2020 [dostęp 2020-12-28].
Media użyte na tej stronie
Autor: Karol Karpowicz, Stefanie Kuemmig, Licencja: CC BY 3.0
Pozostałości po komputerze UMC-1 odnalezione w zakamarkach Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Egzemplarz ten prawdopodobnie był złomowany, z czego wynika mała ilość zachowanych komponentów. Większość z zastosowanych lamp to ECC85.
UMC-1